کارگاه آموزشی شماره ۱۵۲ – پیوند مهدوی – جلسه چهارم

صوت کامل کارگاه

بسم الله الرحمن الرحیم

موانع ارتباط با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف:

برای شناخت موانع، باید مفهوم ارتباط با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را بررسی کرد که فقط محدود به ارتباط دیداری و فیزیکی نیست.

اقسام ارتباط (۱- ارتباط معرفتی ۲- ارتباط محبتی ۳- ارتباط نصرت و یاری ۴- ارتباط استغاثه و استمداد)

اگر با حقیقت چیزی آشنا بشیم و زوایای آن را بشناسیم و به آن شناخت پیدا کرده، به آن فکر می کنیم و حال اگر امام زمان خود را بشناسیم و به ایشان معرفت پیدا کنیم، دل ما به آن حضرت مرتبط شده است.

اولین مانع: تشکیک و انکار حضرت

آنچه معرفت را به ویرانی می کشد، در مرحله اول تشکیک و تردید و در مرحله دوم انکار و تکذیب است. کسی که به حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف شناختی ندار, اعمم از کمالات آن حضرت، علت غیبت، تولد ایشان و … حکمت انتظار معرفتی ندارد. در معرض شبهات جدی و خطرناک است. اگر مبانی اعتقادی مستحکم نباشد، چه بسا در شبه اول مقاومت می کنیم اما شبه سوم دلمان می لرزد و در دفعات بعدی خودمان می گوییم شاید اینها راست می گویند. جالب اینجاست خود حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف از این قضیه گله کرده اند که چرا دین شیعیان برایشان ارزشی ندارد. چرا جهل و نادانی باعث می شود که دینشان از بال مگسی کم ارزش تر باشد؟ (من دینَه جناحُ البعوضه ارجحُ مِنه)

بنابراین باید فونداسیون اعتقادات خودمان را بازنگری کنیم که در برابر غربال و سختی که روزگار بر اعتقادات و باورهای ما وارد می کند، استقامت و پایمردی عالمانه آگاهانه داشته باشیم. فرمودند: در دوران غیبت کار به جایی می رسد که شخص هنگام صبح مؤمن است اما شب کافر سر به بالین می گذارد. لذا حتما و حتما باید فکر جدی کرد و اگر دیر بجنبیم، آسیبی خواهیم که قابل جبران نیست.

دومین مانع: غفلت و فراموشی یاد حضرت

ارتباط با حضرت به معنای دیدن ایشان نیست بلکه به روئیت قلبی است. اگر دل من بینا شد و با آن حضرت ارتباط برقرار کند، مانند اویس قرنی، پیامبر صلی الله علیه و آله را ندید ولی پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: شفاعت او را در حق امت ها قبول می کند. او کسی است که من از او بوی بهشت را استشمام می کنم. بنابراین ما باید برنامه ریزی کنیم تا یاد آن حضرت در دل ما حاکم شود.

امام جواد علیه السلام راجع به فرزندش حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف می فرمایند (لانهُ یَقُومُ بعد موتِ ذکره) کسی که بعد از موت ذکرش قیام خواهد کرد. نه اینکه مسیحی و سنی زرتشتی و اینها یاد حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف را به فراموشی می سپارند؛ نه! بلکه همین شیعیانی که مدعی ولایت و تشیع او هستند.

روزگار می گذرد اما اسمی از او در خانه ما، در محفل ما، در جمع ما برده نمی شود و ما دعایی برای او نمی کنیم. اگر ما بخواهیم غفلت از حجت خدا، فراموشی از یاد او از دل ما رخت ببند، باید حتما برنامه داشته باشیم.

هر شب با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف یک سلام با ادب و با اخلاص داشته باشیم. قربان صدقه حضرت برویم. با او عاطفی صحبت کنیم و ایشان را پدر خود بدانیم. دعا کردن بسیار ارزنده است و هم قلب مطهر آن حضرت را شادمان می کند و خودشان فرموده اند:

و اکثروا الدّعا بتعجیل الفرج فاّن ذلک فرجُکُم

سومین مانع: توجه و دوست داشتن دنیا

اگر بخواهیم از دغدغه های زندگی بگوییم، دلیلی برای نارضایتی و یا بزرگترین آرزوی داشته باشیم، آیا نبود و غیبت او را بزرگترین فقدان زندگی خود احساس می کنیم؟!

در دعایی که نیمه شعبان در مفاتیح آمده، می گوید (لا تجعل مصیبتنا فی دیننا) خدایا نشود که به دین من مصیبتی برسد (ولا تجعل الدنیا اکبر همنا) و نشود که مهمترین هم و غم من، مهمترین دغدغه ام دنیا باشد. به بیان دیگر هرچه در جستجوی آنی، آنی. اگر تو به دنبال امام زمانت باشی و به فکر رضایت ایشان، حتماً آقا نظر رحمتی می کند.

روایت اول: (حبُّ الدنیا راسُ کُلُّ خطیئه) محبت دنیا اگر در دل کسی فراگیر شود، سرچشمه همه زشتی ها و خطاها خواهد بود. زیرا کسی که این دنیا برایش در اولویت باشد، می تواند از امام و دینش بگذرد.

روایت دوم: (ما من عمل بَعدَ معرفته الله جل و عز و معرفته رسول الله افضل من بغض الدنیا)
هیچ کاری بعد از معرفت خدا و رسولش، برتر از بغض دنیا نیست. کسی که عاشق دنیا بشود، از حقایق دور است.

روایت سوم: (آقا امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: هرکس از چیزی بیزار باشد، دوست ندارد به آن نگاه کند و دوست ندارد از آن نزدش یادی شود.)
باید تلاش کنیم با مستقر کردن بغض دنیا در دل، بتوانیم این مانع محبت را هم بزداییم.

چهارمین مانع: بزرگ دیدن دیگران

اگر کسی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را کوچک دید و با ایشان یار نشد، به او دل نبست و یادی از ایشان نکرد، خواه یا ناخواه یاد دیگر چیزها در دل او زنده می شود و دیگران در نزد او بزرگ می شود. حضرت امیر علیه السلام در ویژگی های متقین می فرمایند: خدا در نزد آنها بزرگ است. بنابراین غیر خدا کوچک می شود. این یک کلید طلایی است تا در ارتباط با امام زمانم دنیا را و هر چه غیر اوست، نادیده بگیرم. امام صادق علیه السلام خطاب به صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف اینگونه فرمایند:

لو ادرکتهُ لخدمتهُ ایام حیاتی

اگر من زنده بودم و دوران او را درک می کردم، تمام روزگار عمر مرا خدمت و نوکری او می کردم و همچنان امیر مؤمنان علیه السلام می فرمایند: او جنب الله است، مبادا کسی در قیامت حسرت بخورد که چرا در باره جنب الله کوتاهی کرده است. مبادا حسرت بخوریم که برای او کاری نکردیم. برای ظهور او قدمی بر نداشتیم. بلکه باید تمام فرصت و عمر خودمان را وقت ظهور و سلامتی آقا کنیم و اینطور هم برای ما دعا می کنند. اگر قدر حضرت را ندانیم، مانند برادران یوسف ضرر می کنیم و این ما هستیم که ضرر کرده ایم و یوسف زهرا سلام الله علیها را از دست داده ایم و او را به هزار بهانه فروختیم. سعی کنیم رضایت حضرت در اولویت باشد و برای نگاه او، گناه را از زندگی خودمان بیرون کنیم. ان شاءالله این توفیق شامل حال همه شود.