کارگاه آموزشی شماره ۱۷۲ – ارائه چند طرح برای جشن های بزرگ غدیر

ارائه چند طرح برای جشن های بزرگ غدیر و روش های اجرای آن ها

درکارگاه آموزشی شماره ۱۷۲ با ارائه چند طرح برای جشن های بزرگ غدیر در خدمتتان هستیم تا ان شاءالله برنامه هایمان قوی تر و بهتر و مؤثرتر واقع شود و به لطف خداوند متعال و عنایات حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بتوانیم مؤثر واقع شویم.

صوت کامل کارگاه ارائه چند طرح برای جشن های بزرگ غدیر:

متن کامل کارگاه ارائه چند طرح برای جشن های بزرگ غدیر:

بسم الله الرَّحمن الرَّحیم

عرض سلام و ادب دارم خدمت تمام سروران گرامی و دوستان خوبم و خدمتگزاران نازنین امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف . خانم ها و آقایان، برادران و خواهران گرامی بسیار افتخار دارم که امشب هم توانستم در خدمتتان باشم. با اینکه بضاعت کمی در مقابل دانش و علم شما دارم. ادمین های محترم گروه آموزشی سفیران اظهار لطف داشتند که مجددا طرح های غدیر را با هم در میان بگذاریم و امیدوارم با این طرح های جدید و قدیمی بتوانم در خدمتتان باشم و با هم گفت و گو کنیم و شما نظرات و انتقاداتتان را بیان کنید تا ان شاءالله برنامه هایمان قوی تر و بهتر و مؤثرتر واقع شود. به لطف خداوند متعال و عنایات حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف. چقدر این جمله زیباست که جانمان فدای خاک پای امام زمانمان. در این تابستان گرم و داغ امیدوارم قلب هایتان هم مثل تابستان برای خدمت و نوکری و کنیزی برای امام زمانمان گرم و داغ باشد.

ایام پیش رو ایامی بسیار خجسته است. ایامی که ما هیچ روزگاری را به خجستگی این روزهای بزرگ نداریم. روز نیمه شعبان، روز بزرگ میلاد حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بود. خدایا این روز تمام نعمت و باران و بهار و طراوت را پیش بینداز. شده حتی به اندازه یک ساعت که بسیار دلتنگ وصال امام زمانمان هستیم. خدایا روزگارمان روزگار سختی است و چرخ فلک به جور خودش رسیده و دلها شکسته و خسته است. خدایا خواهش می کنیم به تمام دعای افراد صاحب دعا، این روز خوب ظهور را پیش بینداز.

امشب در مورد چند طرح سخن می گوییم که در یکی دو سال گذشته پیاده شده و مؤثر واقع شده است.

آداب روز غدیر، آداب بسیار مهمی است. امشب نمی خواهم در مورد چرایی غدیر و واجب بودن تبلیغ غدیر و … صحبت کنم. فقط در مورد برنامه سخن خواهم گفت که چگونه کارها را می توانیم جلو ببریم.

آداب روز غدیر، آداب بسیار مهمی است؛ احسان کردن، اطعام یا غذا دادن، هدیه دادن از آداب این روز است. می تواند دادن شاخه ای گل باشد. اطعام می تواند گرفتن جشن و دادن شام باشد. روی یکدیگر را بوسیدن و مصافحه کردن، برای همسایه ها هدیه دادن، دادن افطاری، زینت کردن، لبخند زدن، سرور و شادمانی، سفره پهن کردن برای خانواده ها، برای خانواده مان وسعت ایجاد کردن، لباس نو پوشیدن از آداب این روز بزرگ است. شاید به این آداب کمتر توجه شده است. پس بیشتر روی اینها تمرکز شود که اهل بیت علیهم السلام هم به آنها اشاره فرموده اند. به ویژه حضرت رضا علیه السلام که برای روز غدیر سنگ تمام گذاشته اند. داریم که برای همسایگان و دوستانشان کفش، پارچه یا هدیه فرستاده اند و این روز را به این سبک، بزرگ داشته اند. اینها چیزهایی است که می توان از آنها استفاده کرد و برای جشن ها ایده گرفت. هم برای جشن های روتین که می گیریم و هم برای جشن های کوچکتر. مثلاً برای مجتمع خودمان جشن بگیریم؛ هدیه تهیه کنیم، کارت تبریک و بروشور بگذاریم و روز عید غدیر به آنها تقدیم کنیم و تبریک بگوییم. همین در نوع خود یک جشن است. مثلاً لبخند زدن؛ در جشنی ایجاد سرور و شادی شود و در این اوضاع نابسامان دل مردم شاد و خوشحال شود که ان شاءالله با ظهور حضرت همه مشکلات حل شود. پس اگر بتوانیم جشنی شاد با لبخند و زیبایی برگزار کنیم، مثل این هست که به همان احادیث عمل کردیم.

پس روی اینها کار کنیم تا ببینیم چه المان هایی می توانیم برای این کار بگیریم. ما این کار را انجام دادیم. در وسط یکی از جشن ها گفتیم که می خواهیم بعضی آداب روز غدیر را به جا بیاوریم. اینکه دعا، روزه و افطاری، نماز دارد، درست؛ اما آداب دیگری هم دارد. اینکه به یکدیگر تبریک بگوییم، هدیه بدهیم، روی یکدیگر را ببوسیم.

پس می خواهیم این آداب را در جشن خود انجام دهیم. با کف زدن این آداب را برگزار می کنیم. حضار دست می زنند و شادی ایجاد می شود و شاخه گلی یا هدیه ای کوچک می دهیم و می گوییم: عید شما مبارک. خدایا شکرت که ما را جزو کسانی قرار دادی که دوستان اهل بیت علیهم السلام هستند. خدا را شکر می کنیم که ما را دست به دامن امیرالمؤمنین علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام قرار دادی، ما را امام زمانی آفریدی. تک به تک کارگزاران جشن بین مردم می آیند، هدیه می دهند، روبوسی می کنند و دست می دهند. سرود شادی هم پخش می شود و به این روش ولوله ای در جشن برپا می شود. اصلا اینطور نیست که جشن به هم بریزد. این حدود ده دقیقه تا یک ربع، یک آنتراک و البته برنامه است.

 دست و روبوسی و تبریک است که فی نفسه چقدر حس خوب و انرژی دارد. بعد حضار می نشینند. می شود اعلام کرد که شما هم به خانه یا بین همسایگان و همکاران و همکلاسی هایتان رفتید، می توانید همین رسم را به جا بباورید و به آنها هدیه دهید، روبوسی کنید و دست دهید. همین ها باعث می شود که کدورت و کینه ها از بین برود و آشتی به وجود بیاید و مردم خوشحال شوند. همین ها بسیار خوب است که از این جنس و ملاطفت است.

طرح بعد که سال قبل هم اجرا شد، این است که ما پیمانی با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در پایان جشن داریم. یعنی روز غدیر متعلق به پدر مهربانمان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است وارث غدیر، امیر حی و حاضر غدیر و کسی که با او باید پیمان ببندیم که خود حضرت محمد صلی الله علیه و آله در فراز ۸ خطبه غدیر فرمودند: آخرین امام از نسل من، قیام کننده و خاتم اوصیاست. پس بنابر فرموده خود پیامبر صلی الله علیه و آله ، امروز ما با ایشان و امیرالمؤمنین علیه السلام و در نهایت با امام زمانمان باید پیمان ببندیم و بیعت کنیم و پیوندمان را اعلام کنیم و به او عرض کنیم: ما با تو هستیم و با تو به امامت و ولایتت، به پدری، سروری، مولا بودنت پیمان می بندیم. هرچه که شما قصه عاشقانه و فرزندانه برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بگویید، خیلی دلنشین و زیباست. پس قسمتی از برنامه ها حتما باید به موضوع پیمان با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف اختصاص یابد. در این قسمت، تابلو بزرگی آماده کرده بودم که هم طرح ما و دیگر دوستانی که انجام داده بودند، گرفته بود. نه اینکه چون طرح من بود؛ بلکه به فرموده پیامبر صلی الله علیه و آله که خطبه غدیر نورانیت است. بنابراین طرح بسیار زیبا می شود.

با ذوق و سلیقه بهتر و هنرمندی خودتان این کار را انجام دهید. کل خطبه غدیر را در چهار تابلوی کوچک به صورت خیلی ریز نقش بستیم که قبلا هم فکر می کنم طرح آن را خدمتتان داده بودم. اگر نداشتید، با من تماس بگیرید تا برایتان تقدیم کنم. یک علی ولی الله و ترکیب تصویری که پیامبر صلی الله علیه و آله دست امیرالمؤمنین علیه السلام را بالا گرفته اند، قرار گرفته بود و زیبایی اش به این بود که در پشت آن تمام خطبه غدیر را چاپ کرده بودیم. این باعث شده بود که هرکس این تابلو را می بیند، هم تابلوی غدیر را نگاه کند و هم جنبه بصری و زیبایی آن را ببیند. در واقع افراد یک خطبه غدیر مصور را روی سن می بینند. اگر روی دیوار نصب شود که خیلی بهتر است. اگر هم نشود، روی سه پایه های نقاشی باشد، هم زیباست. پس هرچه کار هنرمندانه و زیبا ارائه شود، بسیار عالی است.

من اصرار ندارم که حتما روی دیوار باشد. اما ما چهار تابلو را کنار هم بصورت پازل مانند روی دیوار نصب کردیم و روی آن پرده ای قرار داده شده بود. افراد اول آن را نمی دیدند و فکر می کردند جزء تنظیم دکور است. پارچه ای بود و روی آن گل هایی قرار داده شده بود. وقتی به پلان پیمان رسیدیم که باید امروز با چه کسی بیعت کرد؟ باید با امیرالمؤمنین و پیامبر و در نهایت با امام زمان علیهم السلام پیمان ببندیم. اینکه چطور باید بیعت کرد و ایشان کجا تشریف دارند؛ که ای مولای من، بر کدام سریق نشسته ای که ما خدمت شما برسیم و با شما دست دهیم و دست شما را ببوسیم و بگوییم تا آخر عمر با همه وجود و همه توانمان با شما باشیم.

ممکن است بگویید الان دسترسی ما به حضرت امکان پذیر نیست اما اگر بخواهیم بیعت و پیمان ببندیم، آن پیمان در این روزگار چگونه خواهد بود؟ این است که ما چیزی را امضا می کنیم. امضا کردن نشانه پیمان و قرار داد بستن است. چه متنی بهتر از خطبه غدیر که خود پیامبر صلی الله علیه و آله در روز غدیر فرموده اند؟

پس با یک وکال زیبا و مقدمه خیلی خوب توسط مجریان و خاموش کردن سالن و یک نور ملایم روی پرده سفید، آرام آرام پرده کنار زده می شود. بعد وکال یا یک سرود زیبا پخش می شود و در یک صحنه حماسی از خطبه غدیر پرده برداری کردیم و گفتیم بسم الله! ماژیک هایی از قبل آماده شده بود. گفتیم هر کس دوست دارد پیمان ببندد، روی سن تشریف بیاورد. این پیمان را امضا کند و بگوید یا علی! یا رسول الله! من فلانی هستم. من بیعت کردم. هزار و چهار صد سال دیر رسیدم. مثل همان کاروانی که در غدیر فرمودید آنها که پیش رفتند، برگردند و آنها که نرسیدند، برسند. ما هم کمی دیر رسیدیم. زمانه ما را دیر به این روز رسانده است اما من با شما هستم. من به روز غدیر رسیدم و امروز با امام زمانم حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بیعت می کنم. یا علی؛ این هم امضای من. یا صاحب الزمان تا آخر عمر با شما هستم و این هم امضا و پیمان من. حضار همه می آیند و پیمان می بندند و شلوغ و زیبا می شود. همه ابراز عشق می کنند. روی تابلوها دلنوشته هایی مکتوب می شود: جانم فدای مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، آقا دستتان را می بوسیم و کاش شما را می دیدیم و با شما بیعت می بستیم و … . همه اینها یک تابلوی مصور بسیار زیبا و دلنشین و دل انگیز برای سال های دیگر می شود. اگر سال های بعد انجام دادید، می توانید آنها را هم روی سن بگذارید.

من تابلویی بالغ بر دو، سه هزار امضا از سالهای سال دارم که مردم نوشته اند. بعضی مرحوم شده اند، بعضی از دایره نزدیکان دور رفته اند ‌و بعضی قوی تر شده اند. این یک میراث زیبایی است که وقتی حضرت ظهور کردند، تقدیم ایشان خواهیم کرد. خواهیم گفت مردم روز غدیر با شما بیعت کرده اند و این هم اسامی آنهاست. هدیه زیبایی است و ان شاءالله که باشیم و بتوانیم آن را تقدیم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف کنیم.

یک طرح دیگر، طرح رنگ هاست که می تواند ما را در جشن ها یاری کند. سن را در چند رنگ، مثلا شش یا هفت رنگ با پارچه های رنگی و شال هایی که آویزان شده، تزئین می کنیم. المان هایی از رنگ روی سن علاوه بر طرحی که به سن می دهیم، قرار می گیرد. مجریانی که این برنامه را اجرا می کنند، با پیراهن ها یا شالهای رنگی که انداخته اند، باشند.

من معتقدم کسی که برای غدیر و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تبلیغ می کند، خودش باید زندگی رنگارنگ و شادمان و شاداب و آرامی داشته باشد. به فقر و دارایی و امکانات کم و زیاد نیست. ممکن است تنها یک اتاق و یک بالش و یک رختخواب داشته باشم و بگویم خدایا هزار مرتبه شکر که دلم خوش و آرام است. اما یک نفر صدها میلیارد پول دارد و آرام نیست. پس به دارایی و نداری و مریضی و سلامتی نیست.

دل خوش و با توکل، زندگی آرام و بدون اضطراب و استرس یعنی زندگی اهل بیتی. تا جایی که بتوانم، سعی می کنم به دست بیاورم اما اگر نشد و قسمت و روزی ام نبود، شکوه و گلایه و اه! این چه دینی است که نمی تواند به من خانه دهد، اه! این چه خدایی، اه! این فلان را نداریم. در آن شکایت نداریم و به جای شکوه، شُکر داریم. به جای ضجه و مویه، صبر داریم. صبر یعنی مقاومت. صبر یعنی می جنگم تا بدست آورم. صبر یعنی تلاش می کنم تا موفق شوم و از شکست نمی هراسم. صبر دارم و صبورم و شکیبا هستم. یعنی چه؟ یعنی می خوابم، الهی به امید تو و خدا روزی من را می رساند؟ نه، اتفاقا صبح زودتر می روم بیرون و شب دیرتر می آیم و با همه وجودم کار می کنم. راست می گویم تا برکت کند مالم. خیانت نمی کنم که روزی ام حلال باشد. این ها خیلی بحث های مفصلی است و خیلی دغدغه است که چگونه می توانیم موفق باشیم. ای کاش که در همایشی با هم راجع به موفقیت گفتگو کنیم که چه قدر المان های دینی و مذهبی دارد و ما هیچکدام از این المان ها را رعایت نمی کنیم که موفق نمی شویم. الحمدالله همه شما موفق و خوب هستید. بقیه کسانی که گلایه می کنند را می گویم.

اگر بخواهیم غدیر را تبلیغ کنیم، باید خودمان از خود گذشته باشیم و خودمان ایثارگرتر از بقیه باشیم. شما مبلغ هستید، خدمتگذارید، علمدارید، پرچمدارید. یعنی شما تابلو هستید، یعنی شما می گویید من از همه نزدیک تر هستم، من مدافع هستم. خب شماها در جامعه یک رده بالاتر هستید. کسانی که می خواهند جشن بگیرند و عزا به پا کنند، فاطمی ها، عاشورایی ها، غدیری ها، نیمه شعبانی ها، مباهله ای ها، ماه رمضانی ها، امام حسنی ها، امام رضایی ها، باید زندگی خودشان خوب باشد. ببینید بچه ها اگر کسی اهل غدیر باشد و اهل ائمه علیهم السلام و شیعه باشد، باید زندگی خودش خوب باشد، همسرش از او راضی باشد، پدر و مادرش از او خشنود باشند و برادرهایش به او احترام بگذارند و جاری و باجناقش بگویند: نه این آدم خوبی است. این ها تبلیغ اصلی است. حالا کاری ندارم ان شاءالله که شماها هستید و حتما هم هستید. من به خودم و امثال خودم می گویم.

باید زندگیمان رنگارنگ باشد. این طرح رنگ ها را ریخته ام که مجریان مان با یک تیشرت رنگی یا خانم ها با یک لباس رنگی روی سن می روند. روی سن چهار المان رنگی داریم. آبی، قرمز، زرد، سبز، بنفش، صورتی یا نارنجی؛ هرچه می خواهید. برای هفت رنگ طرح نوشته ام. آبی یعنی آرامش؛ اقایان و خانم ها، این شال آبی را می بینید که انداخته ام دور گردنم؟ یعنی من می خواهم آرامشم بیشتر باشد. وقتی با امیرالمؤمنین علی علیه السلام، با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف دست می دهم، می گویم من می خواهم غدیری باشم. پیمان بستم و محب و شیعه هستم. یا امام زمان؛ کمی توکلم پایین است. لذا استرس دارم، اضطراب دارم. این شال آبی را از غدیر گردنم می اندازم و می گویم آرام باش که ما صاحب و پدر داریم. ما پشت و پناه داریم، ما خدا داریم و او ما را می بیند. خدا روزی ما را می رساند. ما را آرام می کند و مشکلاتمان را حل می کند.

صبور باش. آرام باش. استرس و اضطراب را از خودت دور کن. توکل یعنی الهی به امید تو، خدایا به تو تکیه کردم، خدایا پناهم تویی. آمده ام به پیش تو. الا به ذکر الله تطمئن القلوب و بالاترین مصداق ذکر خدا، اهل بیت علیهم السلام هستند. من آمده ام در خانه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تا آرام باشم و از این پس استرس و اضطراب کم تری داشته باشم. هرکس در جمع ما استرس زیاد دارد و می خواهد آرام باشد، امروز این شال را به گردنش بیاندازد و این رنگ را در زندگی اش بیشتر کند. زندگی اهل بیتی ها، زندگی شیعیان و محبین باید رنگارنگ باشد. زندگی خاکستری و سیاه سفید، زندگی پر از تنش و دردسر و اضطراب برای ما نیست. اگر شده که داستانی دیگر است. اگر الان دچار زندگی مضطرب هستید، حتما به من پیام دهید تا ریشه یابی کنیم. می خواهیم به مردم بگوییم مردم اینجا هرکس هست، باید توکلش زیاد باشد.

مردم! رنگ قرمز یعنی محبت، یعنی عشق، یعنی مهربانی. اگر کوری از خیابان بگذرد، می رویم دست او را می گیریم. می گوییم بگذار من از خیابان ردش کنم تا یک وقت ماشین به او نزند. این همه جوان در خیابان های پر شبهه و شک و گرفتاری های اعتقادی هستند. خب ما دستشان را می گیریم و می بریم آن سوی خیابان تا به سر منزل سعادت و مقصود برسانیم. این یعنی عشق و محبت. همسایه مان را تحمل و حق او را رعایت می کنیم. این ها همه یعنی عشق و ایثارگری و از خودگذشتگی و محبت بی منت این هم از رنگ قرمز.

به همین ترتیب رنگ های دیگر مثل رنگ نارنجی و زرد و بنفش و صورتی. من برای رنگ ها قصه هایی نوشته ام. شما هم می توانید بنویسید. مثلا رنگ نارنجی را به عنوان رنگ تلاش و کوشش و مجاهدت و حرکت جهادگونه و از پا ننشستن و همواره در کوشش و جد و مجاهده بودن. این ها رنگ هایی است که در صورت کم رنگ بودن، می توانیم در زندگی خود زیاد کنیم. صورتی را همینطور امیدواری بگذارید. رنگ زرد یعنی ما ناامید نیستیم و یأس و ناامیدی در ما وجود ندارد. اصلا نمی خواهد به فلسفه رنگ ها رجوع کنید. رنگ را شما خلق و آن رنگ را شما نماد کنید. با توکل می خواهیم برای رنگ ها روح بدمیم که زندگی رنگارنگی داشته باشیم.

آقایان و خانم ها؛ ما اگر اهل تبلیغ هستیم، باید برای تبلیغ کردنمان هزینه بدهیم و هزینه آن فقط پول نیست. هزینه اش فقط امکانات نیست. هزینه اش خودمان هستیم. هزینه اش از خودگذشتگی و ایثار است. هزینه اش این است که اگر فلان جشن را می گیرید و کسی قبلا چیزی به شما گفته است، نگزاری به حساب او. بلکه بروی به او بگویی عزیزم! من از تو گذشتم. کینه و کدورتی از تو به دلم نیست یا بگویید بیا همدیگر را حلال کنیم. نترسید از این که بگویید عه! فلانی پررو می شود! نه او را به خدا بسپارید. شما بگویید که ما اهل بیتی ها، ما غدیری ها، ما امیرالمؤمنینی ها، ما امام زمانی ها اهل کینه و کدورت و قهر نیستیم. مثل اربابمان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و مثل اربابمان حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله.

این ها همه چیزهایی هست که می تواند به ما کمک کند و باید کمک کند و کمک هم می کند. این هاست که اصل تبلیغ است. خانواده هایمان باید از ما راضی باشند. برادرمان از ما خشنود باشد. همسرمان از ما رضایت داشته باشد. این ها می شود زندگی. تیغ شمشیر تبلیغ های ما را این چیزها بران تر می کنند. این چیزهاست که تأثیر کلام ما را بیشتر می کند. اگر تبلیغ کنید و کسی بگوید که بچه هایش او را را نفرین می کنند و می گویند این بابای ما فلان است، اصلا ما را سپرده است به فلان، انگار نه انگار که ما بچه داریم. ببینید این ها تبلیغ نمی شود. این ها تیغ بران ما را کند می کنند.

بنابراین احتیاج داریم به احادیث اخلاقی اهل بیت علیهم السلام رجوع کنیم. آنان از این موضوعات بسیار گفته اند. خوب همسرداری کردن برای بانوان جهاد است. معاشرت با خوشی و خرمی با همسران اتفاقا پر از ثواب است. روایت عجیبی دیدم منبع آن را برایتان پیدا می کنم و می فرستم که پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله فرمودند: نشستن مرد بر سر سفره خانواده ارجح است؛ بر اینکه آن مرد بر سر سجاده به نماز مستحبی بشیند. حالا ایستاده ایم و می خواهیم نماز بخوانیم. چهار رکعت نماز اضافه تر می خوانیم. خانم مان می گوید آقا نیامدی، شام یخ کرد. الله اکبر! می گوید بخورید شماها. این نمی شود مبلغ و خدمتگزار. خدمتگذاری خوب است که پیش بچه هایش و خانواده اش شام بخورد. نمازش را هم می خواند.

اگر همسایه ای با ما بد رفتار می کند و ما به روی خودمان نمی آوریم، نترسید از این که بگوید فلانی حق ما را خورد. اتفاقا ما چون چادری و هیئتی و امام زمانی و امیرالمؤمنینی هستیم، می گوییم حق ما را شما ضایع کردید اما ما به خاطر اینکه حرمت نگه داریم، بی احترامی و بی حرمتی نمی کنیم. حالا به هر روشی. من اصلا کاری با روش آن ندارم. الان موضوع بحث ما نیست. من می گویم که ما باید آدم های خوبی باشیم. باید آدم های سربلند، عزت مند، صبور و موفق و پیروز باشیم و می توانیم باشیم. به خدا می توانیم بشویم. به پولداری و بی پولی نیست. به امکانات خوب و بد نیست. به قیافه نیست. به تیپ نیست. خودمان باید دلمان را صاف و پاک کنیم.

ان شاءالله موفق و پیروز و قدرتمند باشید. با تمام وجود برایتان بهترین آرزوها را دارم. می دانم می توانید موفق باشید و غدیر امسال را بلند آوازه تر کنید. هر کمکی از دست من بر می آید، با همین امکانات کم، با همین ایده های مورچه وارم و با تمام وجودم در خدمت شما خواهم بود. نوکری شما و کوچکی تان را می کنم. همه و همه، دست به دست هم می دهیم و غدیر امسال را رنگ و بوی دیگری خواهیم بخشید. ارادتمند همگی هستم.

یا علی مدد
 التماس دعا