کارگاه آموزشی شماره ۱۹۱ – گل امید فقط در پناه “او” تازه می ماند

صوت کامل کارگاه

بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام و ادب خدمت همه شما عزیزان؛

امیدوارم این روزهای فرخنده که متبرک به نام حضرت حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها است، برای همه شما روزهای خوب و پر از خوشی و سلامتی باشد. ضمن تبریک ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها برایتان بهترین ها را آرزو دارم. امیدوارم همه ما سر سفره پر خیر و برکت ایشان مهمان باشیم و به خیر و برکت این روز، از حضرت بانو و حضرت مادر اجازه بخواهیم که خانم جان؛ اجازه می فرمایید برای فرزند غریب و برومندتان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف قدم برداریم؟ ان شاءالله بی بی دو عالم به ما لطف کنند که این موهبت و نعمت بزرگ را که همانا خدمتگزاری به ساحت مقدس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است، محقق شود.

دوستان عزیز بسیار خوشحالم که در این شب شادمانه در خدمت شما هستم. ان شاءالله که همیشه خوب، سلامت، شاد و امیدوار باشید و با روح های قوی به ایام نیمه شعبان ورود کنید. روزهای پیش رو، ماه اسفند هست و مردم فی نفسه درگیر مشکلات هستند. این ایامی که بر ما گذشت، پر از خبرهای منفی و متاسفانه حوادث ناگوار بود و این ها در روح همه ما تأثیرگذار است. توجه کنید جامعه الان رو به خمودی است. ماه اسفند هم که شلوغ است ولی ما رسالت بزرگی داریم. نوروز به نظر من ساختنی است. هر روز، هر ساعت و هر ماه ساختنی است. نیمه شعبان می آید و می رود. مثلا در بخشی از آفریقا نیمه شعبان است؟ بله ولی نیمه شعبان ساخته می شود. نیمه شعبان آفریده می شود. شما می توانید نیمه شعبان را خلق کنید. چگونه؟ با معرفی بیشتر و جانانه تر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف.

به مردم بگویید که پناه اینجاست. همه امید در اینجاست، آرامش و سبک زندگی شادمانه و سعادتمندانه اینجاست. اما چگونه؟ با لبخند، با روی خوش، با استدلال، با منطق، با گذشت، با احسان و با اطعام. همه این ها تکنیک هایی هستند که می توانیم با آن حرف بزنیم. مانند متولوژی که پیامبر صلی الله علیه و آله به کار بردند. ایشان با روی خوش با مردم صحبت کردند، به مردم لبخند می زدند و مایه رحمت بودند. ما هم باید سعی کنیم همین طور باشیم تا بتوانیم و سعی کنیم دل ها را بدست بیاوریم. این روزها با روزهای آینده متفاوت شده است. با نیمه شعبان سال گذشته زمین تا آسمان متفاوتیم. الان باید از تکنیک های دیگری استفاده کنیم. الان بیشتر ‏نیاز مردم آرامش، پناه، شادی، سرور، مرحم و التیام است. بگردیم ببینیم این نیازها را چگونه می توانیم حل کنیم و چگونه به مردم بدهیم. پناه فقط و فقط دست یک نفر است، آن هم ارباب ما صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. امید جای دیگری وجود ندارد. امید را نمی شود از شرق و غرب خرید. امید را نمی شود از این جناح و آن جناح خرید و از این طرف و آن طرف تهیه کرد. هیچ بازاری وجود ندارد که امید، آرامش و شادمادنی بفروشد. فقط از دست صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می توانیم دریافت کنیم. خداوند گفته من آرامش را در دامان مهدی و اهل بیت علیهم السلام قرار دادم. من آرامش را در دامن حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله قرار دادم.

می گوییم پیامبر صلی الله علیه و آله رحمت للعالمین است. من این را برای شما رحمت آفریدم. پس باید از اینجا رحمت، آرامش، امید، شادی و توکل را بدست بیاوریم و راهی ندارد جز این که از خودمان شروع کنیم و به دیگران تسریع دهیم. نکته بسیار مهمی وجود دارد که تا وقتی خودمان امیدوار نباشیم، هیچ کس را نمی توانیم امیدوار کنیم. تا وقتی خودمان آرامش و شادی نداشته باشیم، نمی توانیم به دیگران آرامش هدیه کنیم. ما باید از خود شروع کنیم و حال خودمان را خوب کنیم. شادی از وجود خودمان شراره بکشد تا بتوانیم خرمن دلها را به آتش بکشیم. باید اول خودمان آن انرژی لازم را داشته باشیم که بتوانیم به دیگران انرژی دهیم. اگر قرار باشد شما حرفی را مصنوعی بزنید، هرگز به دل کسی نخواهد نشست. سخن بسیار معروفی هست؛ این را حتما در گوشه ای از ذهنتان بگذارید و به آن فکر کنید. سخنی به دل می نشیند که از دل برخاسته باشد. اگر از دل بر نیاید، محال است بر دل کسی بنشیند. مخاطب متوجه می شود که شما مصنوعی صحبت می کنید و ظاهرا فیلم بازی می کنید. دل های مخاطبینتان بسیار هوشمند هستند و تشخیص می دهند که یک نفر مصنوعی حرف می زند یا از ته دلش حرف می زند. شما همه سخنور، نویسنده و مبلغ هستید. می دانید باید روی خودتان بیشتر کار کنید تا از وجود خودتان به بیرون تراوش کند؛ وگرنه مردم گارد می گیرند. بنابراین قدم اول این هست که ازخودمان شروع کنیم و در خودمان ریاضت های روحی و معنوی را در دستور کار بگذاریم. قرآن خواندن ها را بیشتر کنیم و در آیات آن بیشتر تدبر کنیم. روایات را بیشتر مطالعه کنیم. این شمشیرها وقتی تیز و بران می شود، می توانیم سر دل ها را از هم جدا کنیم. این دل های خموده و یخ زده را وقتی می توانیم نجات دهیم که این شمشیرها بران باشد. چه چیزی این آهن را سوهان می زند؟ استغفار، طلب عفو از درگاه الهی، حمد و سپاس، ذکرهایی از سویدای جان، سجده های طولانی تر، نمازهای با حضور قلب بیشتر، توجه بیشتر به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، دوری از گناه، ممارست در حفظ زبان و گمان ها، همان طور که قرآن می گوید بعضی از ظن ها گناه است. پس قضاوت و شماتت نکنیم و زبانمان را بی راه به کار نبریم. چشم و دل هایمان را مواظبت کنیم. فکرمان را مواظبت کنیم. تمام این اعمال باعث می شود شمشیرهای ما در سخنرانی، برنامه اجرا کردن، نوشتن، بازی کردن نمایش، تاکشوها و تمام فقره های نیمه شعبانمان بُران تر و کاری تر شود. وقتی دوری از گناه داشته باشیم، استراتژیک فکر می کنیم. گاهی یک سری از افکار و ایده ها به ذهن هایمان تبلور پیدا می کند. پس بهتر است تقوا پیشه کرده و پرهیزگاری را سر لوحه کارمان قرار دهیم. بنابراین خودمان را اول پیرایش و آرایش کنیم. از چند روز قبل، روزه بگیرید اگر نمی توانید خودتان را در حالت آن قرار دهید، مثل روزه های کله گنجشکی کودکی هایمان، روزه زبان و روزه چشم بگیریم. هر جا غیبت شد، بگوییم آقا ما در یک ریاضت اخلاقی به سر می بریم. می گویند ۴۰ روز ممارست بر چیزی کنید. بگویید ما تا روز نیمه شعبان توی یک ممارست اخلاقی هستیم، یک برنامه ریاضتی داریم و گوش، زبان، قلب، فکر و دهانمان را مراقبت می کنیم. پیام ها، اینستاگرام و تلگراممان را مراقبیم. هرچیزی را نشنویم و هرچیزی نگوییم. همه این مراقبت ها ما را در یک بُعد قوی می کند. وقتی این کارها را نکنیم، خواه ناخواه نمی توانیم سیم رسانا باشیم تا آن آفتاب جهان تاب را به مردم معرفی کنیم. نمی توانیم معرفت به دل ها بندازیم و نمی توانیم روی قلب هایشان مرهم بگذاریم و برای مردم‏ التیام باشیم. ببینید نیاز مردم چیست. مرهم، التیام، دست گیری و نوازش، توجه کردن و همین هاست که مردم را به از یک نقطه به نقطه بالاتری می رساند و این رسالت ما است. در این دنیا کسی نیست که بتواند ناصر و کمک کار امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد. هل من ناصر ینصرنی؟ کسی هست صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را یاری کند؟ خدا لطف کرده شما را در خطه ای آفریده که همه شما شیعه امام زمانی بدنیا آمده اید، یا این که نبودید و حالا شده اید. خدا خیرتان بدهد، ولی حالا که این موقعیت و این امکان دست ما آمده است، پس بسم الله.

عین همین را از شما می پرسند و بخاطرش مواخذه خواهید شد. از مال و عمر مان مواخذه خواهیم شد؟ بله. نعمت محبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را خداوند در دل من قرار داده است. من برای بدست آوردنش نجنگیدم، خدا در قلب من قرار داد، صد هزار مرتبه شکر از سر سفره، پدر و مادرم هست. خدا را شکر از سر سفره اساتیدم هست. حالا که این نعمت را داریم، بدانیم این نعمت خیلی بزرگ است و روز قیامت، سر پل صراط یا شب اول قبر در مورد آن از شما سؤال می کنند. عذر می خواهم، ببخشید جناب آقای فلانی؛ سر کارخانم فلانی؛ شما موهبت محبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را که به شما داده اند، چگونه استفاده کردید؟ نمی دانیم. این طوری صحبت کنیم که از شعار، پند و نصیحت خارج شویم. کمی عملیاتی تر فکر کنیم، کمی پرکتیکال باشیم، کمی در عمل و رفتار گفتگو کنیم. می گویم حالمان چگونه خوب می شود که بتوانیم حال بقیه را خوب کنیم؟ گفتیم ممارست های اخلاقی، معنوی و عبادی می تواند کمک مان کند و نکته بعدی مهارت افزایی است که می تواند ما را کمک کند. وقتی آموزش می بینی که به صورت علمی و عملی به تو مهارتی یاد بدهد، حال تو را خوب خواهد کرد. وقتی به دانشت افزوده می شود و جهان بینی تو گسترده تر می شود، حالت خوب می شود. چیزهای زیادی در فضای مجازی گفته شده، مثل دایره نفوذ و آن چه که دست خودت نیست، چرا برای آن ناراحتی؟ روی چیزهایی که دست خودت هست، بیشتر تمرکز کن. این ها را می فهمم و قبول دارم. شما هم بخوانید و استفاده کنید. حال زمانی که به دانش ما افزوده می شود و هرگونه علمی که به ما اضافه می شود، مقداری حالمان رابهتر می کند. این علم باید به عمل تبدیل شود تا بتواند شما را برجسته تر کند. ما اقیانوسیم. از دانش و علم که خیلی چیزها را می دانیم، اما به عمق یک میلی متر، ما باید عمق این اقیانوس را افزایش دهیم. چگونه؟ وقتی آن را به عمل در بیاوریم. امیدبخشی که یکی از رسالت های ما در نیمه شعبان است، چگونه باید باشد؟ باید این مهارت را یاد بگیریم. یک علم، مهارت و دانش است. بنابراین از هرجایی که می توانیم باید یاد بگیریم. ببینیم چگونه می توانیم برای دیگران الهام بخش باشیم. در حالی که ما از یک سرچشمه بسیار زلال، گوارا و شفاف استفاده می کنیم و بهره مند هستیم که این نکته خیلی مهمی است.

شما آیات امیدآفرین قرآن را با تدبر و تفکر بیشتر بخوانید. من نمی گویم چرا قرآن را فارسی می خوانید؟ من می گویم در آن تدبر کنید. فارسی باید بخوانید که تدبر کنید و چرا بترسیم؟ من که نمی گویم که قرآن را مرتب فارسی بخوانید. لفظ عربی اش راهم حتما بخوانید. صد بار و هزار بار بخوان، فکر کن، حفظ کن. بعد اگر نفهمیدید، معنی فارسی آن را بخوانید و کلماتش را لغت شناسی کنید.

مثلا قرآن می گوید: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ» عزیزم اگر شکر کنی، خدا نعمتت را زیاد می کند و اگر بپوشانی (کفر یعنی پوشانیدن)، خدا عذاب عظیم را بر تو نازل می کند. خود پوشاندن آن نعمت، عذاب است. مثلا باران می آید و تو خانه ات را روی رودخانه ساختی، کفر ورزیدی، آن نعمت عقلی که خدا به تو داده، پوشاندی و در جایی که سست و خاک هست، خانه ساختی.

استاد بزرگواری می گفتند که «یطهرکم تطهیرا» چرا لفظ مضارع به کار برده است؟ یعنی هنوز هم به آن جا بروی، تو را پاک می کنند. بروی در مجلس امام حسین علیه السلام پاک می شوی. پس اگر الان هم پیششان بروی، پاک می شوی. بنابراین روی این آیات کار کنید و آیات خیلی جذاب امیدبخش را به کار ببرید. عرض دیگری هم دارم. از شما خواهش می کنم که تصمیم بگیریم نیمه شعبان پر فروغی را رقم بزنیم که بی رودروایسی کار بسیار سختی است و خودتان این کاره هستید.

نیمه شعبان بسیار سختی را در پیش خواهیم داشت. ماه اسفند است. همه گرفتار زندگی هستیم و نمی توانیم وقت شایانی بگذاریم. در بازه عید هم که اکثرا فراغت می روند و عموم افراد نیستند و کار سخت می شود. با این که ۱۵ روز تعطیل است اما تجربه نشان داده که در این تعطیلات خیلی کاری نیستیم. ۱۶ فروردین آغاز روز کاری ماست و انتهای همان هفته نیمه شعبان است و ما عملا ۵ روز فرصت داریم. پیش بینی می کنیم که جشن ها از نیمه شروع و تا هفته آینده طول بکشد. پس بنابراین ما کار سختی خواهیم داشت و امسال کار ساده ای نداریم. کار سخت تر، سال بعد است که نیمه در ۹ فروردین است و همین طور سال بعد از آن که ۲۹ یا ۲۸ اسفند است و ما سفره هفت سین مهدوی خواهیم داشت و ان شاءالله کار می کنیم تا سال خوبی داشته باشیم. در شهرک ها، ترمینال ها، فرودگاه ها، جاده ها و تاکسی ها پخش شویم و کار جدی انجام دهیم. چون عید است و جایی نداریم و در شهر خودمان نمی شود، گاها صاحب مکانهایی که ما آنجا جشن می گرفتیم، مسافرتند. لذا کار خیلی سختی داریم. هنوز اسفند نشده، تمان بروشور هایتان را بنویسید. نوشتن کارهای چاپی را تمام کنید. سطح کیفی کار ما در ایام عید، به دلیل نبود امکانات و افراد پایین می آید و ما باید از طریقی این کمبودها را جبران کنیم. باید فکر کنیم چه کاری می توانیم انجام دهیم. باید روی عیدی ها کار کنیم و عیدی ها و گیفت ها باید کارهای بسیار جالبی باشند. در فروردین ماه هوای با طراوت و سرسبزی را داریم ان شاء الله، و حال و هوای مردم فرق می کند. هر چند که عید و نوروز ساختنی است و نه آمدنی، نیمه شعبان هم ساختنی است؛ نه آمدنی! بنابراین سال سختی در پیش داریم. نیمه شعبان ساده ای نخواهد بود. الان این فرصت طلایی٣٠ الی۴۰ روزه را دریابید، برنامه ریزی کنید و هدف گذاری کنید.

از همین حالا شروع کنید تا نیمه شعبان با همه خوش اخلاق باشیم. ایثار و از خود گذشتگی مال همین جاست. نه این که برویم در صحنه کربلا جنگ کنیم و شمشیر بزنیم. الان ما باید از خودمان بگذریم، نبینیم، اغماض کنیم، بگذریم، عفو کنیم، اخلاق مدار باشیم، به مردم لبخند هدیه بدهیم و عبوس نباشیم. از جانمان بگذاریم مگر به امام حسین علیه السلام نمی گوییم‏ که ای کاش بودم در کنارتان می جنگیدم و شمشیر می زدم؟ الان بجنگ، از جان و از خودت مایه بگذار. اگر کسی در حق ما بدی کرد، ما خوبی کنیم. اگر کسی بد ما را گفت، خوب او را بگو. اگر از کسی دل نگرانی داری، ببخش و به او لبخند بزن. امشب خیلی اذیتتان کردم. حلال کنید. جان کلام را در این چند دقیقه پایانی عرض می کنم و شما را به خدا می سپارم. باید هر یک نفرمان به اندازه ده نفر کار کنیم. چون فشارهای سال های پیش، چه مادی، چه معنوی و اجتماعی امسال ده برابر می شود. سؤالات عجیب و غریبی از ما خواهد شد. الان اعتراض ها توسط مردم بیشتر است. می گویند دارید از چه حرف می زنید؟ از موجود موهوم؟ پس کو امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف؟

باید خود را آماده کنیم برای جواب های محکم و بدون گرایش های سیاسی. من اصلا سیاسی نیستم و به هیچ عنوان هم نمی خواهم در موضوعات آن دخالت کنم؛ ولی خدا راهی را به ما نشان داده، ما هم همان را باید به مردم نشان دهیم. ما که نمی توانیم از خودمان حرف در بیاوریم. نگاه می کنیم ببینیم قرآن و اهل بیت علیهم السلام چه گفتند، همان را به مردم پیشنهاد می کنیم. امام رضا علیه السلام جمله ای دارند که جان کلام مبلغین است: «اگر مردم محاسن کلام ما را می شنیدند، حتما اطاعت می کردند.» پس محاسن کلام اهل بیت علیهم السلام را به مردم بگویید.

این روایت را به کار ببریم که خدای متعال می فرماید: اگر می خواهی از استرس و اضطراب بیرون بیایی، «و من یتق الله یجعل له مخرجا»، اگر تقوا پیشه کنید، اگر حواست به خودت باشد، هر کاری را نکنی، هر چیزی را نگویی، هر چیزی را گوش ندهی و نبینی، کمی حواست به خودت باشد، کمی حرف خدا را گوش بدهی و بندگی کنی، مطمئن باش ما راه خروج از این بحران ها را نشانت می دهیم. «مَنْ یتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» و به خدا توکل کنید. نه اینکه به خدا توکل کن و عقلت را کنار بگذار! اتفاقا توکل به خدا یعنی عقلت را به کار بینداز. ببین خدا چه می گوید. این آیات می تواند ما را نجات دهد و ما باید این آیات را به مردم بگوییم با همان تفاسیری که اهل بیت علیهم السلام به ما گفتند.

«و من یتق الله» فعل مضارع است. یعنی بر تقوا استمرار داشته باش. نه این که با یک بار گناه نکردن به خدا بگویم راه خروج کدام طرف است. در تقوا استمرار داشته باش، «و من یتوکل علی الله»، کسی که همواره این توکل را در زندگی دارد. «فهو حسبه»، «حَسْبِیَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ» خدا کفایتت می کند ولی وقتی بیایی در دامن خدا. ما در زمین شیطان ایستادیم، بعد می گوییم خدا! خب بیا در زمین خدا بایست، تا ببینی جواب می گیری یا نه؟ از مردم نترسیم که به آنها بگوییم برو با امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف حرف بزن، برو از امام زمانت بخواه.

البته در روایت خواندن، مراقبت کنیم. من یک روایت بسیار عجیب و غریبی را خواندم، در کتاب شریف آقای دکتر بنی هاشمی به نام «شکر نعمت و غربت آفتاب»، این کتاب مجموعه بسیار نفیسی است و توصیه می شود حتما آن را تهیه کنید و بخوانید. (آفتاب در غربت آقای بنی هاشمی)، نقل مضمون می کنم: «اگر شما کلماتی از ما اهل بیت را بگویید که مردم نمی پذیرند، از آن کسی که به جنگ ما به پا می خیزد و دشنام می دهد، بدتر است.» بسیاری از روایات می گوید اندازه عقل مردم با آنها صحبت کنید. روایت هایی را که مردم نمی پذیرند و در عقلشان نمی گنجد را برایشان نخوانید. این ها خاص و اسرار هستند. این روایت ها برای شیعیان خاص هستند و هر جایی برای عموم نباید گفته شود. پس اگر کف خیابان، میدان شهر یا پارک ها صحبت می کنیم، چیزهایی را بگوییم که مردم می فهمند و آن را می پذیرند. چیزهای بزرگ و سنگین را نگوییم. همه این نکات دست به دست هم می دهد تا بتوانیم ان شاءالله، یک نیمه شعبان عالی را برگزار کنیم. فقط وقتی این ها حاصل می شود که خودمان را سرباز امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بدانیم. خودمان را یار بدانیم نه بار. وقتی بخواهیم نصرت و یاری کنیم، مطمئن باشید امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شما را دستگیری خواهند کرد. اصلا از وجودشان تبرک بگیرید. اصلا از خودشان ایده بخواهید، از خودشان طرح و متن بخواهید. بستر را در دلتان آماده کنید، دو رکعت نماز با حضور قلب بخوانید و دو تا ذکر با حضور قلب بگویید و چند روزی روی خودتان کار کنید و بعد بروید درب خانه حضرت و خواهش کنید. یا صاحب الزمان؛ خوب هستید؟ قربانتان، فدای شما، می دانیم خیلی اخبار ناخوشایند و از دست رفتن فرزندانتان ناراحتتان می کند. می دانیم ما هم همین هستیم، یا امام زمان؛ شما کاری ندارید ما انجام دهیم؟ مثلا کمکی یا خریدی برایتان انجام بدهیم؟ یا کسی را دستگیری کنیم؟ کاری ندارید کمی بچه ها را نوازش کنیم، به ایتام برسیم؛ آقا کاری ندارید به ما بدهید؟ بعد ببینید امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف به شما حواله کار و خدمت می دهند یا نه، به والله بارها و بارها تست کردم و از خود امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خواستم. یا صاحب الزمان؛ می شود خواهش کنم کاری به من بدهید؟ بعد، چند روز بعد زنگ می زنند که می شود به ما یک متن مجری بدهید و …

گرت که خواهی معشوق نگسلد پیوند
سررشته نگه دار تا نگه دارند

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم