کارگاه آموزشی شماره ۱۰۷ – آموزش اجرای جشن به صورت میز

صوت کامل کارگاه:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

عرض سلام و تبریک دارم به مناسبت عید سعید مبعث خدمت دوستان و بزرگواران و سفیران ساحت مقدس صاحب العصر حجت ابن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف. همانطور که مستحضر هستید، امشب قرار بر این است که راجع به برگزاری برنامه جشن به صورت میز و خصوصاً راجع به سناریوی آدرس، از صفر تا صد آن را با هم بحث کنیم و تجاربی که از برنامه های قبلی داشتیم، در اختیار دوستان قرار دهیم. هدف ما هم از این بحث این است که شاید کسانی که حوصله آنها نکشد که بخواهند در مراسم های سنتی شرکت کنند و حالا جایی بروند و حول و حوش دو تا سه ساعت وقت آنها گرفته شود، مخصوصاً قشر جوان، مخصوصاً آن قشرهایی که حالا شاید یک مقدار فکر می کنیم که فاصله دارند از این مباحث و از این صحبت ها، بتوانیم این عزیزان را در واقع هدف قرار دهیم و با سبک جدید و شکل جدیدی از اجرای این گونه برنامه ها، این افراد را هم با خودمان و در واقع این گونه مراسم ها هم مسیر کنیم.

برنامه میز را در همه مکان های عمومی و فضاهای سبز مثل پارک ها، مثل مکان هایی که رفت و آمد زیاد است، فضاهای عمومی که جنبه تفریحی حالا و یا دیدنی دارد، می توان اجرا کرد و فضای شاید مناسبی را برای اینکار داشته باشد.

سعی کنید فضاهایی را انتخاب کنید که در دید مردم باشد و در عین حال جای دنجی را هم انتخاب کنید که خدای نکرده نخواهید مزاحم رفت و آمد مردم و مغازه دارهای اطراف باشید.

سعی کنید فضای خوبی را انتخاب کنید و فضا مسطح باشد و برای برنامه خود سعی کنید یک ورودی و خروجی داشته باشید. حتما و چند نفر به عنوان مسئول قرار دهید: مدیران سالن، مدیر ورودی و خروجی که این مدیران وظیفه شان این است که مهمانان را به گروه دعوت کنند.

معمولا سعی کنید خانواده ها را سر یک میز بنشانید. عزیزانی که مجرد هستند، سر یک میز بنشینند. بیشتر بخاطر این است که مخاطب احساس راحتی کند و اصل برنامه بخاطر این است که مخاطب احساس نکند شما در سطح (level) بالاتری نسبت به آنها هستید. همین که مخاطب شما را هم سطح خودش ببیند و احساس راحتی کند، خود این یعنی در واقع شما گام اول برنامه را برداشته اید.

سعی کنند مدیران بین خودشان مخاطبین را چیدمان کنند، میزها را حتی المقدور بین ۸ – ۶ نفر بچینید و مخاطبین را تحویل بگیرید.

وظیفه مدیر خروجی هم این است که بعد از اینکه خلاصه برنامه برای یک میز اجرا شد، دوستان را بدرقه کند. با کمال احترام و ادب و سعی کند که فضایی را ایجاد کند که خاطره خوشی در ذهن مخاطب به جا بماند.

اگر می توانید، ورودی را با یک فرش قرمز یا با استند برنامه تنظیم و در واقع بولد (Bold) کنید. سعی کنید میزها را با فاصله از هم بچینید که تداخل صدا نداشته باشید. صدای مجریان نه آن قدر کم باشد که مخاطب نشنود، نه آن قدر زیاد باشد که برای میزهای بغلی مزاحمت ایجاد کند. حتی المقدور بین میزهای یک فاصله ۲-۳ متری باشد.

تقریبا می توان گفت برنامه میز از رنج سنی ۱۲ سال به بالا قابل اجرا است.

از گروه دعوت و گروه های دیگر می خواهم حتما با ظاهری آراسته، ترجیحا با کت و شلوار و از لحاظ اصلاح سر و صورت دوستان آراسته باشند چون ممکن است این ها به زعم ما چیزهای ساده و پیش پا افتاده ای باشد، اما برای جذب مخاطب می تواند فوق العاده مفید باشد. بعد از سلام و تبریک عید، می توانند این طور بیان کنند که دوستان ما برنامه ای به مناسبت این اعیاد تدارک دیده اند. اگر وقت داشته باشید، به ما افتخار دهید، خوشحالمان می کنید. استاندارد زمان برگزاری این گونه مراسم معمولا سه شب هست. یک شب قبل از خود روز مناسبت، خود شام نیمه شعبان و یک روز بعد از آن. از حدود ساعت ۶ و ۷ بعد از ظهر تا حداکثر ۱۰ شب. یک نکته دیگر که راجع به دوستان گروه دعوت عرض کنم، این است که دوستان گروه دعوت سعی کنند حتماً و حتماً تایم برنامه را موقع دعوت به کسانی که دعوتشان می کنند، گوشزد کنند. چون همین تایم می تواند برای مخاطب مهم باشد.

بحث بعدی که می خواهیم راجع به آن صحبت کنیم، بحث مشخصات و وظایف مجریان میز هست. مجریان باید چندین و چند بار تمرین کنند. قبل از مراسم جلساتی را ترتیب دهند و یک نفر را به عنوان مسئول مجریان انتخاب کنند. در مقابل این بحث هم این است که مخاطب وقتی می بیند شما تسلط دارید و خیلی راحت و مسلط بحثی را بیان می کنید، برایش خیلی دلنشین تر از این است که بخواهد فکر کند که شما متنی را ضبط و حفظ کردید و ارائه می دهید. یعنی از آن لحظه ای که با مخاطبتان روبرو می شوید، از سلام و عرض تبریک گرمی که با مخاطب دارید، جوری با مخاطب برخورد کنید که احساس کند چندین و چند سال است شما را می شناسد، چندین بار شما را دیده است. حتما و حتما سعی کنید اول بحث خودتان را معرفی کنید. سعی کنید برخورد خیلی گرم و مودبانه با مخاطبینتان داشته باشید. از بحث های جنجالی، از بحث های سیاسی سر میز قطعا خودداری کنید. حتما برای مجری صندلی در نظر بگیرید. مجری بنشیند.

حتما حتما اجازه دهید مخاطب پذیرایی خود را میل کرده باشد و بعد مسئول مربوطه، مجریان را برای آن میز صدا بزند و معرفی کند. البته این زیرکی را مدیر سالن باید داشته باشد. بارها پیش آمده که مخاطبین می آیند و پذیراییشان را میل می کنند و فکر می کنند کل برنامه همین بود و صرفا پذیرایی بوده و بلند می شوند و می روند. باید حواس مدیر سالن به این نکات باشد که مخاطب برنامه را ترک نکند و تا آخر بحث را استفاده کند. اگر می توانید، چیزی به عنوان یادبود از برنامه به عنوان هدیه بدهید. می تواند سی دی مناسبی باشد یا می تواند گلی باشد که گروه دعوت می توانند استفاده کنند. سعی کنید حتما مجریان فرم های نظر سنجی را تهیه و در انتهای بحثشان، قبل از اینکه مخاطب بخواهد مراسم را ترک کند، آن فرمها را به مخاطبین بدهند. پس این نکته را هم رعایت کنید که دوستان و مجریان این فرم های نظرسنجی را هم داشته باشند.

از پرسش و پاسخ به هر دلیلی اجتناب کنید. میزهای پرسش و پاسخ، مختص اساتید است و اساتید را به میزهای پرسش و پاسخ دعوت می کنیم. بنابراین لازم است مجری در ابتدای صحبت های خود، این نکته را گوشزد کند که من تایم مشخصی دارم و باید بحثم را در این تایم مشخص انجام دهم. حالا اگر پرسش در حد یک سؤال مبتدی باشد که مثلاً امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف چند سال دارند یا مثلاً اسم مادر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف چه بوده است، و یا اگر سؤالات در بخش بحث ابتدایی باشد، جواب دهید؛ ولی اگر دیدید که خدای نکرده میز دارد به چالش کشیده می شود و به سؤالات خیلی تخصصی گرایش پیدا می کند، حتی اگر جواب سؤال را هم می دانید، سعی کنید که در کمال ادب و متانت، مخاطب را به غرفه پرسش و پاسخ بعد از برنامه دعوت کنید.

مدیر سالن، وظیفه مهم دیگری هم دارد و آن وظیفه این است که حواسش به میزها باشد. اگر احیاناً احساس کرد که میزی دارد به چالش کشیده می شود و یا بحثی وارد صحبت های مجری شده که شاید مجری توانایی جمع کردن آن بحث را در آن تایم نداشته باشد، سریعاً بدون اینکه میزهای دیگر متوجه شوند، یکی از اساتید پرسش و پاسخ را در جریان قرار دهد و آن استاد، بنابر صلاحدید خودش می تواند به عنوان مهمان سر میز بنشیند و بحث را جمع کند و یا اینکه خود مجری با مهارتی که دارد، با حفظ ادب و آرامش (حتی اگر خدای نکرده توهینی به او شده باشد)، مهمان را به آرامش دعوت کند. (معمولاً این اتفاقات پیش نمی آید) ولیکن اگر احیاناً یک درصد هم این اتفاق پیش آمد، مخاطبتان را دعوت به آرامش کنید و خیالش را راحت کنید که ما انتهای بحث و انتهای میز، می توانیم در خدمتتان باشیم و با فراغ بال به سؤالات شما پاسخ می دهیم و حتی اگر چندین ساعت هم طول بکشد، اساتید بنده پاسخگوی شما هستند. این گونه مخاطبتان را آرام کنید. اگر خدای نکرده بخواهید بحث کنید یا با مخاطب وارد چالش شوید، این کار می تواند بیشتر ضد تبلیغ باشد تا تبلیغ. مدیر و یا مسئول مجریان، می تواند نقش بسیار کلیدی در اینجا داشته باشد.