کارگاه آموزشی شماره ۴۵ – با قدرت و اقتدار بیشتر، پیش به سوی جشن های بزرگ نیمه شعبان

صوت کامل کارگاه:

بسم الله الرحمن الرحیم

در این جلسه می خواهیم بررسی کنیم که چطور می شود امسال جشن نیمه شعبان را با قدرت و قوت بیشتری برگزار کنیم.
این سال ها که جشن نیمه شعبان در فصل بهار است، طبیعت بیشتر با ما همراه و فضا برای جشن های رو باز هم فراهم است و در فرصت پانزده روزه نوروز که مشغله ها کمتر است، می توانیم با فکر و تمرکز بیشتر، استفاده از آیات و روایات و گوش کردن سرودها و در کل کارهای مربوط به خدمت گزاری برای حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف کار کنیم.

جلسات اکثر گروه ها بعد از تعطیلات، یعنی روزهای ۱۶ و ۱۷ و … شروع می شود و درخواست سرود و مجری و متن و … می کنند. پس با استفاده از این فرصت ها کار مرتب شده و چکش کاری شده ای تحویل دهیم و کلمه به کلمه متن ها را با حوصله بنویسیم و با دقت بکار بریم.
با نگاهی به تقویم می بینیم که در سه چهار سال آینده، نیمه شعبان در نوروز قرار می گیرد و در این برهه کارهای بسیار عمیق و ظریفی باید در دستور کار قرار گیرد. باید عده ای از جوانان خلاق را برای این کار تربیت کنیم و آموزش دهیم و به این فکر کنیم‌ که در نوروز چه پیام هایی می توان ساخت و قصد صادر کردن چه پیامی را داریم!

مثلا «پیام بهار در بهار» که به سادگی می یابیم چقدر کلیشه است! پس باید فکر کرد و واژه های جدید ساخت و آنها را نشر داد و نباید منتظر باشیم شعاری کلیشه ای و غیر جذاب انتشار داده شود. پس سزاست جانانه تر به این مهم بپردازیم. در این سالها می بایست در شهرک های شمال، ترمینال ها، به ویژه در شهر مشهد، در هتل ها، خیابان ها، فرودگاه ها و … به فکر برگزاری مراسم بود. در فرودگاه ها می شود مراسم برگزار کرد. چرا که دارای جمعیت زیادی هستند. به طور مثال در شهرک هایی که ویلا وجود دارد و می توان خدمتگزاری به حضرت کرد، سعی کنیم حضور فعال تری در آنها داشته باشیم و مهربانی و احسان کنیم و با مشارکت بیشتر بتوانیم عضو هیئت مدیره آنها شویم و برنامه هایی برای شب نیمه شعبان برگزار کنیم.

مثلا اگر می خواهیم در فرودگاه استند بگذاریم، باید به فرودگاه نامه بدهیم و اگر فرودگاه گفت در چند جا می توانید این کار را انجام دهید، از حالا که فرصت هست، به فکر این باشیم که این استند چه طرحی باید داشته باشد؟ چه کسی استند می سازد؟ در شهرک ها چه سِن و صحنه ای باید آماده کرد و از اکنون برای سال های بعد فکر کنیم که چه تناسبی بین بهار و وجود نازنین امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است؟ و این فکرکردن و تراوش ایده ها با چند جلسه امکان پذیر نیست و باید از الان فکر و چاره اندیشی کرد.
نکته بعد درباره اذان مغرب است که اگر شروع برنامه بعد از نماز باشد، برنامه باید بعد از ساعت های ۸ و ۹ انجام شود و این موضوع ما را محدود می کند. پس باید امکانی جهت خواندن نماز جماعت در مکان مورد نظر باشد و این که برنامه دو قسمتی باشد. قسمتی قبل از اذان مغرب و قسمتی بعد از آن‌ و کار مبارکی است که سعی کنیم نماز جماعت را در برنامه بگنجانیم و بعد از اقامه نماز آنها را به جشن دعوت کرد.
اما آنچه که باید اراده ما را در کار تقویت کند، این است که از چهل یا پنجاه روز قبل، روزه های کلامی، خواندن نماز شب و … را شروع کرد و منظور از اراده این نیست که با پتانسیل و توان حداکثری در کارهای یَدی و تدارکاتی و … در نیمه شعبان کار کرد. اگر در جایی بگوییم السلام علیک یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و کسی گریه اش بگیرد، فرد مقابل است که دل آماده ای دارد و با شنیدن نام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف راهی کوی او می شود و گریه اش می گیرد اما این دلیل نمی شود که ما تکراروار جملاتی را بگوییم و در مردم انقلاب ایجاد کنیم. بلکه باید خودسازی کنیم و با اعمال مستحبی در ماه رجب و … در جهت خودسازی قدم برداریم. برای این که در نیمه شعبان، جشن فقط سِن یا دکور سخنرانی نیست بلکه جشن به سوزِ دل شماست و جشن موفق، جشنی است که همه ارکان آن هماهنگ باشند. از تدارکات دمِ در تا روی سَن باید برای یک هدف و با خلوص و توسل و همه وجود کار کرد.

در هر مکانی که وارد شده و در جشنی صحبت می کنیم و … ، خوب نیست که چند نفر منقلب شوند و به یاد حضرت بیفتند. بلکه باید همه اعضا منقلب شوند و در صحبت کردن از حضرت باید سعی ما بر این باشد. چرا که از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و کل انرژی عالم صحبت می کنیم و طوری نیست که بخواهیم بگوییم نشد و هیچ تأثیری نگرفتند. حال ممکن است عده ای تأثیر نگیرند؛ به هر دلیلی اعم از دور بودن از حال و هوای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و عدم تمرکز و … که اگر این افراد را نزدیک به ده درصد در نظر بگیریم، بقیه باید تأثیر بگیرند و سعی ما باید بر این موضوع باشد. اما اگر عده ای تأثیر گرفتند و منقلب شدند، حواسمان به این باشد که به خودمان نگیریم و بدانیم که ما واسطه هستیم و بدانیم که منبع انرژی او آن قدر قوی است که از وجود افرادی امثال من که رسانا نیستند و از جنس چوب هستند، رد می شود و برق، وجود شنونده را می گیرد. باید این طور دید که او چقدر غریب است که فردی مانند من از او صحبت می کند و معرفت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را در دل کسی می اندازد.

عباراتی که امام باقر علیه السلام در وصف امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بیان فرمودند: او طرید (کسی است که طرد شده)، فرید و وحید (تنها و بی کس مانده)، شرید (کسی است که مردم او را رها کرده اند) و توصیه می کنم کتاب غربت در آفتاب دکتر بنی هاشمی را حتما مطالعه فرمایید که بسیار کتاب خوبیست.

بنابراین:

1. اگر صحبتی کردیم و کسی تأثیر پذیرفت، به خودمان نگیریم.
2. طوری نباشد که فقط یک نفر تأثیر بگیرد و باید اکثریت تأثیر بگیرند.
3. اکنون وقت آن است که شمشیرهایمان را بران تر کنیم و به خودسازی و تقویت روحی بپردازیم.

جشن را برای این می گیریم که خدمتگزاری به حضرت کنیم و پلی شویم برای این که مردم را متوجه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف کنیم‌.
پس هنوز که فرصت هست، هدفتان را از برگزاری جشن نیمه شعبان بنویسید. چرا که وقتی هدفتان را نوشتید، می توانید جشن را به درستی برگزار کنید که باید هدف جشن مشخص باشد. مثلا جشن میگیریم که مردم را با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف آشنا کنیم. پس خود شما باید با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف آشنا باشید و تحقیق و مطالعه و پژوهش راجع به حضرت داشته باشید. به طور مثال؛

1. از اهداف این است که مردم را با وجود نازنین امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف آشنا کنیم.
2. یکی از تعظیم شعائر الهی و روز مهمی است.
   و خیلی اهداف دیگر …

موضوع دیگر این که موانعی که با مردم داریم، به خاطر سوء رفتارهای ماست که باید آن را رفع کنیم. پس با اخلاق خوب، با درست انجام دادن کار، دادن قرض الحسنه به افراد نیازمند و … می توان ضریب نفوذ خود را درجامعه افزایش دهیم. مثلا اگر می خواهیم در بهزیستی جشن بگیریم، باید تا آخر پای کار بایسیتیم. چرا که وقتی یک سال در یک بهزیستی جشن بگیرید، انتظار در بین بچه ها ایجاد می شود و در سال های بعد بچه ها منتظرند که به آن جا بروید و برنامه اجرا کنید. و این قدر در این زمینه ها ضعیف کار شده است که افراد وقتی به بهزیستی می روند و می خواهند کار کنند، به آنها می گویند مثلا گروهی مدتی پیش آمدند و به بچه ها قول دادند که جایزه بدهند اما جایزه ندادند و ما معذوریم از این که دوباره گروهی را بپذیریم و به جای ما، بهایی ها می روند و با مرتب ترین برنامه ها و هزینه ها برنامه اجرا می کنند و فرهنگ های بهائیت را ترویج می کنند. اگر قول بدهیم و عمل نکنیم، ضد تبلیغ است و باعث می شود دیگران هم نتوانند به خوبی جشن برگزار کنند.

و حرف آخر این که:
در صحنه عاشورا می بینیم که حضرت قاسم علیه السلام از امام حسین علیه السلام درخواست می کنند که به میدان جنگ بروند. حضرت قاسم علیه السلام بسیار اصرار کرد و بسیار طول کشید و دو نفر از شدت گریه از حال رفتند. وقتی حضرت قاسم علیه السلام به میدان جنگ رفتند،

1. قبل از آن اصرار بسیار کردند
2. زره و لباسی به تن ایشان نبود
3. حتی بند نعلین ایشان کمی باز بود اما محکم قدم برمی داشتند

وقتی حضرت قاسم با لباس دشداشه عربی خود به میدان رفتند، باید دانست که می توان با هر لباسی پا به میدان تبلیغ نام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف گذاشت و باید اصرار کرد تا به میدان رفت.

و فرق امام حسین علیه السلام و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف این است که اصحاب امام حسین علیه السلام باید اصرار می کردند تا اجازه حضور در رکاب حضرت را داشته باشند، اما امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باید هر بار به ما اصرار کند که به میدان بیاییم و از او بگوییم و به جای این که ما از حضرت بخواهیم که برای او کار کنیم، او باید به ما اصرار کند تا برای او کار کنیم. پس ما باید اصرار کنیم و اگر امکانات و زرهی نیست، با همان امکاناتی که می توانیم برای حضرت کار کنیم. و اگر گاهی وقت ها بند کفشمان باز است، محکم قدم برداریم و در میدان نصرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف پافشاری کنیم.

سعید بن عبدالله هنگامی که حضرت در ظهر عاشورا نماز خوف می خواند، وقتی تیرباران شد و وقتی نماز حضرت تمام شد، سرش را روی پای امام حسین علیه السلام گذاشت و به ایشان عرض کرد: آیا وفا کردم؟ و امام حسین علیه السلام فرمود: بلی.

آیا ما می توانیم بگوییم در میدان نصرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف وقتی که جان به لبمان رسید، به حضرت بگوییم یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف آیا وفا کردم؟

این کلامی بلند است و از دهان افرادی امثال من نباید بیرون بیاید، چرا که وقتی به ما می گویند آیا در مجلس چای می ریزی؟ بگوییم خیر، من از این کارها نمی کنم و … آیا در جشن، ماشین ها را به مکانی خاص برای پارکینگ راهنمایی می کنی؟ خیر این کارها در شأن من نیست و … و موارد دیگر …

در این مواقع نباید حرف از شأن و اینگونه بحث ها زد و حب و بغض شخصی را در این بحث ها وارد نکنیم و تا می توانیم باید به حضرت خدمتگزاری کنیم و با ایثار و احسان و گذشت و مهربانی مان سعی کنیم تیری به سمت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف پرتاب نکنیم، بلکه تیرهایی که به سمت حضرت می آید را دفع کنیم تا روزی باشد که بتوانیم موقع جان دادن از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بپرسیم آیا وفا کردم؟ و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بفرمایند بله و آن روز، چه روز خوبیست …