کارگاه آموزشی شماره ۸۷ – طرح پیمان برای جشن های غدیر خم

طرح پیمان برای جشن های غدیر خم نسل به نسل
در کارگاه آموزشی شماره ۸۷ – طرح پیمان برای جشن های غدیر خم راجع به عهد و پیمان صحبت هایی داریم ، بررسی غدیر و بحث پیمان و بیعتش با امیرالمؤمنین علیه السلام ، بعد از امیرالمؤمنین علیه السلام . اگر بخواهیم کار خیلی خوبی انجام دهیم ، بخواهیم یک انسان برگزیده باشیم ، بخواهیم آدم خیلی خوب باشیم ، باید وفای به این عهدها داشته باشیم .
صوت کامل کارگاه طرح پیمان برای جشن های غدیر خم :
متن کارگاه پیمان برای جشن های غدیر خم :
بِسمِ رَب المَهدی
اَلَّذی یَملأ الله بِهِ الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلاً کَما مُلِئَت ظُلماً وَ جَوراً
عرض ادب و احترام و تبریک دارم خدمت همه سروران عزیزم همه بزرگواران و خدمتگزاران عالی مقام، دوستان و سروران عالی قدرم. از ابراز محبت و لطف شما واقعاً سپاسگزارم. نمی دانم چطور از ابراز لطف شما و اظهار محبتتان باید از شما تشکر کنم. واقعاً خاک پای شما هستیم. آنقدر شما زحمت می کشید و خوب و گل هستید. خدا خیرتان بدهد. خدا به همه شما برای این همه خدمتگزاری های خالصانه و مهم شما نیرو و قدرت بیشتر عطا کند. حقیقتاً خودم را مصداق این شعر میدانم که عرض کنم خدمت تک تک شما به خاطر دست بوسی و پابوسی که:
من خاک کف پای سگ کوی نگاری / کو خاک کف پای سگ کوی تو باشد
واقعاً افتخاری است برای من که در خدمت شما باشم و هستم. و از این بابت خدای متعال را شکرگزارم. از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، بابای مهربانم که همه دور ایشان بگردیم، فدایش بشویم، فدای خاک پایش بشویم، سپاسگزارم و ممنون ایشان هستم. از همه اساتید و بزرگواران و کارگزاران این کانال بسیار بسیار شریف و ارجمند ممنون و سپاسگزار هستم و دست یکایک کارگزاران محترم را میبوسم که این فرصت مغتنم را فراهم کردند.
پیام های مختلفی برای من می آید و بررسی می کنیم، می بینیم که در اقصی نقاط دنیا و از گوشه و کنار کشور عزیزمان، دوستانم تا این حد با محبت و با قدرت کار می کنند و حقیقتاً غبطه می خورم به حال شما، خدا خیرتان بدهد و موفق و پیروز باشید. از اینکه امشب با تأخیر در محضر مبارک شما رسیدم، عذرخواهی می کنم. من به واسطه اینکه برنامه ای داشتم و متأسفانه آنجا سر تایم تمام نشد و ۱۵یا ۱۶ دقیقه ای را مجبور شدم آنجا بمانم، کمی دیر شد. عذرخواهی می کنم و چند دقیقه ای هم برای ارتباط معطلی پیش آمد و من واقعاً شرمنده هستم.
حلال کنید. عذرخواهی می کنم. به سرعت سر طرح می رویم. عرض می کنم امشب خیلی کوتاه مزاحم هستم. ان شاءالله فرصت های بعدی باز بیشتر در خدمت شما خواهم بود.
مقدمه
طرحی بود که فکر می کنم آن را یک بار در یک سال گذشته (نمی دانم در چه موقعیتی بود) خدمتتان عرض کرده بودم. ما امسال از شروع جشن های غدیر و همینطور در سال گذشته مفصل روی این کار کردیم و اتفاق خیلی خوشایندی رقم خورد و مردم استقبال خیلی خوبی کردند. لذا سروران عزیزم پیشنهاد دادند که در رابطه با این طرح گفتگویی داشته باشیم.
همانطور که می دانید، مخاطبینِ ما از قشرهای مختلف و نیز آدم های مختلف تشکیل می شوند. ما در جشن هر کاری که می کنیم، در پرزنت خطبه شریف و وزین غدیر، تبیین غدیر، تبیین مباهله، تبیین فضای بیعت با امیرالمؤمنین علیه السلام و گوش کردن به حرف پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، همه اینها هست ولی همواره باید روی حلقه هایی که ما را با برنامه های دیگر مرتبط می کند، فکر و کار کنیم.
برنامه های جشن های ما به هم متصل نیست. یعنی باید حلقه ای داشته باشیم که آنها را پلان به پلان به هم برساند و به یک اوج برسد و آن اوج مثلاً نقطه پایان جشن بشود که مردم استفاده کنند و لذت ببرند و اتصالی معنوی پیدا کنند و حال خوبی داشته باشند. ما باید روی این حلقه ها کار کنیم. چطوری از سرود برسیم به تئاتر، از تئاتر برسیم به سخنرانی، از سخنرانی جمع کنیم، برویم پذیرایی؟ همه را باید فکر کنیم.
این حلقه ها خیلی موارد مهمی هستند. در فرصت بعدی ان شاءالله و به امید خدا خیلی دوست دارم که این صحبت را با همدیگر داشته باشیم و این گفتگو را با همدیگر داشته باشیم که چطوری این دو را به یکدیگر وصل کنیم.
الان خیلی سخت می توانیم غدیر را به وجود نازنین امام زمان علیه السلام مرتبط کنیم. چون مدام صحبت امیرالمؤمنین علیه السلام و حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم است. ما فقط یاد گرفتیم که قسمت ۸ خطبه غدیر را می خوانیم یا می گوییم و فکر می کنیم که خیلی کار امام زمانی انجام می دهیم. البته خوب است. خیلی هم خوب است. با شما که صحبت می کنم، چون کاملا جمع حرفه ای هستید، اصلا استانداردها و سطح ها اینقدر بالاست که نمی خواهم خدای نکرده تخطئه کنم.
می گویم کار مذهبی و کار حرفه ای، کار معنوی ای که ما انجام می دهیم، باید روی دقیقه دقیقه جشنمان فکر کنیم و روی دقیقه دقیقه اش هدف گذاری کنیم. روی ۵ دقیقه، ۱۰ دقیقه اش، هدف گذاری کنیم. برای جمله جمله اش هدف گذاری کنیم. بگوییم آقا این جمله را می گویی، برای چه کاری؟ این حرف را میزنی، برای چه منظوری؟ برای چه مخاطبی؟ منظورت از این حرف چیست؟
خب، تا اینجا این مورد را داشته باشید. حالا منظورمان چیست؟ می گوییم قصد داریم جشن غدیرمان پلی شود که ما را به در سرزمین مهدوی برساند و اتصال به معنویت و مهدویت داشته باشیم. ببینیم چه باید بکنیم. ما گفتیم اگر بتوانیم این طرح را پیاده کنیم، ممکن است بتوانیم به این هدف دست پیدا کنیم. شما نقد کنید. راجع به آن نظر بدهید.
توضیح طرح پیمان
بعد از سخنرانی، مثلا یک پذیرایی میانی ۵ تا ۱۰ دقیقه ای می کنیم. اگر مجری عوض شود، بهتر است و اگر شرایطش نبود، همان مجری روتین جشن این طرح را اجرا می کند. به هر حال اگر مجری روتین جشن با مجری برنامه پیمان یکی نباشد، مردم حس جدیدی پیدا می کنند. مجری قوی تری که خسته هم نباشد و معنویت بالایی داشته باشد. بتواند جو جشن را در دستش بگیرد.
✔️ پلان اول: راجع به عهد و پیمان صحبت هایی داریم. می گوییم روز غدیر، روز پیمان است. روز عهد است. روز توافق و قرارداد است. چرا؟ به خاطر این که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به مردم می گویند: حالا که من معرفی کردم و شما شناختید و قبول کردید، باید بیعت کنید و پیمان ببندید. با چه کسی؟ با امیرالمؤمنین علیه السلام. بعد از امیرالمؤمنین علیه السلام، امام مجتبی علیه السلام. و بعد از ایشان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و همینطور تا امام زمان علیه السلام.
چون آن روز، روز بیعت با مردم بوده، سه روز طول کشیده و مردم سه روز اتراق کردند و تک به تک، نفر به نفر، دست به دست بیعت کردند. این عهد و پیمان گیری اینقدر اهمیت داشت. پس اساسا روز غدیر روز پیمان و عهد است. معرفی، تثبیت و پیمان و بیعت. قسمت سوم غدیر در واقع پیمان گرفتن و عهد بستن بوده است.
پس ما هم سه قسمت می کنیم: اول بیان توحید و اعتقادات، بعد بیان فضایل امیرالمؤمنین علیه السلام و اعلام جانشینی و خلافت ایشان بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، و بعد از آن هم بیعت و پیمان با این امیر غدیر، با جانشین بلافصل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم. پس پلان اول ما شد بررسی غدیر و بحث پیمان و بیعتش.
✔️ در پلان دوم می گوییم: آقایان! خانمها! همه ما در این دنیا، در جامعه ای که زندگی می کنیم، در عهد و پیمان کسی هستیم. مؤمنان در عهد و پیمان با خدای متعال هستند. منتظران در عهد و پیمان امام زمانشان هستند. شیعیان در عهد و پیمان امامانشان هستند. اهل سنت در عهد و پیمان مفتی هاشان هستند. زن و شوهر در عهد و پیمان همدیگر هستند. حتی پدر و فرزند و مادر و فرزند هم در عهد و پیمان هم هستند.
(خدا ان شاءالله همه پدر و مادرهایی که زنده اند، سایه شان را مستدام و مستمر کند و همه پدر و مادرهایی که به رحمت خدا رفته اند، از جمله مادر خود این حقیر را امشب از این سفره با فضیلت بهره مند کند. امیدوارم خداوند همه را غریق رحمت واسعه اش کند). خلاصه در همه شئون زندگی ما عهد و قرار و قول و قرارداد و توافق هست. مؤجر و مستأجر، کارمند و مدیر، پیمانکار و کارفرما، پدر و مادر، همسر و شوهر و … همه اینها در عهد هستند.
پس اصلا نمی توانیم بگوییم که آزادِ آزاد هستیم و در بند هیچکس نیستیم. یک نفر در عالم خلقت در بند هیچکس نیست، در پیمان هیچکس نیست. هیچ حقی به گردن کسی ندارد، آن هم فقط بیعتش با خدای متعال است. فقط عهد و پیمانش با خدا است. آن هم صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. فقط ایشان هستند. می خواهم به شما بگویم اساساً مردم همه در عهد و پیمان هستند. البته من این را باز کردم، این پلان را خیلی باز کردم، لازم نیست شما این قدر مبسوط به مردم بگویید. فقط نکته لازم را از حرف های من بردارید و به مردم ارائه دهید.
✔️ در پلان سوم می گوییم اگر بخواهیم کار خیلی خوبی انجام دهیم، بخواهیم یک انسان برگزیده باشیم، بخواهیم آدم خیلی خوب باشیم، باید وفای به این عهدها داشته باشیم. چه فطری باشد و چه مدنی. هرکس خوش قول است، هرکس باوفا است، هرکس به قراردادش پایبند است، هرکس حرف می زند، پای حرفش می ایستد، هرکس امضا می کند، سرش برود، امضایش نمی رود، قطعا آدم خیلی خوبی است. اینگونه انسان ها نمونه هستند. همه اینها را دوست دارند. اصلا خوش قولی و باوفایی یک فضیلت است. قبول؟
✔️ در پلان چهار می گوییم ما با پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در غدیر عملاً حاضر بودیم، چرا؟ چون ماجرای غدیر را شنیده ایم. الان هم مردم، مخاطبان ما، مهمانان ما شنیدند. شنیدید دیگر؟ شنیدید چه اتفاقاتی افتاده است؟ پس به نوعی حضور داشته اید. یعنی این پیام به شما رسیده است. شما آگاه شده اید از این فعل و انفعالاتی که انجام شد و این قول و قراری که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند. ما عملاً به نوعی حاضریم. شنیدهایم. حال میخواهیم پیمان بندیم یا نبندیم.
می خواهیم به حرف پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم گوش بدهیم یا ندهیم. کسی در صدد اجبار نیست. اما می گوییم پیامبرِ به این خوبی، پیامبرِ به این با رحم و شفقت و عطوفتی، پیامبری که وقتی از کوچهای می گذشتند، می گفتند حتما رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم از اینجا رد شده اند، چرا؟ چون بوی عطری که می آید، بوی تن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است. بوی عطر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است. به به! اینقدر خوشبو، خوشرو، خوشخو بودند.
خوب این پیامبرِ به این نازنینی را که خدا لطف کرده از بین ۷ میلیارد آدم، ما را امت او قرار داده و شکرش اصلا به جای آوردنی نیست، حالا می خواهی به حرف پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم گوش بده، می خواهی گوش نده. می خواهی ابلاغی که فرمودند فَلْیُبَلِّغِ الْحاضِرُ الْغائِبَ می خواهی ابلاغ را به دیگران برسان، می خواهی نرسان. اگر دوست داشتی و می خواهی با امیرالمؤمنین علیه السلام پیمان ببنددی، دستت را بالا بیاور و بگو آقا ما با شما هستیم. ای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم من به حرف شما گوش کردم.
یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم چشم. با کی باید بیعت کنم؟ آقا امیرالمؤمنین علیه السلام؟ یا علی علیه السلام من غلام شما هستم، من خاک پای شما هستم. بله؛ ما با امیرالمؤمنین علیه السلام هستیم. اگر بخواهیم پیمان ببندیم، ما هم می توانیم پیمان ببندیم. منتها ما کمی دیر رسیدیم. عین کسانی که از قافله عقب مانده بودند، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند بایستید. کسانی که عقب تر هستند به ما برسند، کسانی که پیش رفته اند، برگردند.
گویی اگر مثال بزنیم، فقط تمثیل را به کار ببریم، بگوییم که گویی پیامبران پیشین هم با امیرالمؤمنین علیه السلام و با آقا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ولایت علی علیه السلام بیعت کرده اند. ما هم که دیر رسیدگان زمان هستیم، باید بیعت کنیم. همه باید حول محور ولایت علی ابن ابیطالب علیه السلام باشند. عجیب است. خیلی جالب است. حالا فرصت نیست، نمی خواهم بازش کنم.
ما کمی دیر رسیدیم. ما میگوییم یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم قربان تان شوم، فدایتان شوم. ما هم با شما بیعت می کنیم. دستمان بالا، یا علی علیه السلام، ما با علی علیه السلام هستیم.
✔️ پلان پنج: اما الان وارث غدیر، یادگار ماندگار غدیر خم، میراث دار غدیر خم، امام حی و حاضر غدیر خم چه کسی است؟ یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم تکلیف امروز ما چیست که امیرالمؤمنین علیه السلام را در کوفه به شهادت رسانده اند؟ پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند که فرزندم، خاتم اوصیا که همنام من است، هم او که همه دانش ها نزد اوست، هم او که رشید است و … با توجه به بخش هشتم خطبه غدیر، او امام حی و حاضر شماست و امیر غدیر شما، حجه بن الحسن علیه السلام است.
ای مردم؛ اگر می خواهید بیعت و پیمان شما در غدیر درست و مستحکم باشد، عهدتان را باید با کسی ببندید که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در غدیر خم فرمود که او فرزندم مهدی علیه السلام است. او وارث و میراث دار من است. او کسی است که همه دانش ها نزد اوست. اوست که دولت او در همه عالم فراگیر خواهد شد، اوست که … پس باید با حجه بن الحسن علیه السلام بیعت کنیم.
تابلوی بسیار زیبایی وجود دارد که یکی از دوستان آن را کشیده است و همه خطبه غدیر در آن نوشته شده است و اسم پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، امیرالمؤمنین علیه السلام و حجه بن الحسن علیه السلام را دارد. این تابلو یا مشابه آن را برای حضار رونمایی می کنیم و می گوییم ما امروز برای بیعت با امام زمان علیه السلام چه رسمی داریم و چگونه باید بیعت کنیم؟ دست امام زمان علیه السلام کجاست که ما بگیریم و با ایشان بیعت کنیم؟ امروزه نماد عهد و پیمان و توافق و قرارداد، امضا است.
وقتی چیزی را امضا می کنیم، یعنی قبول داریم و توافق کرده ایم. پس از رونمایی از تابلو که همه خطبه غدیر در آن وجود دارد، می گوییم که این خطبه را به عنوان عهد و پیمان با امام زمان علیه السلام، وارث غدیر، امضا می کنیم تا بتوانیم به امام زمان علیه السلام بگوییم که آقا جان ما امضا کرده ایم. چون او که طرف اول قرارداد است، معرفی شده است و مشخص است. طرف دوم ما هستیم که تابلو را امضا می کنیم.
می گوییم هرکسی تمایل دارد در روز غدیر با امام زمان علیه السلام بیعت کند و پیمان ببندد، با امضای این تابلو که خطبه غدیر روی آن نقش بسته است، این کار را انجام دهد. میتوان از زیرصدا و افکت های صوتی استفاده کرد و هیجان ایجاد کرد و فضاسازی کرد. تابلو باید زیبا باشد. می توان تابلو را روی سن قرار داد تا همه امضا کنند یا به میان جمعیت فرستاد.
می توان یک نفر به نمایندگی از جمعیت انتخاب کرد تا تابلو را امضا کند و دلیل این کار هم از وی پرسیده شود و یادآوری شود که باید وفای به عهد داشته باشیم و به پیمانی که می بندیم و به کسی که با او پیمان می بندیم، فکر کنیم. عهد می بندیم و می گوییم یا صاحب الزمان! من با شما هستم و هر اتفاقی که بیفتد، پای عهدم می مانم. یا صاحب الزمان! شما هم به من کمک کنید. هر کسی که امضا کند، از یاران با وفای امام زمان علیه السلام می شود.
از هرکسی که تمایل دارد، می خواهیم روی سن بیاید و امضا کند. اگر مردم دو یا سه نفری می آیند روی سن امضا می کنند، می گوییم هرکی دوست داشت، بیاید روی سن. یک غلغله ای می شود. مردم کم کم بلند می شوند. آن وکال و صدا و سرودی هم که دارید، خیلی به این حال و هوا کمک می کند.
۴–۵ عدد خودکار یا ماژیک CD بگیرید و در اختیار مردم قرار دهید. آنها می آیند و امضا می کنند. مثلا فرض کنید ۱۰۰ نفر مهمان دارید،۶۰ نفر از آنها امضا می کنند. یک تابلو می شود هدیه به صاحب الزمان علیه السلام، هدیه به آستان مقدس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم که بگوییم یا رسول الله، ما کمی دیر به غدیر رسیدیم. اما صدای شما را شنیدیم، پیغام شما را دریافت کردیم، پیام شما به ما رسید.
خدا رحمت کند همه آن کسانی که این پیغام را به ما رساندند. از آن اول تا آخرشان. خدا ان شاءالله رحمت واسعه اش را بر سر هر راوی حدیث غدیر که اینها را به ما رساندند و ما فهمیدیم و در غدیر حاضر شدیم، بباراند. ما به لطف پیام رسانی آنها فهمیدیم که شما یا رسول خدا، این پیغام را برایمان آوردید. ما هم با شما بیعت کردیم. این هم امضای ما.
بعد همه که امضا کردند، بعد زمانی که مهمانان می روند بیرون، برنامه پایانی را انجام دادیم، تابلوهایمان را دم در خروجی یا در راهروی خروجی می گذاریم تا مردم به هنگام خروج مشاهده کنند.
آقایان و خانم ها ببخشید! شرمنده! عذر خواهی می کنم! ولی یادتان نرود و فراموش نشود عهد و پیمانمان. یک تابلو یا یک پرچم کوچکی فقط سردر خروجی نصب می کنیم که ما عهدمان را فراموش نمی کنیم. ما اهل نمک خوردن و نمکدان شکستن نیستیم. ما نمک شناسیم، ما حق شناسیم، ما ان شاءالله به مدد خود صاحب الزمان علیه السلام فراموش نمی کنیم. این کار و این پروسه خیلی مؤثر است.
آن وقت می توانید یادبودهایتان را به این حوزه اختصاص دهید. یادبودهایی که به مردم می دهید در خصوص همین پیام بگذارید. در ارتباط با همین شعار بگذارید. آن وقت فوق العاده می شود. هر دفعه که به آنان پیامک می دهید، هر دفعه که می خواهید جشن بگیرید، می گویید که ما همان غدیری ها هستیم. از پیمانتان که فراموش نکرده اید؟ یک ماه دیگر هم در محرم و صفر و در سایر مناسبت ها مرتب این پیام را جهت یادآوری برای آنها می فرستیم.
حرف آخر: این حرفی را که می گویم، باید مخاطبین تان اهلش باشند. اگر اهلش بودند، بعد این حرف را بگویید. این حرف را در جوامع عمومی، به عامه مردم نگویید. این حرف را اگر خودمانی ها بودند، اگر همه جمع هیأتی ها بودند، اگر مؤمن ها بودند بگویید. وقتی اینها آمدند بالای سن و امضا کردند و نوشتند و تمام شد، من یک سری متن دارم. آن متنها را برای شما فروارد می کنم و در اختیار ادمین محترم قرار می دهم تا در اختیارتان بگذارد. شاید به شما ایده بدهد. یک سری وکال ها و سرودهای خوب هم هست که همه شما به حمدلله دارید.
وقتی مردم امضا کردند و تمام شد، اگر جمع خودمانی بود، می توانیم بگوییم: آقایان! خانم ها! دستتان درد نکند. چقدر مردانه پیمان بستید. چقدر زیبا امضا کردید. دل نوشته هایتان خیلی عالی بود. همه از عمق دل برخاسته بود. خدا خیرتان دهد. واقعا ممنونیم که این تابلو را امضا کردید. این تابلو امانت می ماند. نسل به نسل، سینه به سینه، دست به دست تا ان شاءالله می رسد به دست خود صاحب الزمان علیه السلام.
ما چون می دانیم و ایمان داریم که پدرمان از زندان غیبت رها می شود و مولایمان ظهور خواهد کرد، این تابلو را امانت نگه می داریم تا به دست خود صاحب الزمان علیه السلام برسد.
مثلا محمد حسین فارسی، حمیدرضا احمدی، فاطمه خانم موسوی، این نوشته ای که امضا کردید، همه امضاها ان شاءالله یک روزی به دست صاحب الزمان علیه السلام خواهد رسید و آن روز، روز قشنگی خواهد بود.
شما در زمره پیمان داران و بیعت کنندگان قرار گرفتید. اما مردم! خانم ها! آقایان! برای اربابمان حضرت سید الشهداء ابا عبدالله الحسین علیه السلام ۱۲ هزار امضا جمع شد که ارباب بیا!
خیلی عذر می خواهم، خیلی معذرت می خواهم. به خودم باید بگویم که یادت نرود امضایت، امضای کوفی نباشد. یادت باشد این امضا، مثل امضای دعوت امام حسین علیه السلام نباشد ها! دوازده هزار امضا جمع شد تا حضرت اباعبدالله الحسین، حسین بن علی علیه السلام راه بیفتد به سمت کوفه.
خواهشی که دارم از شما: امضاهایتان امضای مردم کوفه نباشد! همین!
باز هم مدام یادم می آید که جملاتی می شود گفت. مثلا:
آقا! ببخش که دستخط من، دستخط معروفی نیست / اما به خدا! خط من، خط کوفی نیست
می توانید در این حال و هوا، بسته به مخاطبانتان چنین سخنانی هم داشته باشیم. همه اینها در خود امید دارد، تلاش دارد، ظهور دارد، بیعت دارد، امام حسین علیه السلام دارد، بی وفایی نکردن دارد. اینها را دیگر باید خودتان باید بپزید، خودتان باید پردازش کنید. آن وقت این تابلو می شود برای ما یک سرمایه، ثروت عجیب و غریب که هر دفعه ما خودمان دلمان می گیرد، می رویم تابلوها را نگاه می کنیم و لذت می بریم.
الان تابلوهایی دارم، تصویرش را برایتان حتما می فرستم. به نظر حدود هزار، هزار و دویست تا امضا دارد. از سال ۸۴ و ۸۵ تا ۸۶ و ۸۷ که این کار را کردیم، همینطور امضا داریم. بعضی از امضاکنندگان فوت کرده اند. مثلا مادر من فوت کردند و به رحمت خدا رفتند (خدا همه مادر و پدرهای شما را رحمت کند) و یک جمله زیبایی هم ایشان نوشته بود. الان که امسال در جشنمان می گذاریم، می گوییم «مردم! نگاه کنید! یک سِری نیستند، یک سِری هستند. یک سِری فوت کردند، یک سری اصلا ایمان ندارند، یک سری اصلا یادشان رفت امضاهایشان را، یک سری نه!
خیلی محکم ایستادند. خدا خیرشان بدهد مردانه ایستادند، یک سری ناامید شدند، یک سری پژمرده شدند، یک سری افسرده شدند، یک سری گفتند پس کو؟ پس چرا نمی شود؟ ببینید! اینها همه اش هست، ولی شما یادتان باشد از آن آدم محکم ها باشید. از آن استوارها باشید.»
فدای روی ماه همه تان بشوم!
قربانتان بروم ان شاءالله!
موفق باشید!
برای شما در غدیر بهترین آرزوها را دارم. واقعا به همت شما خوبان، فوق العاده چهره شهرمان را داریم عوض می کنیم. چهره کشور و دنیا را عوض خواهیم کرد. قوی باشید، قدرتمند باشید، از هیچ چیز نترسید، به خدا توکل کنید، دست خود را بگذارید در دست صاحب الزمان علیه السلام آن وقت می بینید چه اتفاقهای زیبایی خواهد افتاد.
از نداری و نداشتن و جشن کم پول و شام مان ضعیف است، از اینها نترسید. اصلا اینها مهم نیست. فقط معنویات، اتصال و ارتباط معنوی با امام زمان علیه السلام، فقط انقلاب قلب ها. از امشب همه باید نماز شب خوان باشند. همه باید استغفارگو باشند. همه باید خالص و خُلّص باشند. آن وقت به شما می گویم یک نفرتان به اندازه دویست نفر کار خواهد کرد، یک نفر اندازه دو هزار نفر کار خواهد کرد.
طبق همان آیه قرآن که خدا به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «ما لشکریان تو را چون مؤمن و خالص هستند، نیروی بیست نفر می دهیم، قدرت دویست نفر می دهیم».
ان شاءالله خیبری باشید، حیدری باشید، قوی باشید، قدرتمند باشید، از بی سرمایه و بی ثروتی و نداری: «مدام از این طرف آن می زنیم، از آن طرف آن می زنیم، پول نیست، هدیههایمان آن چیزی که دلمان خواست، نیست» اینها یک قسمت کوچک برنامه است. مهم این است که شما قوی باشید، با دل خود، با ایمان خود و با خلوص خود صحبت کنید.
یا علی مدد!
موفق و مؤید و پیروز و قدرتمند باشید!
جهت دانلود صوت و متن کامل کارکاه، از قسمت دانلود فایل استفاده نمایید.
پسورد فایل : گزارش خرابی لینک
دیدگاهتان را بنویسید