شوق و رغبت مان را به شب باشکوه نیمه شعبان افزایش دهد!
محتوای خوبی برای تبلیغ در این ایام بدست آوریم
اعوذ بالله من الشیطان الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمَ صَلِ عَلَی محَمَدٍ وَآلِ محَمَدٍ وَعَجِلْ فَرَجَهمْ وَالْعَنْ أعْداءَهم أجْمَعِینَ
سلام خدمت شما بزرگواران، خانم ها و آقایان به نشست تعاملی جشن سحر نیمه شعبان خیلی خوش آمدید.
سؤالی که در ابتدا مطرح می شود، این است که شما با چه انگیزه ای در این برنامه شرکت کرده اید؟ آیا برنامه جشن سحر نیمه شعبانی دارید؟ یا دغدغه دیگری باعث شد که این کارگاه از مجموعه کارگاه های کوله پشتی را انتخاب کنید؟
ضمن این که همه زیارت آل یاسین را خواندیم، دوباره با دعا بر سلامتی فرج و وجود مقدس ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نشست را متبرک کنیم به دعای سلامتی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف :
اعوذبالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
اَللهُم کُنْ لِوَلِیکَ الْحُجهِ بْنِ الْحَسَنِ
صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ
فی هذِهِ الساعَهِ وَ فی کُل ساعَهٍ
وَلِیاً وَ حافِظاً وَ قائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً
حَتى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فیها طَویلاً
از آن جایی که نشست سحر نیمه شعبان است، من با اجازه شما با این چند خط از شعر بلند و زیبای مرحوم حاج سید رضا مؤید (امسال اولین نیمه شعبانی است که در بین ما نیستند و چند ماه گذشته در انتهای ایام فاطمیه به رحمت خدا رفتند) آغاز می کنم.
شب قدر است، شب نیمه شعبان آری
ریزد امشب ز جهان رحمت یزدان آری
می دمد روح دگر، در تن ایمان آری
می رسد مصلح کل، منجی انسان آری
لیله نیمه شعبان سحری خوش دارد
سحر نیمه شعبان اثری خوش دارد
به شب نیمه شعبان، شب میلاد سلام
به مهی مادر این کودک نوزاد سلام
به ولی امر زمان، رهبر آزاد سلام
به حضورش ز ملائک، ز خدا باد سلام
به جمالش که بود تالی احمد، صلوات
هم به نامش که بود نام محمد، صلوات
این شب تیره به پایان رسد، ان شاءالله
یوسف از مصر به کنعان رسد، ان شاءالله
دردها را همه درمان رسد، ان شاءالله
چون که آن حجت یزدان رسد، ان شاءالله
مرحبا نیمه شعبان و چنین مولودش
وه ز مولود و گرامی قدم مسعودش
ان شاءالله که امسال نیمه شعبان زیبا و با شکوه و ارزشمندی را همه تجربه کنیم. خدا رحمت کند مرحوم آقای مؤید را با این شعر زیبا و ساده. این یک بیت که در مورد آن صحبت می کنیم، خیلی به دل نشست که:
لیله نیمه شعبان سحری خوش دارد
سحر نیمه شعبان اثری خوش دارد
عزیزی می فرماید: انگیزه من به جهت شرکت، نگاه حضرت به ما و توفیق برگزاری جشن سحر نیمه شعبان در منزل است.
مطالب مفصلی را برای شما آماده دارم و این که ببینم از کجا باید شروع کنم. بیان دیدگاه های شما به این قضیه کمک می کند.
دوستی می فرماید: فضیلت این شب بزرگ، انگیزه من برای شرکت در این جشن بود.
خواهشی دارم؛ کتاب شریف مفاتیح الجنان را مقابل رویتان باز کنید. امروز قرار است از این کتاب بیشتر بهره ببریم. در مفاتیح این گونه دسته بندی شده که اول یک سری اعمال و تعقیبات و مشترکه است. بعد وارد اعمال ماه ها می شویم. ماه رجب، ماه شعبان، ماه رمضان، سال های قمری. بعد باب زیارات است. ما در زیارات از زیارت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله تا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بعد بخش ملحقات، بخش حواشی مفاتیح است که در انتها نوشته شده است.
دوستان بنویسند که آیا تا بحال و بقیه بزرگواران تجربه جشن نیمه شعبان را داشتید که شرکت یا برگزار کنید؟
تأکید می کنم که لطفاً در پیشبرد بحث ها همراهی کنید که آن مواردی که شما احیاناً کمتر شنیده باشید یا لازم است در موردش تأکید کنیم یا ابهامی وجود دارد را بیشتر بتوانیم بهره ببریم. ما هم تجربه ای داریم و از الان هم از شما دعوت می کنیم اگر که دوست داشتید، ما در سحرگاه نیمه شعبان (ان شاءالله گوش شیطان کر) در رادیو خدمتگزاران، در کانال تلگرام و کانال ایتا و ان شاءالله اگر مشکلی پیش نیاید، در همین صفحه و همین سایت، به شکل تصویری و صوتی یک برنامه رادیویی داریم. دو ساعت قبل از اذان صبح به افق تهران، ساعت سه تا پنج ان شاءالله. برنامه مستقیم و زنده است. اگر دوست داشتید، برنامه ای که فکر می کنم سال چهارم یا پنجم آن باشد که این توفیق نصیب دوستان بنده شده که ان شاءالله در آن برنامه شرکت کنند. در قدم اول هم اگر موافق هستید، به سراغ این مسئله برویم که منظور ما از جشن سحر نیمه شعبان چیست؟ و چرا خوب است که در این شب مجلسی بر پا شود؟ به سراغ بخش اول که در مورد فضیلت شب نیمه شعبان است، برویم. کتاب مفاتیح بهترین منبع و راحت ترین است. یک منبع بسیار معتبر در دست همه ماست. همین منبع را ما معیار قرار دادیم، از اعمال شب نیمه شعبان که اول اعمال مشترک هستند را آورده و بعد مفصل فضلیت و اعمال شب نیمه شعبان را دارد. من می خواهم از این عبارات و روایاتی که اینجا هست؛ در رابطه با چند مورد با هم گفتگو کنیم. برای چه؟ اول متوجه شویم خدا یک فرصت طلایی و بی نظیر به ما داده، شب نیمه شعبان، شبی مهم در سال هست. حالا سؤال: جشن سحر، یا احیای شب نیمه شعبان یا هر اسمی که روی آن بگذاریم، آیا کسی اختراع کرده؟ یا سنتی هست که این چند ساله اتفاق افتاده؟ می گوییم: نه، این دستور و توصیه و پیشنهاد اکید ائمه اطهار علیهم السلام است. خدا شب نیمه شعبان را فضیلت قرار داده است.
حالا با هم مرور می کنیم. عرض می کنم اگر کتاب مفاتیح مقابل روی شما باز است، مفصل از روی کتاب مفاتیح با هم می خوانیم. مرحوم حاج شیخ عباس اینگونه آغاز کرده، شب نیمه شعبان شب بسیار مبارکی است. نه شب دیگر مثل امشب، امروز دوشنبه. امروز دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱ هست. هفته آینده سه شنبه، شب نیمه شعبان و ده روز دیگر (چهارشنبه روز ١٧) روز نیمه شعبان می باشد. منظور ما جشن سحر چهارشنبه است. با توجه به این که اذان در شهرهای مختلف فرق می کند، ما از ساعت ۶ مغرب تا نزدیک ۴:٣٠ الی ۵ صبح، این شب نیمه شعبان یک زمان بی نظیر، یک زمان فوق العاده، دقایق متبرک، ثانیه های مقدس و تعبیر دیگر باید در مورد آن داشته باشیم. حالا حاج شیخ عباس بعد از این عبارت (شبی مبارک و ثانیه های متبرک) این روایت را می آورند که از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که از امام باقر علیه السلام پدر گرامی ایشان از فضلیت شب نیمه شعبان سؤال شد. امام باقر علیه السلام در پاسخ کسی که سؤال کرده، فرمودند: (دقت بفرمایید. روایت خیلی زیبایی است) که امام صادق علیه السلام از قول پدر گرامیشان امام باقر علیه السلام می فرمایند: شب نیمه شعبان بعد از لیله القدر افضل شب هاست. یعنی برترین شب سال بعد از شب قدر دارد از راه می رسد که خود مانند شب قدر است. پس سؤال اول را پاسخ دادیم. اگر کسی به جشن سحر نیمه شعبان دعوت کردیم، در کانال، گروه خانوادگی، در فضای مجازی مان تبلیغ و مردم را به بیدار ماندن شب نیمه شعبان دعوت کردیم، اگر کسی پرسید: این چه چیز جدیدی است که دوباره اختراع کردید؟ مردم را دوباره برای دعا و نماز و مسجد، گریه و فلان این حرف ها می کشانید. باز چه رسم جدیدی را شما بنا کردید؟
می گوییم عجله نکن! صبر کن! اولا که فرمایش امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام است. یعنی سال ها قبل از تولد حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف خدا این شب را بزرگ قرار داده، بعد از شب های قدر، شب نیمه شعبان است.
ما این قدرها روی شب نیمه شعبان حساب باز نمی کنیم. ببخشید من ساده صحبت می کنم. منظور از ما عموم جامعه است. در شب های قدر هر کسی با هر سلیقه و شرایط شغلی سخت، هر گیر و گرفتاری که دارد، از اهل مسجد و این ها هم نباشد (البته همه عزیزان از من بهتر هستند) سعی می کند خودش را به مسجد و محراب برساند.
پس مردم با شب های قدر انس دارند. اگر ما بتوانیم همین کلام امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام را به گوش بقیه برسانیم که چطور شما دوست دارید که حتما شب های قدر بیدار باشید، دعا و توبه کنید، قرآن سر بگیرید و می گویید مقدرات من نوشته می شود، بعد از شب های قدر، شب نیمه شعبان مهمتر است.
روایات دیگری هم داریم که اصلاً احتمال شب قدر دارد. در بعضی روایات که در همین مفاتیح و در جاهای دیگر هم هست، به خصوص بحث روزی و بعضی مقدرات، شاید بحث حج و اجل ها و روزی و … به قول ما به زبان ساده، پیش نویس آن در شب نیمه شعبان نوشته می شود.
یعنی به نوعی خلاصه شب قدر است. خیلی عظمت دارد. در آن شب عطا می فرماید، حالا ما بعضی جملات را در اینجا آوردیم.
خداوند به بندگان فضل خود را عطا می فرماید، شنیدید می گویند: خدایا با عدل خودت با ما برخورد نکن. با فضلت برخورد کن. فضل و بخشش.
اگر به حساب عدل باشد، باید خدای متعال به من و اعمال من نگاه کند. فضل، بخشش خدا (اگر به زبان فارسی، بخشش عبارت دقیقی باشد) اهل علم عبارات دقیق عربی را بکار می برند. من ساده می گویم، فضل خدا بی حساب است و از روی لطف اوست و به اندازه ظرفیت من نیست و به اندازه کرم خودش است. خلاصه شبی است که معلوم می شود. شبی است که می شود بی حساب از خدا روزی گرفت و حاجت گرفت. خدا به بندگان، به فضل خودش عطا می کند و ایشان را می آمرزد.
پس اولا: شبی است که شب بخشش و رحمت است و از فضل خود می بخشد. شب عطا کردن و جایزه دادن، شب بارش رحمت است.
بعد شب آمرزش است. پس من اگر دنبال توبه و آشتی کردن با خدا هستم، دنبال دست دوستی دادن به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هستم، این شب فرصت خوبی هست. من این ها را می گویم که چطور بتوانیم مهمان هایمان را دعوت و دیگران را علاقمند به برگزاری و شرکت در این مراسم کنیم.
به من و کرم خودش، منت برما می گذارد. بخاطر عظمت این شب و مولودش ان شاءالله ما را می بخشد. امیدواریم.
ادامه حدیث این است، همگی دقت بفرمایید: خدایا کمک کن به برکت این اعیاد شعبانیه و به احترام این جمعی که با این نیت اینجا حاضر شدند، این روایت به دل ما بشیند.
تأکید حضرت این است: پس سعی و کوشش کنید. یک تأکید پدرانه دارند. یک توصیه مهم است و به ما گرا می دهند و راه رسیدن به هدف و راه میان بر را نشان می دهند.
یک مثال ساده: دیدید بچه ها وقتی بازی می کنند، همین قایم موشک ساده یا یک چیزی را پنهان کردیم و دنبال آن می گردند ولی پیدا نمی کنند، بزرگترها که نشسته اند، به یک گوشه چشم و اشاره ای و یا به یک صدا درآوردن به او گرا می دهند. می گویند آن طرف را بیشتر بگرد. از این طرف برو، زودتر می رسی.
راه رسیدن به هدف است. امام معصوم می فرمایند: سعی و کوشش کنید در تقرب جستن به خدای تعالی در آن شب …
حالا جمله بعدی، (دوست دارم حس خودتان را برای من بنویسید) ببینید این جمله چقدر با دل بازی می کند.
در ادامه فرمایش حضرت: پس به درستی آن شبی است که خدا قسم یاد فرموده، توجه کنید! خدا نیازی ندارد برای تأکید صحبتش قسم بخورد ولی قسم یاد کرده به چه؟ خداوند قسم یاد فرموده به ذات مقدس خودش، پس اولاً یک مطلبی را خود خدای متعال فرموده؛
دوم: خدا برای فرمایش خود قسم خورده؛
سوم: خدا به ذات مقدس خودش قسم یاد کرده؛ یعنی سه قبضه مطلب محکم و تأکید شده، بسیار با اهمیت است که دست خالی سائلی را برنگرداند. کسی که حاجت دارد، سؤال می کند، گدای درگاه خودش را دست خالی برنگرداند، مادامی که سؤال نکند معصیت را، یعنی فقط کسی که حاجتش یک گناه و معصیت است، گناهی را از خدا بخواهد، حاجتی که معصیتی همراه آن است. این طور حاجت ها را کنار می گذارند، برا بقیه حوائج خدای تعالی قسم یاد کرده کسی را دست خالی رد نکند.
نکته هم دارد. دست خالی رد نکند. یعنی حتما یک عیدی به او می دهد، حتما او را تحویل می گیرند، حتماً از او خوب پذیرایی می کنند. داریم امیدوار می شویم. از خدا می خواهیم خدایا به حق مولود شب نیمه شعبان به ما اجازه بده نیمه شعبان امسال را درک کنیم. الان ساعتی که من با شما گفتگو می کنم، ١۵:۴٣ هشتم اسفند هست. خیلی ها در این جهان بزرگ، امروز از دنیا رفتند. خیلی ها هم بدنیا آمدند. فردا و پس فردا هم همینطور.
شب نیمه شعبان را چه کسی حیات داشته باشد ببیند؟ آن هایی که شب نیمه شعبان زنده هستند. چه کسی انرژی داشته باشد، توفیق و انگیزه داشته باشد که بتواند بیدار باشد، احیا بدارد؟ بین کسانی که احیا می دارند، چه کسانی توفیق و حال دعا داشته باشند. آن ها دیگر خیلی خوشبخت هستند. خلاصه همه را به یک نوعی تحویل می گیرند. خدا قسم خورده کسی دست خالی برنگردد. دست خالی برنگردد یعنی چه؟ یک مثال ساده بزنم (ببخشید شما علمایی آن را حساب نکنید): من اگر این خودکار را طلب می کنم یا همین خودکار را به من می دهند، همان چیزی که می خواستم یا یک بسته خودکار به من می دهند، یک خودنویس یک خودکار بسیار ماندگارتر و عالی تر از این به من می دهند، یا بجای خودکار، یک لبتاپ یا کامپیوتر، یک شیء بهتر می دهند، می گویند این خودکار الان به صلاحت نیست. بعداً یک چیز بهتر برای تو داریم. خودت هم می فهمی بهتر است. مهم اینکه دست خالی رد نمی شوی … مهم این است که شب امیدواری است. مهم این است که ان شب درها برای همه باز است. مهم این است که صدایمان می کنند که ما هم بیاییم.
و آخر حدیث هم این است و آن شبی است که قرار داده حق تعالی آن را از برای ما اهل بیت علیهم السلام مقابل آنکه قرار داده شب قدر را برای پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله . یعنی همانطور که شب قدر را برای پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله قرار دادند، این شب را برای ما اهل بیت علیهم السلام قرار دادند. باز در دل این چقدر معناست! نمی خواهم خیلی وقتتان را بگیرم. باید به این فکر کنیم خدا شب نیمه شعبان را برای اهل بیت علیهم السلام قرار داده، قدر و اندازه و مقام و جایگاه اهل بیت علیهم السلام چقدر است؟ ما متوجه نمی شویم. به درک ما نمی رسد. خداوند یک همچنین عظمتی را، «شب نیمه شعبان» را برای اهل بیت علیهم السلام قرار داده است. پس معلوم است که شب نیمه شعبان بسیار با عظمت است. مجدد حضرت در آخر حدیث می فرمایند: پس در دعا و ثنا کوشش کنید. دو بار تأکید شده، یک بار حضرت فرمودند: پس سعی و کوشش کنید در تقرب جستن به خدای متعال. دوباره در آخر حدیث هم می فرمایند: کوشش کنید در دعا و ثنا …
خب چند نفر این حدیث را شنیده بودند؟ احسنت! دوست عزیزی بهترین جمله را نوشتند: خداوند آنقدر فرصت برای ما قرار داده ولی حواس ما پرت است.
تعداد روایات زیاد است. حالا یکی دیگر هم خواهیم خواند. ولی حالا مفاتیح را هم ملاحظه می فرمایید. کتب ادعیه دیگر هم که در موردش توضیح داده شده است که کتاب مفاتیح از کتب معتبر و قدیمی تر اینجا برای ما سند آورده و استفاده کرده. به سراغ روایت بعدی برویم و ببینیم.
حاج شیخ عباس بعد از این روایت می فرماید: از جمله برکات این شب مبارک، یعنی یک بخشی از برکات این شب مبارک این است که ولادت با سعادت. (نوع نوشتار هم قشنگ است، یک مقدار قدیمی هست ولی به حال و هوای ما می خورد).
الان متأسفانه در شرایط نوسانات اقتصادی هست که ان شاءالله خدا لطفی به جامعه شیعه کند و این مشکلات حل شود و اگر توطئه ای از قِبل دشمنان شیعه است، ان شاءالله به خودشان برگردد.
به عنوان مثال می گویم، اگر که بگویند که نه روز دیگر شما فرصت دارید یک خرید خیلی ویژه داشته باشید با یک سود صددرصد، مثلاً هرکسی بیاید هرچقدر بیشتر بتواند، خرید کند. فرض کنید از این سایت، از این بازار، بگویند طلا، بورس، هر چیزی … ما چکار می کنیم؟ ما در این نه روز اگر بتوانیم قرض می گیریم، پس اندازمان در آن بانک است، پولی که آن طرف در آن قلک جمع کردیم، زیر بالشت و زیر فرش اگر هزاری ها و ده هزاری ها و تراول های نو گذاشتیم، همه را جمع می کنیم. اگر پولی دست کسی داریم، به او زنگ می زنیم. فلانی اگر می شود پول را تا هفته بعد به من برگردان. من به شدت به آن احتیاج دارم. (مثال زدم)
یا بگوییم که مثلاً با یک تخفیف نود درصدی، می خواهم شب نیمه شعبان یک کاروان به کربلا برود. تخفیف بسیار عالی شب نیمه شعبان می خواهم همه رابه کربلا برسانم.
مثلاً ما گیر دو میلیون، پنج میلیون، چند میلیون هستیم. حالا شما حساب کن عمره باشد! حداقل منظورم این است اگر بدانیم یک چنین فرصتی هست، تمام تمرکز خودمان را روی این مسئله می گذاریم. برای آن برنامه ریزی می کنیم، خودمان را مهیا می کنیم.
«ما امروز به این دلیل در این نشست دور هم جمع شدیم.»
ساعت پانزده و پنجاه و دو دقیقه، نه شب دیگر، شب نیمه شعبان است. من حائری باید اول از خودم سؤال کنم؛ چقدر برای این فرصت خودت را آماده کرده ای؟ چقدر فکرت، ذهنت، برنامه ریزی، زندگی ات، حتی تغذیه ات، حتی شرایط جسمی ات را آماده کردی که بتوانی از این شب استفاده کنید و بهره ببری؟ چرا؟
چون حضرت صادق فرمود: افضل شبهاست بعد از لیله القدر، در آن شب عطا می فرماید خدا به بندگان، فضل خود را که توضیح دادیم و می آمرزد ایشان، را به من از کرم خویش، پس کوشش کنید (تأکید) کوشش کنید در تقرب جستن به خدای تعالی در آن شب. پس بدرستی که آن شبی است که خدا قسم یاد کرده است.
این ها را صحبت کرده، به ذات مقدس خودش، رک و راست و واضح دارند به ما می گویند که احدی، سائلی را دست خالی برنگردانند. مگر اینکه حاجت او معصیت باشد. دوباره تأکید داشتند که پس کوشش کنید در دعا و ثناء.
تا این بخش، خواستیم بگوییم که شب نیمه شعبان یک فرصت ویژه است. ادامه جملات مفاتیح این است و از جمله برکات این شب مبارک آنست که ولادت با سعادت حضرت سلطان عصر، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در سحر این شب، سنه ۲۵۵، در «سْر مَن رَاء» واقع شده و باعث مزید شرافت این لیله مبارکه شده و بعد می نویسند که از برای این شب چند عمل است که شروع می کنند: اول غسل، دوم احیای امشب، سوم زیارت امام حسین علیه السلام و … خودتان ملاحظه می کنید. خیلی عبارت جالب و ادیبانه ای بود که ولادت حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم در دل سحر اتفاق افتاده که همه داستان آن را شنیدید. داستان خیلی زیبایی دارد، فقط سریع اشاره می کنیم که حضرت حکیمه خاتون سلام الله علیها که بیشتر هم بانوان در این جمع شرف حضور دارند که در حرم ضریح مقدس سامرا کنار امام هادی و امام عسکری علیهما السلام و نرجس خاتون سلام الله علیها مدفون هستند. حضرت حکیمه سلام الله علیها هم دختر امام، هم خواهر امام، هم عمه امام معصوم هستند. خودش دارای جایگاه و مقام، ایشان یکی از راویان داستان ولادت حضرت هستند. شنیدید، من هم سریع بگویم: خب اهل علم و عبادت و خاندان وحی اند. ایشان روزه و مهمان خانه امام عسکری علیه السلام بودند. بعد افطار آماده می شوند که تشریف ببرند.
ایشان می فرمایند که من آماده شدم، به قول ما چادرم را سر کردم و می خواستم خداحافظی کنم که بروم، امام عسکری علیه السلام فرمودند: عمه جان بمان. آن وعده ای که خدا داده، امشب اتفاق می افتد. به به!
آن وعده ای که خدا لطف کرده، امشب اتفاق می افتد. حضرت حکیمه سلام الله علیها با این مقام و جایگاهش (به قول ما کمی تعجب می کند) عَرضه می دارد که آقا (به قول ما ساده اش را می گویم) بانویی در این منزل باردار نیست. از چه کسی این نوزاد می خواهد متولد شود؟
که حالا در ادامه توضیح می دهیم خود ولادت حضرت بسیار داستان لطیف و جذاب و بسیار شور انگیز …
و می فرماید: که ما بعد از نماز استراحت کردیم. حضرت هم فرمودند که از نرجس سلام الله علیها این نوزاد متولد می شود. حضرت نرجس سلام الله علیها آثار بارداری ندارند. بعد از نماز استراحت کردیم. دیدم نرجس خاتون سلام الله علیها همچنان آرام استراحت کرده. برای نماز شب بلند شدم، دیدم هم چنان خبری نیست.
نماز را خواندم خواستم استراحت دیگری کنم و تعجب کرده بودم (به زبان ما که خب پس چه وقت؟ پس چطوری؟) که می فرماید: ناگهان دیدم نرجس خاتون سلام الله علیها از خواب بیدار شد و کمی مضطرب و عرضه داشت که عمه جان من در درونم حَملی احساس می کنم.
به سمت امام حسن عسکری علیه السلام دویدم که خبر بدهم. حضرت از آن اطاق به حضرت حکیمه سلام الله علیها فرمودند: عمه جان سوره انا انزلناه بخوان.
باز در اهمیت شب نیمه شعبان و ولادت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف همین بس که حضرت فرمودند: سوره انا انزلناه بخوان.
این روایت در مفاتیح نیست، اما خواستم همین را توضیح دهم که اینجا نوشته بود که در سحر، ولادت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در دل شب، در گل سحر، در آن ساعت خوب و آرام و لطیف سحرگاه است که ظاهرا سحر جمعه هم بوده. ولی روایت را در کتاب کمال الدین مرحوم شیخ صدوق بصورت مفصل می توانید ملاحظه بفرمائید. قطعاً در کتب معتبر دیگر و در مهدی موعود بحار الانوار و کتب دیگر آمده ولی مشخصاً من توفیق داشتم این حدیث را در کمال الدین بخوانم.
اما یک حدیث دیگر؛ حالا اینجا وارد اعمال می شویم که یکی از اعمال غسل است که باعث تخفیف گناهان می شود. بعد توصیه به احیای این شب و شب زنده داری شده است. مثل شب قدر حالا روایت را می آورم. احیای این شب به نماز و دعا و استغفار اینکه محتوای برنامه ما چه چیزی باشد، همین جا به دست می آید. به نماز و دعا و استغفار چنانچه امام زین العابدین علیه السلام انجام می دادند.
یک نکته دارد!
هنوز اصلاً سال ها با ولادت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف فاصله است. اما، امام سجاد علیه السلام هم احیا می دارند. در روایت است که هر که این شب را احیا دارد، نمیرد دل او در روزی که دل ها بمی رد.
یک کمی روی این مکث کنیم. از این روایت چه چیزی را متوجه می شویم؟
لطفاً برای من بنویسید. هر که احیا دارد این شب را، نمیرد دل او در روزی که دل ها بمیرد. اگر که خدای تعالی به ما توفیق بدهد، می خواهیم همین روایت را سر فصل برنامه امسال رادیو خدمتگزاران قرار دهیم. به احیای نیمه شعبان و به خصوص که احیا بهانه ای است برای یاد و همراهی، توسل به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که باعث می شود دل ما زنده باشد، ما را از دل مردگی نجات می دهد. اگر احیاناً می خواهید متن سخنرانی، متن تبلیغ در فضای مجازی مهیا بفرمائید، این سر فصل هم خیلی کمک می کند.
هر که احیا دارد این شب را، ظاهراً این توصیف دلمردگی روزی که دل ها بمیرد، در مورد قیامت آمده، مفصل هم آمده.
اما متأسفانه یک چیزی را هم ما در دنیای اطرافمان و متأسفانه در جامعه در این چند ماهه احساس می کنیم؛ آن هم این است که شیطان فتنه هایی را به وجود می آورد. تلاطم هایی در روزگار به وجود آمده که اگر از خودمان مراقبت نکنیم و خودمان را به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نسپاریم، ما هم دچار دلمردگی می شویم. و این دلمردگی و این سیاه شدن قلب منجر به بعضی از اتفاق هایی می شود که ما در محیط اطرافمان می بینیم. در کلام، گفتار در انجام واجبات، در گفتار، در خلاصه آغشته و آلوده شدن به معصیت ها که من دیگر آن را باز نمی کنم، شما بهتر از من می دانید.
چه شد؟ چه اتفاقاتی برای جامعه ما افتاد؟ چرا بعضی از ما راحت (یکی دو روز است که ذهنم درگیر این نکته است که از نشانه های دوره آخر الزمان این است که بعضی از مردم به گناه کردن افتخار و بی مهابا گناه می کنند) یک وقت هست معصیتی از من سر می زند، ته دلم هم می فهمم کار بدی کردم. ته دلم ناراحت هستم، عذاب وجدان دارم یا حداقل با خودم درگیر هستم که این کار را انجام بدهم یا ندهم. این مجلس را بروم یا نروم، این را گوش بدهم یا ندهم.
یا بعد از آن می گویم ای بابا! این چه کاری بود من کردم؟ اگر یکی ببیند، چه می گوید؟ اگر این خبرش را بقیه متوجه شوند، چه می شود؟ کاش مثلاً آن بچه یا آن بزرگسال نبیند! ای کاش مثلاً عکس و تصویر از من نباشد. یک ذره یک ناراحتی در دل ایجاد می شود. گناه، گناه است. بد است، اما این ناراحتی بعد آن خوب است. چون کمک می کند که من برگردم و توبه کنم و اصلاً بفهمم که دارم اشتباه می کنم.
واویلا زمانی است که من گناه کنم و اصلاً کک مان هم نگزد. برایمان مهم نباشد و فرقی هم نکند. بدتر از آن این که سرم را بالا ببرم و به این کار افتخار کنم. احساس کنم من آدم متمدن و به روز و با کلاسی شدم، احساس کنم با کلاسی و افتخار این است و بدتر از آن این است که این کار را به دیگران با سربلندی اعلام کنم که در روایات آمده از عوامل و سبب قساوت قلب می شود. اصرار و افتخار بر گناه، از گناهان زبان است. عامل قساوت قلب است که رد می شویم.
می خواهم این را بگویم که یکی از راه های درمان، یکی از داروهای دردهای جامعه ما و هر جا که مسلمانان و شیعیان هستند، متوسِل شدن به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و یک بهانه خوب آن شب نیمه شعبان است. شب نیمه شعبانی که بعد به نوعی دعوت ماه رمضان هم شود. نمی خواهم بگویم یک شب بیاییم، همه چیز اصلاح می شود، ولی شب با برکتی است. بهانه ای، برای تغییر، برای ارتباط می شود. بهانه ای می شود برای اینکه حواس من جمع شود که من با چه کسی لجبازی می کنم؟ من اگر خودم را در مسیر گناه می اندازم و خودم را شبیه گنهکارها می کنم، من اگر با یک واجب الهی خلاصه شوخی یا لجبازی می کنم، من که هر پیام و صفحه ای، هر کسی را تعقیب می کنم، چه چیزی را به دست می آورم و چه چیزی را از دست می دهم؟ چه کسی را خوشحال و چه کسی را ناراحت می کنم؟ زمینه خوبی است.
دوست عزیزی نوشتند: درک شب نیمه شعبان، پناه بردن به شب نیمه شعبان، استمرار و ارتباط و مداومت آن با درگاه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف .
به نوعی امیدواریم ان شاءالله امانی از فتنه ها باشد.
پس ما در بخش اول تا اینجا خواستیم بگوییم شب مبارک و مهمی است. این سرفصل اول.
حالا هر کداممان هر کاری می توانیم انجام دهیم که این روایات به گوش سایر مؤمنین برسد. دیگران را به انجام این عمل خیر تشویق کنیم. یکی از اهداف این است.
این را هم توضیح دادیم و از آن می گذریم که ولادت حضرت سبب مزید بر علت و شرف شب نیمه شعبان است. و در دل سحر وقتی دشمنان ایشان خواب بودند، وقتی هیچ کس فکر آن را نمی کرد، برای همین است حضرت حکیمه خاتون سلام الله علیها هم حتی کمی تعجب می کنند، کمی مضطرب می شوند. دشمن که اصلاً فکرش را نمی کرد، دل سحر و قدرت نمایی خدای تعالی. اصلاً کارهای خدای متعال این است. این ها را می گویم که امسال امیدوارانه دعا کنیم. امیدوارانه این شب جمعه پیش رو را مقدمه قرار دهیم. خودمان را برای شب نیمه شعبان آماده کنیم. در این نه روز برای خودمان برنامه داشته باشیم.
نگاه نکنیم به این که بساط شیطان یک ذره رونق گرفته، خدای متعال طوری بهم می زند که اصلا کسی فکرش را هم نمی کند. قدرت نمایی خدای تعالی اینطوری است. بنابراین آن عبارت را ببینید، حالا شما اعمال شب نیمه شعبان را مفصل در مفاتیح نگاه کنید.
یکی از دعاها که به عنوان عمل چهارم بیان شده، خواندن این دعاست که به منزله زیارت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. با این جمله آغاز می شود: «اللهم بِحَقِ لیلتناهذه و مولوده ها» در شرح زیارت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که یک صفحه و دو سه خط است، یک صفحه کتاب بیشتر نیست. کتابی به نام سوگند به نور شب تاب، (انتشارات منیر، عالم بزرگوار سیدمجتبی بحرینی) نوشته شده. حالا دقت کنید همین یک جمله چه قدر معنا دارد «اللهم بحق لیلتنا هذه» خدایا به حق امشب، یعنی دقایق و ثانیه های شب نیمه شعبان این قدر مهم و با عظمت است که ما خدا را به حق این شب قسم می دهیم. خدایا به حق امشب و مولد آن دو قسم است. خدایا به خاطر امشب و به خاطر مولودش، و بعد مولود را توصیف می کنیم. یعنی خود شب نیمه شعبان اهمیت دارد. ولادت حضرت، آن هم در دل سحر، آن هم به شکل اعجاب برانگیز و بعد ادامه روایت که حتما مراجعه کنید. (یکی از بزرگواران می گفت من جشن مفصلی در یک حسینه مشهد می خواهم برگزار کنم ان شاءالله. می گفت می خواهم یک بخش غرفه کودک هم بگذارم، بچه ها آن جا باشند. برای بچه ها چه چیزی بگویم؟ گفتم داستان ولادت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را با آب و تاب یکی برای بچه ها تعریف کند. قصه گویی بهترین محتواست)
حضرت حکیمه سلام الله علیها روایت می کند این نوزاد چگونه به دنیا آمد، سر به سجده گذاشت، شهادتین گفت، نام ائمه علیهم السلام را به زبان شریفشان آوردند. هم آن جا حضرت در مورد فرج ایشان خود دعا کرد که خدایا آن وعده ای که داده ای، در حق من محقق کن. بعد از آن قنداق نوزاد به آسمان برده می شود، ملائکه زیارت می کنند. عباراتی که خدای متعال نسبت به این نوزاد دارد، به وسیله تو عطا می کنم، به وسیله تو می بخشم، به خاطر تو عذاب می کنم، اصلاً غوغا و یک عظمتی است. اگر دنبال محتوا و سرفصل برای مجلس هستید، یکی از آن ها خود داستان ولادت است. بخصوص برای نوجوانان و کودکان است.
۱- پس خود شب نیمه شعبان اهمیت دارد.
۲- شب نیمه شعبان شب قدرت نمایی خدا، شب ترفند زدن خداست. شب تدبیر خداست. تدبیر را در عبارات قرآنی و حدیثی مکر خدا (وَمَکَرُواْ وَمَکَرَ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَیۡرُ ٱلۡمَٰکِرِینَ) یعنی خدا نقشه ای می کشد، تدبیری را به خرج می دهد، طرحی را می ریزد که بقیه طرح ها همه باطل می شود. فرصت و موضوع آن نیست. بعداً باید صحبت کنیم. این نوزادی است که سخن می گوید، همین ابتدا پاک و طاهر و مطهر متولد می شود و سخن می گوید، دعا می کند و قنداقه اش به آسمان برده می شود. روایت خیلی قشنگ است. حتما شنیدید. روایت مفصِل در کتاب کمال الدین شیخ صدوق آمده که راوی آن حضرت حکیمه خاتون سلام الله علیها هستند. کتاب های مستقلی هم نوشته شده. گزارش لحظه به لحظه از ولادت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف آقای محمدرضا انصاری، کتاب صدرالدین حجازی، مفصل داستان ولادت حضرت در آن آمده است. (اسم کتاب یادم نیست) باز برای بچه ها، نوجوان ها مخصوصاً دختر خانم ها، آقا پسرها فرقی نمی کند. اگر فرصت باشد، در این ایام و این شب ها داستان ازدواج حضرت نرجس خاتون سلام الله علیها که خیلی زیباست. شاهزاده رومی که کتابی است در این زمینه نوشته شده است. خود داستان حضرت نرجس خاتون سلام الله علیها، داستان قیصر روم، و عروسی ها و آمدن ایشان خدمت حضرت هادی علیه السلام و داستان شب نیمه شعبان خیلی جذاب است. همه چیز معجزه گونه است. این که چگونه مهمان ها را با شوق انگیزه دهیم، به مجلس دعوت کنیم. همین کسی که نا امید است، کسی که فکر می کند چرخ روزگارش نمی چرخد، کسی که فکر می کند دل مرده است، کسی که دنبال حال خوب است، به او بگوییم و امید دهیم که خدا، خدایی می کند. به خصوص در مورد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف طوری حرکت می کند که کسی فکرش را نمی کند و اصلاً داستان حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف کاملاً این طور است. از مادر گرامی ایشان تا تولد، غیبت، تا زندگی مبارک ایشان الان، تا ظهور ایشان، همه چیز مورد تأیید الهی و معجزه گونه و مورد نصرت خداست. بخواهیم بگوییم، خیلی باید صحبت کنیم. پس در مجلس طوری سخنران، مجری اگر داریم، محتوا را طوری بچینیم، مخاطب ما توی کانال یک جوری تبلیغ کنیم. با امیدواری دعا کنید، خودتان را به خدای متعال بسپارید. دست خدا را بسته ندانید.
در دو گارگاه قبلی، من توفیق داشتم و عرض کردم کارگاه عقل امنیتی و معمای پیچیده آخر الزمان در مجموعه کوله پشتی، ما امام زمانی را در ذهنمان تصور می کردیم که گاهی کم می آورد! گاهی خسته می شود! به اندازه ذهن خودمان قدرتش را درست کردیم. خدا را همین طور محدود کردیم. ما الان خدایی در ذهن خودمان داریم که دلار، ارز، بالا و پایین می رود، خدا می گوید چه کار کنم؟ من دیگر نمی دانم! طلا گران یا ارزان می شود یا بنزین بالا و پایین می شود، خدا می گوید دیگر من این جا را فکر نکردم! دیگر این ها را از من نخواهید، خدای ما همین قدر کوچک، محدود، بت ساخته شده ذهن ماست و اصلاً این غلط است و شما بهتر از من می دانید این نیست (یدالله فوق ایدیهم)
«إِنَ أَمْرَ اَللَهِ کلَه عَجِیبٌ» حضرت عسکری علیه السلام همان شب نیمه شعبان می فرمایند: عمه جان! خدا امرش را طوری که بخواهد، اجرا می کند و طوری که کسی فکرش را نمی کند، اجرا می کند. من با این حال اگر در مجلس شب نیمه شعبان بنشینم یا در خانه خودم با رسانه ها، خودم برای خودم دعا بخوانم، با این حال اگر دعا کنم واقعاً جامعه، شهر و دیارمان تکان می خورد، نه دل خودمان، خانواده خودمان تکان می خورد. ولی ما می گوییم حالا برای ثوابش برویم . نه! شبی است که خدا را به حق آن شب و مولودش قسم می دهیم.
در این قسمت شما را خسته نکنم. الف و ب را توضیح دادم، به سراغ قسمت ج برویم.
اما یک نکته مهم دیگر؛ بعد وارد ریز این نکته می شویم که مدت زمان جشن و برنامه ها چطور باشد را توضیح می دهیم.
یک نکته خیلی خیلی مهم را اینجا با هم مرور کنیم: دل سحر و قدرت نمایی خدا «اللَهمَ بِحَقِ لَیْلَتِنَا هَذِهِ وَ مَوْلودِهَا»
تا الان دو سر فصل را گفتیم:
الف) شبی مبارک و ثانیه های متبرک که توضیح دادیم، دوباره سریع تکرار می کنم: شب نیمه شعبان خودش فضیلت دارد، احتمال شب قدر است. حالا شما اعمال شب نیمه شعبان را در مفاتیح مرور کنید.
پیامبر صلی الله علیه و آله احیا می داشتند، امیرالمؤمنین علیه السلام احیا می داشتند، اصلاً اصل ورود دعای کمیل برای شب نیمه شعبان است. سریع نگاه کنیم،
هشتمین عمل این است بخواند دعای کمیل را که ورودش در این شب است. بعد در اوایل مفاتیح توضیح دعای کمیل را نگاه می کنم، امیرالمؤمنین علیه السلام آن را تعلیم کرد به کمیل و فرمود در شبهای نیمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده شود. و برای کفایت از شر دشمنان و فتح باب رزق و آمرزش گناهان نافع است.
دعای کمیل حداقل سه خاصیت دارد: آمرزش گناهان، باز شدن باب روزی ان شاءالله و دفع شر دشمنان. تأکید امیرالمؤمنین علیه السلام این است. این را شنیده بودید؟ می دانستید که حضرت فرمودند دعای کمیل در شب های نیمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده شود؟ حضرات امیرالمؤمنین، امام سجاد امام باقر و امام صادق علیهم السلام. پس شب نیمه شعبان فقط مسئله ولادت حضرت نیست. این عظمت و نعمتی است که خدای متعال قرار داده، پیامبر ما احیا می داشتند. ولادت حضرت هم که باعث شرف بیشتر آن شد، آن هم که جای خود.
این سرفصل اول بود.
سرفصل دوم؛ گفتیم دل سحر و قدرت نمایی خدا که ولادت حضرت است و عرض کردیم که وقتی همه فکرش را نمی کنند، این لطف و عنایت را می کند و این قدرت نمایی را انجام می دهد.
– دوست عزیزی پرسیدند: اینکه چگونه و با چه کلامی، چه نوع گفتگویی و متن های مهم را با مخاطبین صحبت کنیم؟
اگر تمایلی نداشتیم، می توانیم خودمان اینکار را انجام دهیم؟ لطفا راهنمایی بفرمایید؟
چشم.
– اگر مردم ارزش شب قدر را نمی دانند، چرا همین جلسه را رسانه ای نمی کنید تا افرادی مثل شب های قدر امید داشته باشند؟
اصلا همتی که سفیران انجام داده و این کارگاه را راه اندازی کرده و شما بزرگوار که اینجا تشریف فرما شدید، با بودن شما این مجلس شکل گرفته. اصلاً خود این قدم است دیگر. این کاری بوده که از دست این جمع بر می آمد. همه ما و بزرگورانی که بعداً این تصاویر را می بینند، همه بزرگوارانی که در این جمع حاضر هستند، چه امسال که امیدواریم قرین به ظهور شود یا احیانا بعدها، همه ما بیایم یک سفیر بشویم. سفیران الان به من و شما می گوید. من و شما، هر کدام از اینجا بیرون می رویم، هرکس را دیدیم، احساس کردیم او می تواند شب نیمه شعبان بیاید دعا کند، در خانه خدا برود و دعا کند، از او بخواهید فلانی شب نیمه شعبان یادت نرود. برویم سراغ مسجدهای محله، حسینیه ها، هیئتی ها، اگر احیانا مسجد محله برنامه ندارد، برویم با هیات امنا، امام جماعت، مداح هیئت با سخنران با مسئولین مسجد صحبت کنیم، بیایم امشب احیا بگیریم. برویم به دیگران بگوییم خانواده خودمان، بچه هایمان در جمع های خانوادگی در این ٩ روزه، اگر مخاطبتان مثل خودتان است، هیچ نگران نباشید. همین روایات، همین متن ها را در گروه ها برای دیگران ارسال کنید، دیگران را دعوت کنید. اگر که مخاطب عمومی تر است، به زبان ساده تر، با جملات جذاب تر بگوییم به دیگران انگیزه بدهید. الان بحث دعوت را می گوییم. راحت هم هست. ببینید کار ما سخت نیست. تمام تأکیدها از اول جلسه این بوده، چون ما چیزی را اختراع نکردیم، اهل بیت علیهم السلام به ما توصیه کردند. منتها در این مدت در جوامع جوامع شیعی و اسلامی ظاهراً در این دهه ها و شاید قرن های گذشته غفلت شده، حالا یک دفعه فرصت نیست. من چون دغدغه داشتم، تاریخچه اندکی را تحقیق کردم و دنبال آن رفتم. علما، بزرگان، بعضی از مداح ها، مرحوم مؤید، در ابتدا من شعر ایشان را خواندم، این ها معلوم است با احیای نیمه شعبان قرین بودند. منتها خصوصی تر بوده. حالا باید کمک کنیم عمومی شود. کار ما راحت است. چون باید بگوییم مفاتیح، روایات، دعاها، همه هم قبول می کنند. اگر یک چیزی باشد که شما بخواهید از خودتان رسم یا باب کنید، یک ذره سخت است. می پرسند سند این کجا است؟ چرا اینطور، چرا آن طور؟ خب حق هم دارند. پس اولا شروع کنید اما واقعاً در این سال ها به همت دوستان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خیلی اتفاقات خوبی افتاده، فکر می کنم رسانه های رسمی ما، تلویزیون رسمی ما، برنامه احیا دارد. شبکه قرآن، جمکران مفصل برنامه دارد. فکر کنم مستقیم پخش می شود. اگر اشتباه نکنم حرم امام رضا علیه السلام، خیلی از مهدیه ها، هیئت ها، مهدیه تهران، خداوند خیر دهد. سال های سال، من به بقیه هم گفتم، اینجا هم عرض می کنم؛ هر کسی قدمی برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بر می دارد، برای من خیلی خیلی محترم است و واقعا تشکر می کنم. بابت همین یک کار ایشان من حاضرم دست او را ببوسم. حالا ممکن است در بعضی چیزها سلیقه هایمان متفاوت باشد، یا بعضی اشتباهات یا شیطنت های رسانه ای دیگران را بر علیه این بزرگوار تحریک کند. واقعاً خدا عمرش بده آقای رائفی پور و کسانی که ایشان را تشویق کردند که مجموعه محترم مصاف در بحث نیمه شعبان، مجالس خیلی پر جمعیت در مهدیه تهران سال هاست که برگزار می شود. مسجد ارک تهران، جاهای مختلف، شهرستان ها. الحمدالله خیلی دارد عمومی می شود. منتها باید کمی بیشتر بجنبیم. هنوز جای کار دارد.
نسبت به ده، بیست سال گذشته خیلی تغییر کرده ولی هنوز کم است. برای همین برای من مهم است و می گویم بنویسید از کجا هستید؟ آیا سابقه شرکت در مجلس را داشتید؟ خودتان مجلس دارید یا ندارید؟ که همین سبب انگیزه شود. حالا من می خواهم به دغدغه دوستان اضافه کنم. خدا خیرتان بدهد، من همین جا عرض می کنم سفیران که صدای من را می شنود، شما هم که شرف حضور دارید، من همه جوره حاضر هستم، اگر که امکان داشته باشد دوباره این مجلس تشکیل شود، عده دیگری را دعوت کنید، در مورد آن گفتگو کنیم. من آماده هستم، خیلی هم افتخار می کنم و خوشحال هستم. شاید اصلا در این ۹ روز کاری مهم تر از این نداشته باشد. حالا غیر از مثلاً واجبات که مردم را به دعا دعوت کند. چرا؟ بابت این سرفصل سوم که می خواهم صحبت کنیم.
حالا سرفصل سوم:
خانم ها و آقایان خیلی روی این قسمت دقت کنید.
ج) یک فرصت طلایی برای تمرین همدلی
شب نیمه شعبان؛ حالا به زبان، واژه غلطی است، اما زمانی است از مغرب تا اذان صبح که شیفتگان حضرت، دوستان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، بچه مسلمان ها، بچه شیعه ها که نه، عموم مردم جهان را، دیگر جا و زمان آن نیست. من چند جلسه افتخار داشتم سر کلاس های دیگری فقط در مورد این صحبت کردیم که اعتقاد به منجی و کسی که نجات دهنده جهان باشد، بین ادیان الهی و بین عموم مردم جهان مشترک است. یعنی مسیحی ها، زرتشتی ها، ادیان دیگر و حتی غیر دین دارها را می شود دعوت کرد. به این که می بینی این جهان آشفته است. یک روز خوش ندارد. می بینی یک روز بدون جنگ ندارد. سراسر بی عدالتی، جنگ و فقر، ظلم و فساد است؟ بیا دعا کنیم و بخواهیم بهتر شود. بیا در خواستن او همدل شویم. حالا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نامه ای دارند، سه نامه به مرحوم شیخ مفید دارند. همین جا من دوباره از روح مطهر و بلند مرتبه مرحوم حاج شیخ عباس که اسم او را بردیم، علامه مجلسی، شیخ صدوق، شیخ مفید، این بزرگان فقهای شیعه و دلباختگان حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف که در عالم برزخ دستشان باز است. و دلسوختگان و خادمین حضرت چه آن ها که ما می شناسیم، چه نمی شناسیم و شهدای عزیزی که خون شان در راه نام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به زمین ریخته، از صدر اسلام تا الان از روح بلند همه آنها مدد می طلبم که شما هم به نیمه شعبان امسال یک کمکی، یک نفسی بدهید. ما در تاریکی های دوران غیبت گرفتار شدیم. ما شکایت می کنیم به درگاه خدا «فَقْدَ نَبِیِنا وَ غَیْبَهَ وَلِیِنا وَکَثْرَهَ عَدوِنا» از زیادی دشمنان مان «وَ قِلَهَ عَدَدِنا» و کمی تعدادمان «وَ شِدهَ الْفِتَن بِنا وَ تَظاهرَ الزمانِ عَلَیْنا» شکایت می کنیم. شما آنجا می توانید برای ما نفس بزنید، ما را کمک کنید در این مسئله قوی شویم. امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در این نامه به شیخ مفید می فرماید: متن کامل آن را بعداً جستجو بفرمایید در کتاب کلمه الامام المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف که مجموعه توقیع و نامه های حضرت هست، به عنوان یک منبع اصلی هست. عموم کتاب ها و سایت ها را هم جستجو کنید، متن کامل نامه می آید.
حضرت فرمودند: اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می شدند. خیلی خیلی مهم است. میمنت یا سعادت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمی افتاد و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آن ها می گشت. دیداری بر مبنای شناخت راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما، واضح، پدر مهربان، امیر دو عالم، صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نقشه راه، فرمول و رمز باز شدن قفل غیبت را بیان می کنند.
طبیب، طبیب مهربان دلسوز، این طبیب شفیق رفیق، نسخه را نوشته و به دست ما داده، این معلم عزیز پاسخ امتحان را نوشته و به ما داده و می گوید: فقط آن را اجرا کن، فقط آن را بنویس. دعا هم می فرمایند: اگر شیعیان ما که ان شاءالله خدا توفیقشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند … پس معلوم است ما عهد و پیمانی داریم که در روایات است و مفصل می شود فقط برای همین نامه کارگاه برگزار کرد. خدا از ما قول و عهد و پیمان گرفته که ما اهل بیت علیهم السلام را یاری کنیم. نمی گویند دعای عهد بخوان، بیعت کن. اگر در بیعتی که ما نسبت به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف داشتیم، شیعیان همدل شوند (همدل شوند نه این که در مورد پیروزی تیم ملی دعا کنند. آن هم خوب است ولی همدلی منظور این نیست) منظور از همدلی این است که حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف را مولا و نجات دهنده خود، اولویت زندگیشان بدانند (دیگر بیشتر از این نمی توانم جلو بروم، چون خودم گرفتارم. چون من آدم سیه روی بی آبرویی در درگاه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هستم. من بیشتر از این نمی توانم بگویم) لطفاً از علما و اهل تقوا و دل سوختگان حضرت بخواهید که برای این منبرها بروند.
امام زمان من گوشه زندگی من است، اگر امام زمان من اولویت یک تا ده زندگی من باشد، کلاهم را بالا می اندازم. کارهای دیگر را به کارهای ایشان ترجیح می دهم. من رفیقم، صاحب کارم، رئیسم را نجات دهنده تر می دانم. بدبختی یک نفر مثل من این است آن طرف آبی ها را با قیمت دلارشان نسبت به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نجات دهنده تر می دانم. من امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را کوچک فرض کرده ام. اگر آن حضرت را به معنای واقعی مولا و سرور بدانم، آماده یاری ایشان باشم و شیعیان در این مسیر همدل شوند، تأخیر غیبت از بین می رود، ظهور اتفاق می افتد. حضرت واضح می فرمایند: علت مخفی شدن ما از آن ها چیزی نیست جز آن چه از کردار آنان به ما می رسد، و ما توقع انجام آن کارها را از آنان نداریم. از هزار سال پیش، از قرن ها پیش دغدغه این بزرگوار همین است. شیعه نتوانست این مشکل را حل کند. الان هم همین طور است. فضیلت و اهمیت شب نیمه شعبان را گفتیم، ولادت حضرت و قدرت نمایی خدا را گفتیم. حالا بیاییم بگوییم ای مردم؛ بیایید این یک شب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف از را خدا بخواهید. با هم همدل شویم، همه ظهور منجی را بخواهیم. با خودتان نگویید یک شب فقط؟ واقعاً یک شب هم مؤثر است. ان شاءالله عادت کنیم شب های جمعه، شب های ماه رمضان، شب های مهم دیگر سال در روضه ها، شادی ها، جشن ها محور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد. در مدرسه و دانشگاه، هیئت و تشکل های دینی هم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف محور باشد. حالا از این جا فعلاً شب نیمه شعبان را شروع کنیم، شب عید است. زمان کوتاه است. شب شادی و شور است. شب دعا و خواستن است. بیاییم در خواستن امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف همدل شویم. خدایا ما می خواهیم، او را بفرست تا ما را نجات دهد. ما آماده یاری او هستیم. ما این دفعه دیگر نمی گوییم همان کاری که مردم با امیرالمؤمنین علیه السلام یا با امام حسین علیه السلام انجام دادند، سعی می کنیم انجام ندهیم. خود این نامه هم یک محتوا برای شب نیمه شعبان است که به مردم بگوییم.
د) شوق و اشتیاق حالا این ها را گفتیم. حائری! اشتیاقت برای رسیدن برای شب نیمه شعبان چقدر است؟ چقدر این روزها نگرانی خدایا نکند من شب نیمه شعبان بیمار شوم، در بستر بیفتم. نکند من بی توفیق شوم. یک گرفتاری دنیایی پیش آید، سر من گرم شود. خدایا به ما فرصت دعا و درک شب نیمه شعبان را بده. (یک سال دوستان من در برنامه مهمانی سحر، برنامه زنده رادیویی جشن سحر نیمه شعبان این جمله را به اشتراک گذاشتند. از مخاطبین خواستند تکمیل کنند، بفرستند. جملات خیلی زیبایی می آمد. امشب خواب را کنار زدم تا … مردم را دعوت کنید. شبیه به این جملات چطور دعوت کنیم؟ چطور انگیزه ایجاد کنیم؟ این با خلاقیت خودتان). چه جملات زیبایی به ذهنتان می رسد، استوری شود که به صورت پست در کانال های و گروه های خانوادگی گذاشته شود؟ چه پیشنهادی برای برنامه رادیو خدمتگزاران دارید؟ همت کنید متن های خوبتان را برای مساجد، هیئت ها، برنامه های تلویزیونی، رادیویی که آن ساعت بیدارند، برنامه دارند، بفرستید، خوانده می شود. ایده بدهید، کمکشان کنید، ایده های قشنگتان را بنویسید که الان در این مرحله هستید که مردم را مشتاق شب نیمه شعبان کنید. بگوییم شب نیمه شعبان خوب است.
شربت، شیرینی و بستنی خوب است. این قدر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف غریب است که می گوییم همانی هم که ساز و آوازی راه انداخته، نمی گوییم کارش خوب است، اگر کارش غیر شرعی است، تأیید نمی کنیم، نمی گوییم شما هم بروید شرکت کنید، واقعاً اگر به خاطر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف انجام داده، ان شاءالله حضرت از آن ها دستگیری می کند. به او خیلی گیر ندهید. ولی سعی کنیم او را ترمیم کنیم. به او محتوا داده و ارتقاء دهیم. می خواهم بگویم ولی شب نیمه شعبان نباید فقط شب بوق زدن، کاروان راه انداختن و مثلاً شربت و شیرینی باشد. آن ها هم خوب است. شب احیاء، دعا، شب خواستن، تمرین همدلی، شبی که من بروم در خانه خدا، امشب را جدی و از ته دل دعا کنم. ما دور هم جمع شدیم تا در سه بخش با هم برنامه ریزی کنیم.
دوستی نوشتند: امشب خواب را کنار زدم تا با نهایت امید ظهور منجی را از خداوند متعال درخواست کنم، تا دنیا گلستان شود و بساط ظلم برچیده شود.
شبیه این جملات، ایده ها، پیشنهادات، به خدا مردم دلشان جذب می شود، خیلی راحت تر از این ها که ما فکر کنیم. ما نگاه به گیر و گرفتاری ها، دل خوری ها نکنیم. ته ته دل ها، خیلی ها به وعده ای که خداوند داد، وعده ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف امیدوار هستند.
تمرین و تبلیغ در سه بخش:
۱- اولاً امشب در این کارگاه دور هم جمع شدیم، خودمان را مهیای شب زنده داری شب نیمه شعبان کنیم. خود من از آن شب بتوانم بهتر استفاده کنم. شب نیمه شعبان امسال من با سال های بقیه عمرم متفاوت شود. اصلاً خود این هدف است دیگر، مگر کم است؟ مگر من کم گرفتاری دارم؟ اول از همه خودم مهمترم. من احتیاج به آمرزش، فضل خدا، جبران مافات، آشتی کردن با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف دارم. پس اگر همین چند نفری که امروز دور هم جمع هستیم، ما در این نه روز آینده خودمان را آماده کنیم، خود به خود روی دیگران هم اثر می گذاریم. اطرافیان می بینند یک ذره حال او فرق می کند. چطور اگر نه روز دیگر ان شاءالله بخواهیم کربلا برویم، زندگیمان کمی فرق می کند. چطور از اول محرم یا دو سه روز به محرم و عاشورا که نزدیک می شود، حالمان فرق می کند. دیگران متوجه می شوند. الان مشکل این است چشم ها در ماه شعبان برق نمی زند. این که اعیاد رسیده، شور و اشتیاق را آن چنان را که باید و شاید در کوی و برزن احساس نمی کنید. وقتی با من نوعی هم نشست و برخاست می کنید، احساس نمی کنید. من بیش از این که لازم بوده، مأیوس شدم. یاس و ناامیدی در من غلبه کرده، احساس می کنم کار جامعه ما از دست خدا و پیغمبر صلی الله علیه و آله در رفته، من دچار وسوسه های شیطانی شدم. برای همین درونم جوشش ندارد. روز به روز به نیمه شعبان نزدیک می شویم، حالت شیدایی ندارم که واقعاً خدا ممکن است لطف کند و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بیاید.
این ماه رمضان امسال، این بهار این نیمه شعبان، این حالت در من نیست. الان می گویم خب سال دیگر درآمد من چقدر می شود؟ قیمت آن چقدر است؟ نزدیک عید مثلاً پرده ها را عوض کنیم. فرش و … یک مقدار دغدغه های این تیپی داریم.
بخش دوم:
٢- دیگران را با اهمیت این شب و فضیلت احیای آن و زیبایی لحظات شیرین تولد حضرت آشنا کنیم. بحث هایی که از اول تا الان داشتیم، سه سرفصل.
اهمیت شب نیمه شعبان؛ مردم گرفتارند، مریض دارند، قرض دارند، بگویید بیا دعا کن. جسارتاً من این را نمی پسندم که به مردم بگوییم بیا فقط برای حضرت دعا کن. نه، مگر اینجا به ما چنین توصیه ای کردند؟ چرا باید اینکار را بکنیم؟ نه، همین چیزهایی را که خواندیم، برای مردم توضیح دهیم. بگوییم احیا ثواب دارد و … بعد بگوییم حالا صدر حاجت هایت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد. حالا بیا تمرین همدلی کنیم. حالا بیا غیر از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف چیزی نخواهیم. بابا من مریض دارم، گرفتارم، قرض دارم، من نوعی … اصلاً بدبختی از سر و روی زندگی ام می بارد. غرق گناه هستم. شما می گویی بیا فقط برای فرج حضرت دعا کن؟ حالا ما نباید «فقط» را از خودمان اضافه کنیم. بله، به طرف انگیزه بدهیم بیدار شود. او را به مجلس بیاوریم، حالا با محتوا با ارائه آگاهی و شور و احساس یک کاری کنیم. ولو شده یک دقیقه، چند ثانیه واقعاً فرج حضرت را بخواهد. دعای با حال اضطرار ولی از اول به مردم نگوییم. چرا مردم را محدود کنیم؟ مردم، عموم جامعه. چرا شب های قدر اینطور شلوع می شود؟ چرا مردم می آیند در خیابان ها می نشینند. چون احساس نیاز می کنند، می گوید امشب را حداقل بروم. بنده خدا ممکن است نماز هم نخواند. ولی می آید؟ ممکن است در زندگی اش خمس هم ندهد، ولی شب قدر بیاید، بگذارید مردم شب نیمه شعبان در خانه خدا بیایند. بقیه اش پله پله درست می شود.
پس اهمیت امشب:
۱- فقط بدانید شب نیمه شعبان آمده
۲- فضیلت احیای آن: یعنی تشویق و دعوت کنیم که به دعا، نماز، استغفار اصلاً به کسب علم شب زنده داری کنند. نیازی نیست همه به مجلس بیایند. در خانه نشستی، میوه می خوری، بنشینید چند صلوات بفرستید. برای خودت قرآن به سر بگیر، نماز قضا بخوان. مردم را محدود نکنیم، این یک اشتباه است. الان می رسیم که محتوای جشن هایمان چه چیزی باشد و توضیح می دهیم که بهتر است چه ساعتی باشد.
می خواهم بگویم چطور شب های احیا مردم را محدود نمی کنیم! یکی دوست دارد به مسجدی برود که صد رکعت نماز قضا می خوانند. یکی دوست دارد فقط دعای جوشن کبیر بخواند. نمی خواهد نماز قضا بخواند. یکی می رود یک جایی که هم جوش کبیر و هم نماز قضا، هم ابوحمزه می خوانند، هم قرآن به سر می گیرند، هم برای امیرالمؤمنین علیه السلام سینه زنی دارند. خب برود، خوش به حال او. چیزی تعیین نکنیم. همین جا این سؤال را جواب دهیم.
– دوستی پرسیدند: جشن سحر چه ساعتی شروع شود بهتر است؟
هر ساعتی برایتان مقدور است، به محله خودتان، شرایط منزل مسکونی، به مخاطبین و به امکانات خودتان هم نگاه کنید. یک شخصی ممکن است ساعت یازده تا یک شب بگیرد. دیگری یک تا ساعت سه بگیرد. خوب است. سلیقه و پیشنهاد ما این است که دو ساعت قبل از اذان صبح باشد. چون با فضیلت ترین ساعت است. نزدیک به نماز صبح است. فضیلت نماز، شب زنده داری هم هست. بهترین ساعت استجابت دعا هم هست. اصلاً چرا چیزی تعیین کنیم. یادم هست سال های قبل بزرگواری، عالمی مجلسی گرفته بود. بعضی ها هم شوخی می کردند. به قول ما سوسول بازی بود! ده تا دوازده شب یک احیای ساده داشت و تمام. خب افرادی که می خواهند سرکار بروند یا حوصله ندارند، به این مجلس می رفتند. چه اشکالی دارد؟ بعضی مجالس سحری می دهند، خب خوب است. حالا بعضی ها فردا روزه می گیرند ولی باز مردم را مقید نکنیم که فردا را حتماً روزه بگیرند. طرف فردا می خواهد به جشن برود، خدمت کند. از این طرف به آن طرف، باید ببیند خدمتش در روز نیمه شعبان مهمتر است یا روزه اش. هر چه مقدور است. فرمول خاصی ندارد ولی پیشنهاد ما همان دو ساعت قبل از اذان صبح و یک پذیرایی ساده. بعضی ها سفره صبحانه مفصل می اندازند. بعضی ها نه، یک چای و شیرینی می دهند. محتوا و مغز مهم است که راجع به محتوا و مغز صحبت کردیم، باز هم می کنیم.
حالت سوم:
پس فضیلت احیا و لحظات شیرین تولد حضرت، این را هم در یک دقیقه بگویم. حیفم می آید. بدمان نیاید ها! . از چی بدمان نیاید؟ الان چقدر همه ما و من هم یک مقدار گرفتارش هستم، بدو بدو داریم برای لحظه تحویل سال! همین امروز قبل از اینکه من به کارگاه بیایم، خودش که نیست، خدایش که هست! خانواده گفتن که بله روفرشی ها را ببر، بده بشورند و این کتابخانه ات را چه وقت مرتب می کنی؟ این باید مرتب شود و … نزدیک عید است. قبول، همه برای لحظه سال تحویل می دوند آن لحظه را در کنار خانواده باشند. حالا آن هایی که مشهد را دیدند یا تصاویر یا حضور داشتند. دیگر طرف به حرم مطهر هم نرسد، دلش می خواهد لحظه تحویل سال نو در خیابان روبروی حرم رو به گنبد بایستد. مثلاً از چهارراه شهدا یا میدان بسیج. همان را هم دوست دارد. خوب است. چه اشکالی دارد؟ هیچ منکرش هم نیستم. باید هم معنوی تر هم باشد. هیچ مخالفتی با آن هم نداریم. هیچ دوگانه ای هم نمی خواهیم درست کنیم. ولی خدا وکیلی این ور سال تحویل با بعد از سال تحویل، خیلی فرق خاصی ندارد.
مثل نیمه شعبان هم این قدر توصیه به دعا و این که چه کاری را بکن، چه کاری نکن، ندارد. اما واقعاً سال تحویل اصلی ولادت حضرت است. تا به حال به این فکر کردید؟ واقعاً خیلی خوب هست سال تحویل، چون هر چه تولد حضرت اتفاق می افتد، عمر شریف ایشان بیشتر می شود. پس به ظهور نزدیکتر می شویم، به نابودی دولت شیطان ابلیس منظورم است، چون فرصت ابلیس تا روز ظهور است و عمر دولت او کم می شود. درست است دولت ابلیس در جهان که هرچه به ظهور نزدیک شویم، آخرین زورش را می زند، شیطان های انسی و جنی را وسط می آورد، طرح های مختلف که متأسفانه یک مقدار احساس می کنیم، راه آن هم پناه بردن به امام زمان علیه السلام است. پس واقعاً هر نیمه شعبانی ما را به ظهور نزدیک می کند. درست است، قبول دارم. خودم هم به این فکر می کنم. هر نیمه شعبانی من را به مرگ نزدیک می کند. یک نیمه شعبان از عمر من کم می کند.
ترسم که بیایی و من آن روز نباشم. ولی عیب ندارد به ظهور نزدیکتر می شویم، یک تضاد است. امروز دوشنبه است. تا سه شنبه یک روز از عمر من کم شده اما یک روز به ظهور هم نزدیک می شویم. اگر ما خرابکاری نکنیم، به تأخیر بیافتد! و واقعاً نیمه شعبان می توانیم ظهور را جلو بیندازیم. قطعی شود یا جلو بیافتد، چون امام جواد علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند. امام جواد علیه السلام در کمال الدین صریحاً فرمودند، روایتش هست: خدا امر حضرت و امر ظهور را یک شبه اصلاح می کند، بنابراین ممکن است حتی نشانه های ظهور حتمی همان پنج نشانه بدا شود و اتفاق نیافتد و شما بهتر از من می دانید.
پس حالت سوم چه بود؟
گفتیم اول خودمان، بعد دیگران را و سوم همت کنیم اولاً به تقویت و تشویق کنیم به تشکیل مجالس جشن سحر به هر شکل مقدور.
به هر شکل مقدور را توضیح دادم. قانون برای مردم نگذاریم. ما انواع و اقسام آن را تجربه کردیم. جایتان خالی در یک مجتمع آپارتمانی یک بنده خدایی مجلس گرفت، یک ساندویچ سحری هم دادند، مجلس هم ما با آرامی برگزار کردیم. پنجاه شصت نفر خانم ها و آقایان بودند. یک مجلس خیلی خوب جوانانه شد. فقط موقع رفتن، این جوان ها بعد از اذان صبح کمی خوش و بش و روبوسی و عید مبارکی داشتند. شاید آن جا یک مقدار همسایه ها را اذیت کردیم. سال بعد صاحب خانه ما را دعوت نکرد. ولی آن هم مجلس خوبی در آپارتمان برگزار شد. یک سال می خواستیم در مسجد بگیریم، یک دفعه دیدیم بانی مسجد ناهماهنگی شد و رفتیم طبقه سوم یک باشگاه بدنسازی، فضایی را خلاصه مهیا کردند که خانم ها این طرف، آقایان آن طرف باشگاه. طبقه سوم یک مسجد بود. در هیئت، ساعت های مختلف، سر شب. بعضی مجلس مداح می آورند، سرود و کف زنی هم دارند، بعضی مجالس قرآن سر می گیرند، هر چه. منتها حرف ما در این کارگاه این است؛ هر چه ما به آداب شب نیمه شعبان که اهل بیت علیهم السلام فرمودند نزدیکتر باشیم، بهتر است. اما مخاطبمان را محدود و اذیت نکنیم، خط و نشان نکشیم. مهم این است که قدم به قدم با اینکار انس بگیرد. خاطره خوبی برای او ساخته شود. بعضی مجالس روضه های سنگین و چند مداح هست، می خوانند. اگر مخاطب می پذیرد، خیلی خوب است. ولی یک الگو را زیاد تکثیر نکنیم. یک جاهایی باید ساده تر و روضه حداقل تر خوانده شود. هر چه که مقدور است. اما مجالسی که هستند، اولاً تقویت کنیم. یعنی محتوای خوب به آن ها بدهیم. مثلاً شاید سرودخوانی و بعضی مداحی ها جشن های سر شب باشد، بهتر است. هم سر و صدا کمتر می شود، حضرت فرمودند به دعا، نماز، استغفار، دعای دسته جمعی نزدیکتر شود هم بهتر است. مجالسی که هست را سعی کنیم امام زمانی تر و پرمحتوا تر کنیم و دیگران را تشویق کنیم که مجلس بگیرند. بیست، سی، صد نفر، هر چه. آرمان و چشم اندازمان این باشد. اگر دور و بر ما مسجدی، حسینیه ای هست، شب نیمه شعبان در آن بسته نباشد. گاهی با بعضی دوستان می نشینیم، حرف می زنیم، می گوییم که خدا کند که یک روزی شود. الان تقریباً شده ولی کامل نه. در همه شهرها، نه فقط قم و تهران و مثلاً اصفهان. مثلاً در اصفهان آن امام زاده محترمی که نزدیک فرودگاه هست، از اولاد امام رضا علیه السلام (الان اسمشون خاطرم نیست) مثل این که یک مجلس مفصلی در آن جا می گیرند. الحمدلله خیلی وارد گود شدند. مجالس زیاد است ولی خدا کند در تمام شهرها باشد.
و من می گویم خدا کند آن قدر شب نیمه شعبان شلوغ باشد، چراغ خیابان ها روشن و پر رفت و آمد، مثل شب های قدر که اگر بانویی شرایط شان طوری بود که می خواستند تنها بروند و خانواده نمی توانستند بیایند، یا خانمی خودش تنها می خواست به مسجد یا حسینیه برود یا مجلسی که شب سحر نیمه شعبان هست، در نزدیک ترین فاصله و اگر تنها هم خواستند بروند، راحت بتوانند.حرف من یک مقدار آرمانی هست، اما ناشدنی و چیز خاصی نیست. منظورم این است که باید تلاش کنیم فرهنگ عمومی شود . الان شب های قدر فرهنگ عمومی است، طرف اگر مقید به بعضی مسائل شرعی دیگر هم نباشد، شب های قدر خودش را می رساند. سه شب نیاید، دو شب را می آید یا یک شب را می آید. اگر به مسجد نیاید، خودش در خانه قرآن و دعا می خواند. باید شب نیمه شعبان هم همان قدر عمومی شود. به سراغ محتوا و سین برنامه برویم که چه چیزی باشد؟ من چند سؤال در ذهنتان ایجاد کنم، همین الان در ذهنتان مرور کنید که چند نفر از دوستان و اقوام هستند که علاقمند هستید این مطالب به گوش آن ها برسد؟ اگر با چند نفر صحبت کنید، آن ها هم دوست دارند در تشکیل مجلس به شما کمک کنند؟ یکی می گوید پذیرایی با من، دیگری می گوید مکان با ما، یکی می گوید من مهمان دعوت می کنم. دیگری می گوید: دایی من قاری قرآن است و او می آید برای ما برنامه اجرا می کند. دوست عزیزی فرمودند: دعوت اقوام در جشن سحر نیمه شعبان با برنامه متفاوت. دعای دسته جمعی زودتر اجابت می شود. بله ما هم عرض کردیم. یعنی مردم را دعوت کنیم. اولاً سعی کنیم مجالس را تقویت کنیم، محتوای آن بالاتر برود، ایده پیشنهاد بدهیم. اگر می شود، برویم دیگران را تشویق کنیم. مجلس راه بیاندازند، خودمان مجلس راه بندازیم. اگر مجلس راه اندازی کردیم، به مخاطبین بگویید اگر سال دیگر اینجا نیامدی، اشکال ندارد. خودت برو سال آینده یک مجلس راه بینداز. الان همه شما دعوتید و من همه شما را به مهمانی سحر از رادیو خدمتگزاران دعوت می کنم (کانال تلگرام، ایتا و سایتی که الان هستیم). ان شاءالله گوش شیطان کر و اگر خدا لطف کند، دو ساعت برنامه زنده داریم و از الان همکاران من در تدارک هستند. از الان استرس شب نیمه شعبان را دارند که بتوانیم برنامه را اجرا کنیم. من شما را دعوت می کنم، شما هم دیگران را دعوت کنید. اما اگر تشریف نیاوردید، احتمال می دهم مجالس دیگری تشریف بردید یا خودتان مجلس برگزار کردید. در این صورت خوشحال ترم که شما برگزار کننده باشید و آن بهتر هست تا این که فقط بیننده برنامه ما باشید.
دوست دیگری فرمودند: تصور کنیم این آخرین شب نیمه شعبانی هست که زنده ام.
شما وقتی می نویسید، خیلی بهتر از من بیان می فرمایید و من هم دلگرم تر می شوم. چقدر جمله قشنگ، چقدر قشنگ. دوستان من در رادیو خدمتگزاران اگر این جمله من را می شنوند، می توانید روی این جمله برای تبلیغ برنامه کار کنید. پس تصور کنیم این آخرین شب نیمه شعبان هست که زنده ام. چطور خدمت می کنم؟ چون توجه قلب ها را به حضرت معطوف می کنم. چطور دعا کنم؟ چطور از خدا بخواهم به غیبت امام زمانم پایان بخشد و یتیمی ما را به پایان برساند؟
دوست عزیزی می فرمایند: من هر ساله خانه را آذین بندی می کنم. خیلی روحیه ما عوض می شود.
ماشاءالله به شما. ان شاءالله زیارت امامزاده جعفر علیه السلام را هر کسی را که امام رضا علیه السلام طلبید و اصفهان رفت، این امامزاده را حتماً بروند، زیارت کنند. چون برادر امام رئوف هستند. باید امام رضا علیه السلام بطلبند تا بتوانی بروی و اِلا همین جا می مانید. عزیز بزرگواری می فرمایند: حقیقتاً در بین خانم ها در روز نیمه شعبان با جشن و مولودی این توسل را ایجاد می کنند ولی با توجه به مطالبی که شما فرمودید، باید به بانیان توصیه شود یک یا علی علیه السلام بگویید و شروع کنید. از انتهای همین کارگاه سریع شماره تلفن هایتان را مرور کنید و ببینید به چه کسانی می توانید پیشنهاد بدهید بیایند و جشن سحر نیمه شعبان بگیرند. به یک عده انگیزه بدهید و اگر نه، تشویق کنید. کمک محتوایی هم بدهید. اگر هم برای محتوا احتیاج به راهنمایی بود، ما در خدمت هستیم. وارد سایت رادیوخدمتگزاران شوید. اگر دستیار می تواند، بنویسد رادیوخدمتگزاران یا لینک صفحه مهمانی سحر را بگذارند.
وارد فهرست می شوید و روی آرشیو کلیک می کنید. نوشته مهمانی سحر شب های نیمه شعبان سال های قبل. آنجا آرشیو شده. دعا، صوت، متن احساسی. اگر خواستید، هست. یک سین برنامه پیشنهادی می توانید از دل آن دربیاورید. اسم بردم و هیچ اِبایی ندارم و هرکس نوکر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است، هرکس دغدغه امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف را دارد، ای والله! و عرض کنم همگی یک تیم هستیم و باید همدلی را همین جا تمرین کنیم. یک سالی من توفیق داشتم مشاور ادمین یک کانال دانشجویی بودم. یک دفعه دیدم شب نیمه شعبان، خدا حفظش کند این سید غیور را، سید حسن نصرالله یک پیام برای شب نیمه شعبان داد. سریع گذاشتیم. بعضی بچه ها با تیپ های مختلف، گفتند این دقیقاً تمرین همدلی است.
خدا خیرشان دهد، آقای رائفی پور در سایت مصاف، بخش شب نیمه شعبان شان، محتوا و سرفصل هایی پیشنهاد دادند. آقای پناهیان خدا خیرشان دهد، در این زمینه همت هایی داشتند. سایت رادیو خدمتگزاران وارد که شدید، گوشه بالا بخش فهرست، در بخش مهمانی سحر دسته بندی کرده است. مهمانی سحر ویژه نیمه شعبان، سحر عاشورا. برنامه ها در آن قسمت آرشیو شده؛ مثلاً برنامه ۱۴۰۰ را وارد شوید، در کانال تلگرام هم هست. مثلاً این ها بخش های مختلف برنامه هست. هر کدام را دوست داشتید، می توانید استفاده کنید. برای دعوت هایتان در کانال تلگرام فایل های کوتاه، تیزر مانند برای دعوت وجود دارد.
دوست عزیزی فرمودند: خانواده من تصمیم دارند برای سالگرد پدر مراسم بگیرند.
چه کاری بهتر از این؟ یک راه خیلی ساده، چند سالی توفیق داشتیم و این کار انجام شد. می رفتیم مثلاً با یک هیئت صحبت می کردیم و می خواستیم مجلس های متعدد بگیریم. می گفتیم شما نیمه شعبان چه وقت مراسم دارید؟ می گفتند حالا برای مثال یک هیئت محترمی بود در نزدیک های میدان هفت تیر تهران، اوایل مطهری، می گفتند ما سرشب جشن داریم. فرض کنید الان که شش و نیم اذان تهران است، ما هشت تا ده شب جشن داریم و شام می دهیم. می گفتیم خب بعد حسینیه را می بندید. شما در همان جشن اعلام کنید ما ساعت ۳ یا ۴ هم اینجا مراسم احیا داریم و هرکس دوست داشت، بیاید و همین کار را هم کردند. گفتیم مسیر بعضی خدام که دور هست، شما اجازه دهید هرکس دوست دارد، همین جا استراحت کند. چون رفت و آمد مقدور نیست. یک عده محلی بودند و می رفتند خانه، برمی گشتند. اما آن که راهش دور است، همین جا بماند. ساعت سه، جای شما خالی یک چایی و شیرینی و مجلس راه می افتاد. یعنی به بانی بگوییم و کار را برای بانی راحت کنیم، بانی به میدان می آید. اگر بگوییم بانی باید کارت چاپ کنی و بنر بزنی و اطعام و سحری بدهی، می گوید من همه خرج هایم را کردم. مداح باید آقای فلانی باشد و واعظ و بنر …؟ نه، هیچ نمی خواهد. یک چای و کیک یزدی و یک نفر قرآن و دیگری دعای کمیل و زیارت امام حسین علیه السلام می خواند و یک نفر صحبت می کند و قرآن بسر می گیریم و برای فرج حضرت دعا می کنیم و بچه ها مدح و دکلمه ای بخوانند و همین برنامه های معمول جشن، برای بانی کار را ساده کنید. برای خانه ها؛ اگر بگوییم باید مبل ها را کنار بزنی، اینجا هیئتی ها بنشینند، باید باند بیاورید، می گوید نمی شود. بگویید اصلاً برای ده، پانزده نفر باند نمی خواهد، فقط می نشینیم دور هم قرآن و زیارت عاشورا و زیارت مخصوص امام حسین علیه السلام در نیمه شعبان هست را می خوانیم. یک هیئت دیگری بود، چند سال یکی از مسئولین هیئت، در کلاسی با هم، با نوجوان هایی که با آن ها کلاس داشتم، من که لایق معلمی نبودم و نیستم.
دائم من روی ذهن این رفتم که فلانی بیا، با هیئت شما جشن سحر را بگیریم. گفت آقا نمی شود. این ها فردا هیئت دارند، فلان مداح دعوت است، برای مجلس شان خواب می مانند. گفتم آقا چکار دارید! هر کسی دعوت کرد، یک سال گرفت، من برای تشویق او رفتم و چند دقیقه ای نشستم. مجلس شلوغ دیگری را نرفتم. تیپ آن ها هیئتی بود، زیارت عاشورا خواندن، چراغ ها خاموش و تاریک بود، روضه خواندند. خب چه اشکال دارد؟ مجلس شان راه افتاد. دیدند هیچ نمی خواهد. در مساجد می گوییم مسجد، تو که می خواهی برای نماز صبح در را باز کنی، یک ساعت و نیم قبل از اذان باز کن. تدارکی نمی خواهد ببینی. کار را راحت کنیم، ساده بگیریم، به محتوا بیش از ظاهر اهمیت دهیم، کار راه می افتد.
البته بعداً اگر کسی تصاویر را می بیند، از حضار گرامی کسی پیشنهاد دیگری دارد، می شود مجلس شیک هم گرفت. کارت دعوت، چراغانی، پذیرایی خاص هم باشد. آن ها هم ایده های خوبی است. ما مانع نمی شویم. ممکن است بگویید من می خواهم مجلس جذابی برای جوان ها بگیرم. چون اصلاً خودش یک ایده است، همیشه جشن ها سر شب یا به قول شما خانم ها در طول روز دعوت می شوند. حالا این مجلسی است که از ساعت ۳ بامداد شروع تا ۵ بامداد تمام می شود. شما فرض کنید مثلاً در فضای باغی برگزار شود، یک حیاط سنتی، صدای آبشار، مثلاً صدای فواره، حوض، چراغانی بین درختان، حیاط آب پاشی شده، اصلاً یک فضای دیگری است.
من مانع هیچ ایده ای نمی شوم، فقط می گویم ساده بگیرید که راه بیفتد، خود به خود بهتر هم می شود.
دوستی پرسیدند: برای حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خیلی از فرقه ها مراسم می گیرند. چطور تشخیص دهیم؟ ملت بروند، ما وظیفه اطلاع رسانی به آن ها را داریم یا نه؟
دقت بفرمایید: سؤال خوبی فرمودید.
ما فهمیدیم که خوب است برنامه بگیریم. همچنین فهمیدیم که شب نیمه شعبان بسیار با اهمیتی است. احیاء آن بسیار با اهمیت و ثواب دارد و احتمالاً شب قدر و دعا مستجاب است. حالا قرار است مجلس بگیریم. شما هم گفتید ساعت آن هرچه مقدور است. البته به اذان صبح نزدیکتر باشد، بهتر است. خب یک نفر می خواهد ساعت دوازده تا دو شب مجلس بگیرد. چه محتواهایی داشته باشد؟ می گوییم گفتیم دیگر؛ که شب قدر است. مجلس شب قدر چه محتواهایی دارد؟ شما به مخاطبینتان نگاه کنید اگر اهل دعا و ثنا و اعمال مفاتیح است، تأکید اصلی را همان چه که اهل بیت علیهم السلام فرمودند، اینجا هم نوشتیم. سین برنامه، منظور عناوین و آیتم های برنامه بر محور نماز و دعا و استغفار. نماز که نماز نافله باشد، (منظور نماز شب است) خوب است که نماز شب دسته جمعی خوانده شود. می دانید مسجد ارگ این سنت را دارد. مثلاً وسط دعای کمیل یا مراسم احیا هرکسی دوست دارد، همان جا نشسته یا می ایستد یا نشسته نماز شب را می خواند. اصلاً انگار به مجلس آن ها می رویم، انگار یکی نشسته، یکی ایستاده، یکی دارد نماز می خواند. خیلی عادی، یک رسم است.
پس نماز. دعا هم که حتما دعاهای شب نیمه شعبان را نگاهی کنید. چند دعای یک صفحه ای دارد. من خواهش کردم مفاتیح جلوی رویتان باشد. یک دعای چهارم که به منزله زیارت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. دعای اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنَا هَذِهِ وَ مَوْلُودِهَا.
دعای پنجم اللَّهُمَّ أَنْتَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ نصف صفحه است.
دعای ششم، دوباره دعای پیامبر صلی الله علیه و آله ، اصلاً بخواهم تک تک اینها را بگویم، ۷ – ۸ جلسه می شود.
اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْیَتِکَ مَا یَحُولُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ مَعْصِیَتِکَ
غوغاست، مضامین دعاها غوغاست!
پاسخ دوست عزیز: آن مجلسی که به محتوای این دعاها نزدیک است، تشویق و ترغیب کنید. مجالس دیگر را مانع نشوید. مردم را از رفتن به مجلس دیگر زده نکنید. اگر انحرافی دارد، گوشزد کنید اما مانع نشوید، ولی مجلسی حق یا حق تر است که به این محتواها نزدیکتر باشد.
دعای هفتم، ذکر تسبیحات اربعه، دعای کمیل. نمازی دارد، می خواهم توضیح بدهم.
دعای یازدهم
«إِلَهِی تَعَرضَ لَکَ فِی هَذَا اَللیْلِ اَلْمتَعَرضونَ وَ قَصَدَکَ اَلْقَاصِدونَ وَ أَملَ فَضْلَکَ وَ مَعْروفَکَ اَلطالِبونَ»
اوه اوه، اینجا را! اینجا را!
ای خدا، ای خدا «وَ لَکَ فِی هَذَا اَللیْلِ نَفَحَاتٌ وَ جَوَائِز وَ عَطَایَا وَ مَوَاهِب» خدایا در شب نیمه شعبان برای تو نسیم هایی است، نسیم ها و لطف هایی می فرستی، جوایز و جایزه می فرستی، با زبان ساده می گویم، عطایا لطف می کنی، مواهب، بخشش ها
«تَمن بِهَا عَلَى مَنْ تَشَاء مِنْ عِبَادِکَ»
خدایا به هر بنده ای که بخواهی سر او منت می گذاری و به او لطف می کنی، «وَ تَمْنَعهَا مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَه اَلْعِنَایَه مِنْکَ» بعد هم می گوید : «وَ هَا أَنَا ذَا عبَیْدکَ اَلْفَقِیر إِلَیْکَ …»
بعد هم دعای پیامبر صلی الله علیه و آله. چه خبر است! محور، این عبادت هاست. حالا مجلسی دعای کمیل را کامل می خواند، یکی دعاهای کوچک کوچک می خواند، زیارت امام حسین علیه السلام شب نیمه شعبان. حتما گفتیم، یک نمازی دارد. این را یادگار از من داشته باشید، یعنی ثواب آن برای آشیخ عباس، و کسانی که باعث شدن این ها به ما رسیده، باشد.
اعمال دهم است. چون فرمودید بعضی بانوان در بعضی مجالس و این ها، عرض کنم ببینید چه خبر است! وای وای وای! ما چقدر غافل هستیم. از مقدمات آن می گذرم. به امام صادق علیه السلام ، گفتم که بهترین دعاها در این شب نیمه شعبان کدام است؟ دوباره یادآوری می کنم این قدر شب نیمه شعبان حداقل بین اصحاب خاص فرهنگ عمومی بوده که طرف در مورد آن از ائمه علیهم السلام سؤال می کند. هنوز به ولادت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف کلی مانده، خب! حضرت فرمودند: هرگاه نماز عشاء را به جا آوری، بعد دور کعت نماز بخوان. در رکعت اول حمد و سوره جحد (یعنی کافرون)، در رکعت دوم حمد و توحید. بعد سلام دادی، سبحان الله سی مرتبه، الحمدالله سی و سه مرتبه، الله اکبر سی و چهار مرتبه، همان تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها است، ولی برعکس. بعد یک دعا می خوانیم (چقدر زیبا)
«یا مَنْ إلَیْهِ مَلْجَأ العِبَادِ فی المهِمَاتِ، وإلیهِ یَفْزَع الخَلْق فی الملِماتِ، یا عَالِمَ الجَهْرِ وَالخَفِیاتِ»
«ای کسی که پناهگاه بندگانی در سختی ها» حال و روز ما هست یا نه؟ این دعا دو صفحه است، دعا را می خوانی، بعد به سجده می روی.
«یا رب» بیست مرتبه
«یا الله» هفت مرتبه
«لاحول و لا قوه الا بالله» هفت مرتبه، «ماشاءالله» ده مرتبه
«لا قوه الا بالله» ده مرتبه،
بعد برای پیغمبر صلی الله علیه و آله و آل او صلوات می فرستی و از خدا حاجت خود را می خواهی.
پس قسم به خدا اگر حاجتی بخواهی و به سبب این عمل به عدد قطرات باران، هر آینه به تو برساند، خداوند عز و جل آن حاجت ها را به کرم عمیم و فضل جسیم خود، متوجه شدید؟
امام صادق علیه السلام قسم خورد که اگر حاجتی بخواهید، به سبب این عمل حتی اگر به عدد قطرات باران باشد، خدا به لطف خودش به تو می دهد.
من هنوز توفیق پیدا نکردم در مجلسی این را عمومی و دسته جمعی اجرا کنیم، چون این نماز خیلی آسان است. تعداد ذکرهایش هم کم است. فقط باید دسته جمعی هم گفته شود. خیلی قشنگ است. در رادیو هم نمی شود، این کار رادیویی نیست، اگر توانستید این را در مجلسی دسته جمعی یا حداقل خودتان اجرا کنید. ولی یادتان باشد اگر خادم جشن نیمه شعبان باشید و هیچ کدام از این اعمال رو انجام ندهید، مردم را دعوت کنید با خدا آشتی کنند. ثوابش از همه این اعمال بیشتر است. درست است؟ این را قبول دارید؟
پس سین برنامه بر محور نماز و دعا و استغفار است.
نماز که معلوم است، دعاها هم اشاره کردیم. اعمال شب نیمه شعبان، حالا اگر کسی به سراغ محجه دعوات رفت، عرض کنم که جمال الاسبوع و کتب ادعیه دیگر، حالا ما مفاتیح که دم دست مان است.
و استغفار که دیگر متن خیلی از این دعاها بود و هست و زیارت امام حسین علیه السلام و ایشان را شفیع قرار دهیم که ان شاءالله پاکی و عظمت باشد و …
خب! سین برنامه را بر این اساس تشکیل دهیم، با هدف کلی همدلی در تمنای ظهور. پس هدف کلی برنامه چه باشد؟ همدلی در تمنای موعود، یعنی به مردم بگوییم بیایم امشب را برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف دعا کنیم. یعنی بیاید داخل مجلس، بگوییم باریکلا آمدی!
دعا، استغفار، نماز. بعضی هایشان ممکن است باشد، می گویم همه چیز بر اساس مخاطب.
ممکن است شما بگویید آقا نماز را هرکسی خواست، بخواند. خیلی خب.
ممکن است شما بگویید: استغفارِ ما دو صفحه دعای کمیل، ما در برنامه رادیو دو صفحه دعای کمیل بیشتر نمی خوانیم. چه اشکال دارد؟
حتما که نباید همه آن را خواند. یکی می گوید سریع می خوانیم، دعای بعد از آن را هم می خوانیم، بخوانید.
چیزی را برای کسی خط کشی نکنید، اهل بیت علیهم السلام خط کشی نکردند. یک منوی مفصل برایمان پهن کردند. هر کسی به اندازه ظرفیت خود بر می دارد. خب! منتها در برنامه کمی استغفار، کمی دعوت به نماز باشد و دعا اصل آن است. زیارت امام حسین علیه السلام باشد که پاکی و شفاعت و خلاصه زمینه دعا بر فرج می آورد و حالا! گفتیم مردم همه این کارها را کردیم، حالا چند دقیقه دیگر حضرت به دنیا می آیند.
دشمنان خواب هستند، حضرت نرجس خاتون سلام الله علیها از خواب بیدار شد، فضاسازی کنید.
نوزاد در رحم با او صحبت کرد، حضرت عسکری علیه السلام فرمودند: عمه جان، سوره انا انزلناه بخوان.
نوزاد متولد شد. آیه قرآن خواند.
«وَ نرید اَن نَمنَ عَلَی الَذینَ استضعِفوا فِی الاَرضِ» (قصص/۵) این ها را بگویید و مردم را مشتاق کنید. حالا بگویید مردم؛ از این جهان پهناور پر از ظلم خسته هستید؟
حالا بیا با هم موعود را طلب کنیم. به یاد مظلومین جهان، به یاد خون هایی که به ناحق ریخته، برای نجات انسان ها، برای برپایی دولت اهل بیت علیهم السلام در سرار جهان، همدلی در تمنای موعود هدف برنامه ها باشد. شما در هر مجلسی دیدید این خاصیت در آن هست، آن را تقویت کنید. اگر دیدید به این سمت دارد می رود؛ ولو دو تا ایراد هم دارد، مردم را از آن منع نکنید.
فقط این آخری را هم توضیح بدهم؛ با هدف کلی همدلی در تمنای موعود. می گوییم این روح برنامه باشد. روح برنامه تمرین همدلی خواستن امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد. امام زمانی زندگی کنیم. جملات حضرت که می گویند شیعیان ما کارهایی می کنند که ما خوشمان نمی آید. ببینید دعوت به این چیزها باشد. به امید دعای خالصانه و ملتمسانه که امیدواریم ثانیه ها، دقیقه ها یا کل مجلس دعای از ته دل و دعای جدی از روی التماس باشد. یک وقت هست من می گویم اللهم عجل لولیک الفرج ساعتم را نگاه می کنم، چه زمانی وقتم تمام می شود. این هم خوب است. یک وقت هست واقعاً مثل کسی که کارد به استخوانش رسیده، «مَنِ اشْتَدتْ فاقَته» آن طوری دعا می کند.
آن دعا ملتمسانه، ما این طوری برای فرج دعا نکردیم، قبول کن. منصفانه کلاهمان را قاضی کنیم. ما اینطوری برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف دعا نکردیم وَ اِلا یک خبری شده بود. اشتباه می گویم؟ نظر شما چیست؟
خب، این روح مجلس. محتوا و سین برنامه چه باشد؟ دو موضوع هم پیشنهاد دادیم، داستان قوم حضرت یونس علیه السلام و داستان تشرف علی ابن مهزیار را یک جا بنویسید.
ولی قبل از آن اگر مهمان هایتان خاص تر هستند، یک وقت هست می گویید فقط می خواهیم نوجوان ها را دعوت کنیم، خب یک کم ریتم برنامه تندتر باشد. دعاهایش به اندازه و به سلیقه مخاطب باشد.
یک وقت هست شما می گویی مخاطب مجلس ما فقط بانوان هستند. خب دیگر باید فکر ساعت و شرایط رفت و آمد و … را داشته باشیم. یک وقت هست می گوییم مادرها آمده اند، خب یک فکری هم باید برای بچه هایشان کنیم. پس شما بر اساس امکانات این که کجا می خواهید برگزار کنید، مجتمع آپارتمانی است، مثلاً حسینیه یا پیلوت آپارتمان که طبقه پایین را به حسینیه تبدیل کردند. مجلسی بود، در همان پارکینگ، آن جا را فرش می کردند در حد همان محلی ها می آمدند. خیلی هم خاطره انگیز بود. هنوز هم آن مجلس ساده، سال به سال برگزار می شود. یک وقت هست مسجد، حسینیه جای پارک و این ها هست، پذیرایی هست، اصلا سخت نگیرید. هدف را گم نکنیم. هدف دعوت مردم به همدلی، دعوت مردم به فهمیدن، اهمیت شب نیمه شعبان، دعای در آن شب، خواستن امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و رفتن در خانه خدا است. در مورد ساعت، نوع دعوت، نوع مخاطبین سخت نگیریم. بر اساس استاندارد مشخصی که مثلا بگوییم آیه وحی است، حتما باید این ساعت بگیریم! حتما باید این بخش ها در برنامه باشد! نه! بعضی جاها قرآن به سر می گیرند مثل شب های احیا، بعضی جاها نمی رسند، اصلاً عادتشان نیست. بیشتر روی سخنرانی و دکلمه خوانی و گروه سرود و این ها تمرکز دارند. هیچ اشکالی هم ندارد اما اگر نقطه نظر خاصی بود، ما در خدمتتان هستیم.
بزرگواری پرسیدند: ما در شب نیمه شعبان برای اجرا دعوت هستیم، می توانیم فرازی از دعای کمیل را بخوانیم. بعد مولودی بخوانیم و مهمان ها را دعوت کنیم؟
بله خیلی عالی! پیشنهاد خوبی بود. ما در اهداف مان عرض کردیم؛ اول خودمان، بعد دیگران را به احیا دعوت کنیم.
سوم هم مجلس تشکیل دهیم. ممکن است ما نتوانیم مجلسی تشکیل بدهیم، قبل از جشن به مردم می گوییم. مثلاً مردم! فردا شب، شب نیمه شعبان است. سعی کنید آن شب احیا بدارید. این هم روایتش. یادتان نرود شب مهمی است. اهمیت شب نیمه شعبان را تبلیغ کنیم، هدف نشست امروز فقط برگزاری مجلس نیست؛ بلکه سه کار است:
یک) خودمان را آماده کنیم
دو) به دیگران اطلاع دهیم شب مهمی دارد می رسد. شب استجابت دعا است. خدا قسم خورده کسی را دست خالی رد نکند.
بعد هم به سراغ دیگران برویم و بگوییم فلانی می خواهی امسال یک جشن نیمه شعبان برگزار کنی، کنار آن هم یک سحر نیمه شعبان بگیری؟ حتی گروهی شب نیمه شعبان اجرای تئاتر داشتند، من توفیق نداشتم بروم ولی شنیدم در آخر برنامه اعلام می کردند که مردم امشب این سالن را که در اختیار ماست و اجاره کرده بودند، در این سالن مراسم احیا هم برگزار می شود. هرکس دوست دارد، توفیق داشته باشد، می آید و شرکت می کند.
من یک خاطره ای که شنیدم، برای شما بگویم:
در زمان طاغوت دو نفر از اولیاء الله، شب نیمه شعبان با هم یک قراری داشتند. یعنی شاگردی، استاد خود را که هر دوی این ها بزرگان شیعه و از اولیای الهی بودند، به منزل خود دعوت می کند. آن عالم که مردی بزرگ و دارای چشم برزخی است و چه قدرت هایی دارد، علمش چطور است و فلان یک مقامی دارد، در مسیر کوچه که می آید، سر یکی از کوچه ها قدیم زیاد بود. الان نمیدانم کمتر شده یا بیشتر شده؛ دیدید بعضی از این همسایه ها باند گذاشته بودند. حالا آن موقع باند نبوده، نواری چیزی گذاشته بودند. کسی بوده و می زدند و می رقصیدند و پایکوبی می کردند. حالا شما حساب کنید از استادم که جزء مقامات معنوی بود، دعوت کردیم شب نیمه شعبان به منزل ما بیاید. حالا در آن گفتگوی دو نفره چه رمز و راز علمی و معنوی رد و بدل می شده، بماند. حالا باید از دل این بزن بکوب جوان های محل رد شویم من و شما باشیم چه کار می کنیم؟
می رویم جلو می گوییم جمع کنید، خاک بر سرتان کنند! آبروی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را بردید، بروید کنار یا مثلاق فرض کنید اگر راه دیگری داشته باشیم، می گوییم مثلاً آیت الله اگر می شود، شما مثلاً از اونور تشریف بیارید!
ما در آن موقعیت چکار می کنیم؟
حالا استاد این بنده خدا از سر این کوچه و معبر رد می شود و به منزل می آید و این شخص خجالت می کشد. نشسته اند در خانه، اول گفتگو سر صحبت را باز می کند که مثلاً حضرت آیت الله! ببخشید این جوان ها حالیشان نیست، نمی فهمند. این ها غرق گناه و معصیت هستند. این را من دوست نداشتم. شأن شما نبود این صحنه را ببینید. فکر می کنید آن مرد بزرگ و آن دل سوخته امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف چه جوابی داد؟ من و شما بودیم، چه جوابی می دادیم؟ من بودم، خیلی بد می گفتم. بله ان شاءالله خدا هدایت کند! همه جا را فساد گرفته، معصیت از سر و روی جامعه ما می بارد. همین گرانی ها بخاطر همین ها است! ما بودیم این را می گفتیم دیگر، بیا امشب برایشان دعا کنیم هدایت شوند.
آن عالم را ببینید، عقل امنیتی و دید قوی ایشان را ببینید. ظاهراً می فرماید که غصه نخور، ساز و آوازش می رود امام زمانش می ماند. یعنی این جوان بلد نیست طور دیگری شادی کند، ته ته دلش امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را دوست دارد.
به ظاهر این صدای ناجور می گذرد، اعتقاد و امید به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، دعای به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در وجود این می ماند. منتها برو او را اصلاح کن. این وظیفه ما را سنگین می کند. برویم اصلاح کنیم، محتوا بدهیم، به کار بهتر دعوت کنیم. ولی آدم ها را طرد نکنیم. خط کشی نکنیم. چون اصلاً شب نیمه شعبان بنا را بر همدلی گذاشتیم. الان هم می فهمیم در جامعه بگذار این به نام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شادی کند ولو به این شکل بهتر از این است که بی تفاوت باشد. الان دیگر این چیزها را در جامعه می فهمیم. آن موقع زمان طاغوت بود، آن عالم این گونه برخورد کرد. الان من و شما درک داریم، آن خواننده فراموش می شود. می میرد اما اسم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می ماند. آن نوار دیگر از کیفیت می افتد، کنارمی گذارد ولی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می ماند. آن شور جوانی از سرش می پرد ولی یاد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می ماند.
ببینید هدف ها را باید بلند مدت دید.
الان آن جوان بیاید دم ایستگاه صلواتی، دم مسجد، پنج دقیقه، ده دقیقه به هوای سحری بشیند، دو تا شوخی و خنده بلند هم بکند، بهتر از این است که نسبت به نیمه شعبان بی تفاوت باشد. نسبت به ماه رمضان بی تفاوت باشد. صحبت کردیم دیگر الان هرچیزی را باید به بدتر از خودش سنجید. اگر آن جوان، من، بزرگ پیر، که پیر و جوان هم ندارد. میان سال ها از بعضی پیرها بدتر هستند. گفتم یک دفعه رفتم نزدیک، یک خریدی کنم، گفتم حاج آقا این چند؟
گفتم: حاج آقا می شود این ها را حساب کنید که پیرمرد نزدیک هفتادساله بود، گفت: به من حاج آقا نگویید! بعد عذرخواهی می کنم، یک سری جملاتی به من گفت که ای کاش زودتر می فهمیدیم و … که از گفتن بقیه صحبت هایش حیا می کنم.
می خواهم بگویم وقتی فتنه آمده، وقتی دلمردگی آمده، پیر و جوان نمی شناسد.
در این چند ماهه اخیر دیدیم که بعضی افراد بعد از یک عمر عبادت و بندگی، فردی گفت نود سال حجاب داشتم و نماز خواندم و حالا روسری از سر بر می دارد و مویش را قیچی می کند! منظور این است که در این فتنه ها و در این شرایط، همین که طرف ولو اینکه از معصیت همچنان بدش بیاید، خیلی بهتر از آن است که به معصیت خود افتخار کند. اگر از معصیت حتی بدش نیاید هم بهتر از این است که معصیت خود را برای دیگران تعریف یا تبلیغ کند. یعنی در هر درجه ای، درجه بدتر هم وجود دارد. ما باید سعی کنیم خودمان و مخاطبمان را در همان درجه نگه داریم که بدتر نشود. بعد پله پله آن را پیشرفت بدهیم. این را خواستم در مورد کلیت فضای تبلیغی مطرح کنم، چون یک وقتی هست ما یک چیزی می گوییم، فرد همین مسجد محله هم می خواست برود، دیگر نمی رود.
من یک خاطره بگویم، یادگاری داشته باشید. ببخشید این را کلی می گویم، در مورد هر موضوعی می خواهیم تبلیغ دینی کنیم، خود من اول حواسم به مخاطب باشد. دوستی پشت صحنه یک فعالیت نمایشی بود، یک خاطره تعریف کرد، خیلی جالب بود. دو نکته را گفت، من هر دو نکته را می گویم. می گفت: یک نفر در حرم امام رضا علیه السلام پشت به ضریح ایستاده بود و می خواست نماز بخواند. می دانید که بعضی ها این مسائل را نمی دانند که خادم ها اعلام می کنند که اینجا پشت به حضرت نماز نخوانید. بروید آن طرف نماز بخوانید. می گفت ما رفتیم به این آقا گفتیم که آقا اگر می شود اینجا پشت به حضرت نماز نخوانید. حالا یا من خوب نگفتم یا ایشان بد فهمید. گفت: نمی خواهم بابا! اصلاً باشد و راهش را کشید و رفت. خودش می گفت کاش به این بنده خدا اصلاً نمی گفتم و نمازش را پشت به حضرت می خواند تا اینکه بگوید اصلاً نمی خوانم.
یکی دیگر هم تعریف می کرد که ما دوست و همکاری داشتیم که خدا قرار بود به او یک فرزند بدهد. گفتم فلانی خب کی کوچولوتون از راه می رسد؟ گفت مثلاً چند هفته دیگر. گفتم اسم او را چه می گذاری؟ گفت: نازنین زینب. گفت مثلاً ما هم رگ هیئتی مان گل کرد و گفتم خوبه ها ولی یک اسم باشد، قشنگتر است. به این نیت که نازنین نگذارد و زینب بگذارد. گذشت و چند وقت بعد ما ایشان را دیدیم و احوال پرسی کردیم، قدم نورسیده مبارک! فرزندت به دنیا آمد و دختر است و اسمش را چه گذاشتی؟ گفت تو گفتی دو اسمه نگذاریم، ما هم اسمش را نازنین گذاشتیم. گفت ما با خود گفتیم ای وای! کاش می گذاشتیم همان نازنین زینب بگذارد. حداقل زینب کنار نازنین بود یا می گذاشتیم آن آقا پشت به ضریح نماز می خواند. حداقل نماز را می خواند. حالا حکایت ماست ما یک نکاتی را می گوییم که برای خودمان مهم است. مخاطب عموم اصلاً در جریان این مسائل نیستند. بعد همان مسجد هم که می خواست برود، دیگر نمی رود. این موارد را در تبلیغات رعایت کنیم.
خب خیلی ببخشید اگر خسته شدید. یک مطلبی را هم سریع می گویم. دو موضوع از شب نیمه شعبان چون این ها ضبط می شود، یک یادگاری داشته باشیم. به قرآن کریم مراجعه بفرمایید، متن صریح آیه قرآن است. داستان حضرت یونس علیه السلام را نگاه بفرمایید. در روایات تفسیری ملاحظه بفرمایید، قرآن صراحتاً می فرمایند تنها قومی که دعای دسته جمعی، همدلی، تنها قومی که توفیق پیدا کرد عذاب را از خودش دور کند، قوم حضرت یونس علیه السلام بود. حضرت یونس علیه السلام نفرین کرد، از قوم خارج شد. اصلاً رفت. چون تاریخ است و عذاب مشخص شد. چهارشنبه روزی قرار بود عذاب نازل بشود. نشانه های عذاب در آسمان هویدا شد. حضرت یونس علیه السلام بعد از عمری تبلیغ کردن، دو یار هم بیشتر نداشتند. یعنی دو نفر بیشتر به ایشان ایمان نیاورده بودند. خود پیامبر رفت، چون نشانه عذاب بود، یکی دیگر از یاران حضرت هم رفت. در روایت اسمش هست روبیل و ملیخا. ملیخا رفت، روبیل هم رفت اما ته دلش گفت یکبار دیگر بروم به مردم بگویم ما داریم عذاب می شویم. مردم هم به ولوله افتادند انگار یونس علیه السلام راست می گفت. خلاصه هر چه هم روبیل یاد گرفته، از یونس علیه السلام یاد گرفته، از پیامبر خدا. خودش که چیزی ندارد. روبیل آمد و مردم را جمع کرد و گفت ای مردم، تمام است! عذاب است و شوخی بردار نیست. رفت مردم را به دعا دعوت کرد. بعد در روایت توضیح داده شده که مردم از شهر بیرون رفتند. در کوهپایه مرد و زن از هم جدا شدند. ببخشید فرزندان را از مادران جدا کردند. حتی فرزندان حیوانات را از مادرانشان جدا کرد که این صدای کودکان معصوم دل ها را به رحم بیاورد. خلاصه مردم را به دعا توبه و استغفار دعوت کرد. خدا لطف کرد. این که خدا امرالله هست، عجیب اینکه خدا قدرت نمایی می کند و به فضل خویش می بخشد. این داستان متن خوبی برای سخنرانی سحر نیمه شعبان یا تبلیغ می تواند باشد.
خلاصه قومی که خدا عذاب را بر ایشان رد کرد و پیامبرشان بعد از مدتی غیبت برگشت و سال ها زیر سایه این پیغمبر زندگی کردند، قوم حضرت یونس علیه السلام هست. و الا قوم ثمود و عاد و چیزهای دیگر را شنیدید که این ها همگی عذاب شدند. داستان تشرف علی بن مهزیار هم خیلی خوب است. چون که امام سه نکته فرمودند، داستان آن مفصل است. بیست سفر حج حضرت را دید، بعد عرضه داشت که من خیلی دنبال شما گشتم. حضرت فرمودند: نه ما خیلی منتظرت بودیم. منتها شما سه کار انجام می دهید که توفیق دیدار را دور کرد. یکی این که به ضعفای شیعه رحم نمی کنید، یکی دیگر اینکه قطع رحم می کنید و دیگری اینکه مال اندوزی می کنید. اگر بخواهیم، مثلاً صحبتم سر این بود که یک وقت هست مخاطب ما با داستان و اینجور بحث ها و قرآنی خوب است، داستان حضرت یونس علیه السلام …
یک وقت هایی هم می خواهیم تذکرات اجتماعی بدهیم، بحث های اخلاقی و سبک زندگی بگوییم، داستان تشرف علی بن مهزیار، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف فرمودند: من این سه کارشان را نمی پسندم. خب ما هم گرفتار می شویم.
ببخشید؛ عذرخواهی می کنم خیلی طول کشید. بیش از دو ساعت وقت شما را گرفتم. اگر نکته یا ابهامی هست، بفرمایید. من سؤال ها را مروری می کنم و خداحافظی می کنم. ان شاءالله آن چه گفتیم، مایه خیر و برکت باشد و اثرش را به دل های مان بگذارند. به ما عنایت کنند، توفیق عمل پیدا کنیم. این شعر آخر را هم ببینید. ان شاءالله مجالس خوب سحر نیمه شعبان را شرکت کنیم یا بانی شویم که تشکیل بشود خالصانه و ملتمسانه دعا کنیم و بدانیم که:
به سوز ناله شب زنده دارها
حاجت روا شوند هزاران هزارها
ان شاءالله مردم شهر و کشور ما و همه بلاد اسلامی و شیعی مشمول این اتفاق بشوند در شب نیمه شعبان امسال …
خب! خانم عزیزی نوشتند بهترین یادگاری که می توانیم در شب نیمه شعبان به آن ها بدهیم که همیشه برایشان تداعی کننده این شب باشد و هزینه اش سنگین نباشد و قدرت تهیه اش را داشته باشیم، چیست؟ خب خانم عزیز پیشنهادی که الان به ذهنم می رسد، این است که در سایت فروشگاه خدمتگزاران اشیاء متنوعی هست با توجه به بودجه و شرایط و …
خلاصه می گویم مخاطب شما شاید اگر بهشان یک کتابی بدهید، پذیرا هستند یا تابلوی کوچک یا یادبودی کوچک یا شیء تزئینی که جلوی چشمش باشد و او را یاد حضرت بیندازد، بسیار ارزشمند است. یک وقت هست که جوان های آن جمع خودشان همت کنند و یک کار خلاقانه خودشان انجام دهند، کارتی را طراحی کنند، حتی ممکن است یک صوت یا یک تصویر را در فضای مجازی که خیلی هم هزینه ای ندارد را تولید کنند، ممکن است که از همین مراسم عکس بگیرید و یک کلیپ درست کنید، یک کلیپ ساده که آن را برای مهمان ها بعد مراسم بفرستید.
ایده های خیلی مختلفی می توان داشت. بستگی دارد شما چه افرادی را دعوت کنید و چه مخاطبینی دارید و آن مخاطبین نیازشان چه چیزی هست. بعد از کارگاه لازم بود، ارتباط بگیرید با دستیار سفیران یا دستیار رادیو خدمتگزاران. ما در خدمتتان هستیم و فعلا هم اگر منظورتان شیء یا وسیله ای هست، به نظرم فروشگاه خدمتگزاران را نگاهی بیندازید. خیلی متنوع هستند البته سریع باید این کار را بکنید که تا اجناس هست و وجود دارد، خریداری کنید.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
خدایا به عظمت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قسمت می دهیم، هرچه زودتر فرج ایشان را نزدیک بفرما.
حوائج آن حضرت را بر آورده بفرما.
دوستانِ امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، هر جای این عالم که هستند، یاری کن و دشمنانشان را خوار و ذلیل کن.
به ما توفیق درک شب نیمه شعبان و خدمتگزاری خالصانه، دعای ملتمسانه را در آن شب را عنایت بفرما.
ما را وسیله قرار بده، بر ما منت بگذار که مجالس دعای بر فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، به وسیله ما تعداد آن افزایش پیدا کند و مجالسی توسط ما مستقیم و غیر مستقیم تشکیل شود و نام ما به عنوان خادم جشن سحر نیمه شعبان در دستگاه تو نه، در بین خلق تو ان شاءالله ثبت شود.
خدایا هر کس وسیله شده، علوم معارف این روایات و آیات و این اشعار به دست ما برسد.
علما، بزرگان فقها، شعرا، مادحین، شهدای عزیز از صدر اسلام تا الان هرکس که گردن ما حق دارد، پدر و مادر و گذشتگان هر کس که ما را با شب نیمه شعبان آشنا کرد، هرکس که دلش سوخت برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، زنده و مرده را خدایا همه را غریق رحمت بفرما.
اگر در جمع ما، وابستگان ما، بیمار، قرض داری هست، به برکت نام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، به برکت نام مشکل کشای حجت ابن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف رفع گرفتاری بفرما.
ای خدا؛ به ما توفیق بده (همه این ها را گفتیم، به این دلیل) آنچه که قدمی بر می داریم، برای مجالس سحر نیمه شعبان نتیجه آن تعجیل در ظهور حضرت و تخفیف در دوران غیبت آن حضرت باشد و ما را در دوران غیبت و ظهور از یاران حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و شهدای در رکاب ایشان قرار بده
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم